"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1990 E., 2022/1944 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2017/1141 E., 2019/720 K.
Taraflar arasındaki yabancı mahkeme kararının tanınması ve tenfizi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine İlk Derece Mahkemesince 17.11.2022 tarihli ek kararı ile istinaf talebinin reddine karar verilmiştir.
Ek kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacı, murisi ile davalının boşanmalarına ilişkin Hollanda, Orta Hollanda Mahkemesi, Aile hukuk Bölümü, UTRECHT mahkemesinin C/16/374549/FA RK14-5275 sayılı, 15.01.2015 tarihli ve 03.02.2015 kesinleşme tarihli boşanma kararının tanınma ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davacı cevap vermemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulü ile yabancı mahkeme kararının tanınması ve tenfizine karar verilmiştir.
2.Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine İlk Derece Mahkemesi 17.11.2022 tarihli ek kararı ile Mahkemenin 2017/1141 Esas 2019/720 Karar sayılı 16.07.2019 tarihli kararının 30.10.2019 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, istinaf edilebilir karar türünden olmadığından 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 432-426/F maddelerine göre istinaf talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen ek kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; adresinin kasten yanlış gösterildiğini, açılan davayı ve kesinleştiğini bir kaç gün önce öğrendiğini, eşi ile boşanmış olsalar da aynı evde yaşamaya devam ettiklerini ve birbirini affettikleri belirterek kararın kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile Mahkemenin tanıma ve tenfize dair kararı Hollanda'da bulunan davalıya Rotterdam Başkonsolosluğu tarafından 7201 sayılı Tebligat Kanununun(7201 sayılı Kanun) 25 inci maddesinin (a) bendi gereğince 12.10.2019 tarihinde tebliğ olunduğu, davalının karara karşı istinaf süresi sona erdikten sonra 23.03.2022 tarihinde istinaf kanun yoluna başvurduğu, her ne kadar Mahkemece yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 346 ncı maddesi yerine mülga 1086 sayılı Kanunu'nun 432-426/f maddesi gereğince ret kararı verilerek uygulanması gereken kanun yönünden hata yapılmış ise de süre yönünden ret kararının sonuç itibarı ile doğru olduğu gerekçesi ile davalı kadının İlk Derece Mahkemesinin istinaf talebinin süre yönünden reddine ilişkin ek kararına yönelik istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf başvurusunun reddine ilişkin kararın hatalı olduğunu, istinaf dilekçesinde belirtilen taleplerinin tekrarı ile boşanma kararının tanınması ve tenfizi isteminin eşler dışında mirasçılar tarafından talep edilemeyeceği, adresinin kasten yanlış gösterilmesi nedeniyle davadan haberinin olmadığı ve savunma hakkının engellendiği gerekçesi ile kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; İlk Derece Mahkemesi kararının davalıya usule uygun tebliğinin yapılıp yapılmadığı ve istinaf talebinin sürede olmadığı gerekçesi ile verilen ret kararının yerinde olup olmadığı noktasında toplanmaktadır..
2. İlgili Hukuk
7201 sayılı Kanun'un 25 inci maddesinin a bendi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 345 inci, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci maddesi, 371 nci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,03.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.