"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2406 E., 2022/2419 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/1015 E., 2022/753 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı açılan boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı-karşı davacı erkek vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-karşı davacı erkek vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-karşı davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalı-karşı davacının müvekkiline sürekli hakaret ettiğini, aşağıladığını, müvekkilinin evliliği boyunca şiddet gördüğünü, fiili ayrılık sürecinde davalı-karşı davacı tarafın müvekkilinin ve ortak çocuklarının ihtiyaçlarını karşılamadığını, bu nedenle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 Sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin anneye verilmesine, çocuklar için aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, müvekkil lehine 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 150.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-karşı davacı erkek vekili, cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; müvekkilini eve almadığını, müvekkilin erkekliğine ve onuruna hakaret ettiğini, aşağıladığını, kadının, erkeğe ve çocuklara karşı soğuk ve ilgisiz davrandığını, baskıcı bir anne olduğunu, annelik vazifesini yerine getirmediğini, sadakatsiz davrandığını, bu nedenle asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin babaya verilmesine, erkek lehine 100.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, davacı-karşı davalı kadının eşini eve almadığı, temizlik yapmadığı, çocukları eve bırakıp gezmeye giderek ihmalkar davranışlarda bulunduğu, güven sarsıcı davranışlarda bulunduğunun sosyal medya görüntüleri ve tanık beyanları ile sabit olduğu, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte geçimsizliğin bulunduğu, davacı-karşı davalı kadının tam kusurlu olduğu, davalı-karşı davacı erkeğin kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle asıl davanın reddine; karşı davanın kabulü ile evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetlerinin anneye verilmesine, çocuklar ile baba arasında kişisel ilişki kurulmasına, davacı-karşı davalı kadın yararına dava tarihinden 600,00 TL tedbir nafakasının davalı-karşı davacıdan alınarak davacı-karşı davalı kadına verilmesine, davacı-karşı davalı kadının tam kusurlu olması nedeniyle davacı-karşı davalının manevî tazminat talebinin ve yoksulluk nafakası talebinin reddine, velâyet hakkı anneye verilen her bir ortak çocuk için dava tarihinden itibaren her ay düzenli olarak ayrı ayrı aylık 400,00 TL olmak üzere toplamda 1.600,00 TL tedbir nafakasının davalı-karşı davacıdan alınarak davacı-karşı davalıya verilmesine, karar kesinleşmesi sonrası her bir ortak çocuk için ayrı ayrı aylık 500,00 TL iştirak nafakasının her ay düzenli olarak davalı-karşı davacıdan alınarak davacı-karşı davalıya verilmesine, davalı-karşı davacı erkek yararına 10.000,00 TL manevî tazminatın davacı-karşı davalıdan alınarak davalı-karşı davacıya verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-karşı davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı-karşı davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde; velâyet, manevî tazminatın miktarı, vekâlet ücreti ve yargılama giderleri yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davalı-karşı davacı erkek lehine hükmedilen manevî tazminatın azlığına dair istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükmünün kaldırılmasına, davalı-karşı davacı erkeğin manevî tazminat talebi yönünden yeniden hüküm kurulmasına karar verilerek 25.000,00 TL manevî tazminatın davacı-karşı davalı kadından tahsili ile davalı-karşı davacı erkeğe verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, ortak çocukların idrak çağında olduğu, anneleri ile kalmak istediklerini söyledikleri, uzman raporunda velâyetin anneye verilmesi çocukların üstün yararına uygun olduğu belirtildiğinden velâyet düzenlemesinde ve diğer hükümlerde isabetsizlik olmadığı da belirtilerek; davalı-karşı davacı erkeğin diğer yönlere ilişkin istinaf başvurusunun ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-karşı davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-karşı davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde; velâyet düzenlemesi, manevî tazminatın miktarı, vekâlet ücreti ve yargılama giderleri yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; erkek lehine hükmedilen manevî tazminatın miktarı, velâyet düzenlemesi, vekâlet ücreti ve yargılama giderleri noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesi, 166 ıncı maddesi, 174 üncü maddesinin ikinci fıkrası,182 inci maddesi, 336 ncı vd. maddeleri. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-karşı davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.