"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/3125 E., 2022/3916 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Çarşamba Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/78 E., 2022/177 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davacı kadın vekili tarafından açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı kadın vekilince temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; kaçarak evlendiklerini, davalının çalışmadığı, çalışma isteğinin olmadığı, sorumluluklarını yerine getirmediği, başkalarının verdiği eşyalarla oturduklarını, hep kavgalı oldukları, davacının 4 aydır babasının evinde olduğu davacının babasının evine geldikten sonra davalının kız kardeş ve annesi tarafından telefonla aranıp hakaret ve tehdit edildiğini, birlik görevlerinin yerine getirmediğini, bu nedenlerle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721Sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine aylık 300,00 TL tedbir - yoksulluk nafakasına,10.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesinde özetle; davacının evlilik birliğinde üzerine düşen görevleri yapmadığını, evle ilgilenmediğini, temizlik ve yemek yapmadığını, çeşitli bahanelerle kadınlık görevini de yapmadığını, davacının sadakat yükümlülüğünü de yerine getirmediğini, sosyal medya ve Whatsapp üzerinden başka erkeklerle konuşarak kendisini aldattığını bu nedenlerle evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, yararına 50.000,00-TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla,kadının evi terk ettiği, başka erkekle Whatsapp ile görüştüğü, birlikte yaşayarak sadakatsiz davrandığı,erkeğin de birlik görevlerini yerine getirmediği, kadının erkeğe nazaran daha ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle, kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulü ile, 4721 sayılı Kanun’un 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ağır kusurlu davacının manevî tazminat talebinin reddine, davacı lehine dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık 200,00 TL olarak hükmedilen tedbir nafakasının karar kesinleşinceye kadar davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının yoksulluk nafakası taleplerinin reddine, davalı erkeğin manevî tazminat talebinin kısmen kabulüne 10.000,00 TL manevî tazminatın davacıdan alınarak davalıya ödenmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; taraflarına yüklenen kusurları kabul etmediklerini, erkeğin çalışmadığını,birlik görevlerini yerine getirmediğini belirterek kusur belirlemesi, kendi manevî tazminat talebinin reddi, karşı taraf lehine manevî tazminata hükmedilmesi, erkeğin reddedilen tazminatları yönünden lehine vekâlet ücreti takdir edilmemesi yönlerinden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle davacı kadın vekilinin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; taraflarına yüklenen kusurları kabul etmediklerini, erkeğin çalışmadığını,birlik görevlerini yerine getirmediğini belirterek kusur belirlemesi, kendi manevî tazminat talebinin reddi, karşı taraf lehine manevî tazminata hükmedilmesi, erkeğin reddedilen tazminatları yönünden lehine vekâlet ücreti takdir edilmemesi yönlerinden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kadın tarafından açılan boşanma davasında kusur belirlemesi, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği, manevî tazminat miktarı ve vekâlet ücreti noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 323 üncü, 326 ncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 166 ıncı maddesi, 174üncü maddesinin ikinci fıkrası. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı kadın vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,10.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
269.85 TL İlam H.
886.80 TL TBH.