"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/535 E., 2022/2374 K.
KARAR : Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Tarsus 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/676 E., 2020/706 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın dava dilekçesinde; davalının, kendisine karşı olumsuz tavır ve tutumları, sevgi, saygıdan yoksun davranışlarının olduğunu, bunların yanı sıra kendisine karşı zaman zaman şiddet uyguladığını, uyuşturucu madde kullanmaya başladığını, sevgi ve saygı göstermediğini, ev içerisinde ve dışında sürekli olarak hakaret, aşağılayıcı sözler ve davranışlar, küfürler, kötü sözler söylediğini, ölümle tehdit ettiğini, aile bireylerine dahi ağır küfür ve hakaretler ettiğini, iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedeniyle boşanmalarına, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkeğe dava dilekçesi ve ekleri usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen davalı süresinde cevap dilekçesini sunmamıştır.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri taraflardan beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin, kadına karşı sorumsuz bir yapıda olduğu, evlilik birliği içerisinde çoğu dönemlerde ortada hiçbir sebep yokken bir tartışma çıkararak kadına sinkaflı küfürler ettiği ağır hakaretlerde bulunduğu, ortak eve geç saatlerde geldiği ve sürekli telefonda tartıştıkları, kadına birçok kez fiziksel şiddet uyguladığı, uyuşturucu madde kullandığı evlilik birliğinin sona ermesinde davalının ağır kusurlu olduğu, kadına kusur izafe edilemediği gerekçesi ile davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuk ....'in velâyetinin çocuğun yaşı, sosyal inceleme raporu ve çocuğun rapora yansıyan beyanı dikkate alınarak anneye verilmesine, ortak çocuk ile baba arasında kararda belirtilen zamanlarda kişisel ilişki kurulmasına, çocuk yararına aylık 200,00 TL tedbir ve 200,00 TL iştirak nafakasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; İlk Derece Mahkemesince verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, gerekçesinin hatalı olduğu, erkeğin uyuşturucu kullandığına ilişkin savcılıkta dosya bulunmadığı, tanık beyanlarının yanlı olduğu, soyut olduğu, boşanmayı gerektirir erkeğin kusurunun olmadığı, mahkemece sözlü yargılama ilkesine riayet edilmediğini, savunma haklarının kısıtlandığını, ortak çocuğun velâyeti hususunda eksik araştırma yapıldığını beyan ederek, İlk Derece Mahkemesince verilen kararın tüm yönlerden kaldırılmasına karar verilmesi için istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğin, kadına karşı sorumsuz olduğu, kadına küfürler ve hakaretler ettiği, eve geç saatlerde geldiği, şiddet uyguladığı, kadının uğradığı şiddet nedeni ile anne evine döndüğü, ayrı yaşamaya neden olduğu, davalı erkeğin kusurlu bu davranışları ile taraflar arasındaki evlilik birliğinin temelden sarsıldığı, İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılamanın, belirlenen kusur durumunun, kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin karar ve karar gerekçesinin, yaşı küçük çocuğun velâyet haklarının anneye verilmesine ilişkin düzenlenmenin, ortak çocuk lehine yargılama süresince takdir edilen tedbir nafakasının ve iştirak nafakasının yasal şartlarının oluştuğu, tarafların ekonomik-sosyal durumları, gelir seviyeleri ve yaşantıları, belirlenen kusur durumu da dikkate alındığında nafaka miktarının uygun olduğu, fahiş olmadığı gerekçesi ile davalı erkeğin, istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; gerekçesinin hatalı olduğunu, erkeğin uyuşturucu kullandığına ilişkin savcılıkta dosya bulunmadığını, tanık beyanlarının yanlı olduğu, soyut olduğu, boşanmayı gerektirir erkeğin kusurunun olmadığını, mahkemece sözlü yargılama ilkesine riayet edilmediğini, savunma hakkının kısıtlandığını, ortak çocuğun velâyeti hususunda eksik araştırma yapıldığını beyan ederek tüm yönlerden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri taraflardan beklenmeyecek derecede temelinden sarsılıp sarsılmadığı, sarsılmış ise kusur belirlemesinin doğru yapılıp yapılmadığı, erkeğe yüklenen kusurların gerçekleşip gerçekleşmediği, kusur belirlemesine bağlı olarak boşanma davasının kabulünün doğru olup olmadığı, sözlü yargılama ilkesini riayet edilip edilmediği, yargılamada usûli eksiklik bulunup bulunmadığı ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesinin çocuğun üstün yararına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı, 194 üncü, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 182 inci, 327 nci, 328 inci ve 330 uncu 328 inci maddeleri, 335 inci vd. maddeleri. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesinin 9 uncu maddesi, Çocuk Haklarının Kullanılmasına Dair Avrupa Sözleşmesinin 4 üncü maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,19.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.