"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2001 E., 2023/70 K.
KARAR : Kabul
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen boşanma davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece, Bölge Adliye Mahkemesi kararının tazminatların miktarı yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davacı kadın yararına 40.000,00 TL maddî tazminat, 40.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanmalarına, ortak çocuk Işılay'ın velâyetinin davacıya verilmesine, ortak çocuklar için ayrı ayrı aylık 1.500,00 TL tedbir nafakası ödenmesine, iştirak nafakası olarak devamına, her yıl TEFE- TÜFE oranında arttırılmasına, davacıya 200.000,00 TL maddî tazminat ile 200.000,00 TL manevî tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı cevap dilekçesinde; davanın ve davacının tüm taleplerinin reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesince; davalının davacı eşini "Ceketini al git" diyerek evden kovduğu ve tarafların bundan sonra ayrı yaşamaya başladıkları, tarafların yaklaşık bir yıldır ayrı yaşadıkları, davalının evin geçimi ile ilgilenmediği, ortak çocukların giderlerine katkıda bulunmadığı, davacı eşine hakaretlerde bulunduğu, eşinin boğazını sıktığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince boşanmalarına, tarafların ortak çocuğu Işılay Acar'ın velâyetinin davacı anneye verilmesine, baba ile kişisel ilişki tesisine, dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere ortak çocuk için aylık 500,00 TL olarak hükmedilen tedbir nafakasının karar tarihinden itibaren aylık 500,00 TL arttırılarak aylık 1.000,00 TL'ye yükseltilmesine, karar kesinleştiğinde iştirak nafakası olarak devamına, bu nafakanın her yıl yıllık ÜFE-TEFE ortalaması oranında arttırılmasına, davacının maddî tazminat talebinin yasal koşulları oluşmaması nedeniyle reddine, davacının manevî tazminat talebinin kısmen kabulü ile takdiren 15.000,00 TL manevî tazminatın karar kesinleştiğinde davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacı lehine tedbir nafakasına hükmedilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili, kusur tespiti, maddî tazminat talebinin reddi ve manevî tazminatın miktarı yönünden, davalı, kusur tespiti, boşanma, velâyet, nafaka ve manevî tazminat yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 29.03.2022 tarih ve 2020/1495 Esas, 2022/463 Karar sayılı kararı ile davalının kusur tespitine ilişkin istinaf talebinin kısmen kabulüne, erkeğin eşini evden kovduğu olayın dava tarihinden sonra olduğu, bunun davalı erkeğe kusur yüklenmesi hatalı olduğu, yine davalının davacının boğazını sıktığına ilişkin olayın tarafların lojmanda oturduğu döneme ilişkin olduğu olayın üzerinden geçen süre dikkate alındığında davacı bu olayı affetmiş veya en azından hoşgörü ile karşılamış olduğu karar gerekçesinin kusurlu davranışlar bakımından düzeltilmesine, davalının iştirak nafakasına ilişkin istinaf talebinin kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının buna ilişkin kısmının kaldırılmasına, ortak çocuk için aylık 500,00 TL olarak hükmedilen tedbir nafakasının karar tarihinden itibaren aylık 500,00 TL arttırılarak aylık 1.000,00 TL'na yükseltilmesine, ortak çocuğun ... olduğu tarihine kadar devamına, konusu kalmadığından davacının iştirak nafakası talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davacının maddî tazminat talebinin reddi kararına yönelik istinaf talebinin kısmen kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının buna ilişkin kısmının kaldırılmasına, davacının maddî tazminat talebinin kısmen kabulü ile 20.000,00 TL maddî tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, tarafların diğer istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1.Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraflar temyiz isteminde bulunmuştur.
2.Dairenin 08.11.2022 tarih ve 2022/6710 Esas, 2022/8939 Karar sayılı kararıyla; davacı kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminatın az olduğundan bahisle hükmün bozulmasına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin onanmasına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Bozmaya uyan Bölge Adliye Mahkemesince yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararla;. kadın lehine boşanma hükmünün kesinleştiği tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 40.000,00 TL maddî ve 40.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek: kusur belirlemesi, tazminatların usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kusur belirlemesi, tazminatlar yönlerinden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, sair hususlar kesinleşmiş olmakla, bozma kararına uyulmasına karar veren Bölge Adliye Mahkemesinin bozmanın amacına uygun olarak karar verip vermediği, kesinleşen konularda yeniden temyiz incelemesi yapılıp yapılmayacağı, kadın yararına hükmedilen tazminatların miktarlarının hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 ... maddeleri, 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ... ve 371 ... maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 ... maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmadığı gibi bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak oluşturan yönlerin de yeniden incelenmesinin hukuken mümkün olmadığı anlaşılmakla; davalı erkeğin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı erkeğin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
25.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.