Logo

2. Hukuk Dairesi2023/3895 E. 2024/500 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Boşanma davasında, davalının ikametgahının Kayseri olduğu gerekçesiyle verilen yetkisizlik kararının doğru olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Davalının dava tarihi itibariyle Kayseri'de ikamet etmesi ve 5718 sayılı Kanun'un 41. maddesindeki düzenleme gereği yetkili mahkemenin davalının yerleşim yeri mahkemesi olması gözetilerek, İstanbul mahkemesinin yetkisizliğine dair verilen karar onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

...

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2023/359 E., 2023/273 K.

DAVA TARİHİ : 26.11.2021

KARAR : Başvurunun esastan reddi

İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 9. Aile Mahkemesi

SAYISI : 2021/693 E., 2022/746 K.

Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.

Kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı kadın dava dilekçesinde özetle; davalının davacıya hakaret ederek psikolojik şiddet uyguladığını, onur kırıcı davranışlarda bulunduğunu, defalarca aldattığını, akıl sağlığı nedeniyle davalının malulen emekli olduğunu, Hollanda'da 2021 yılında boşanma davası açıldığını, derdest olduğunu, davalının da boşanmayı kabul ettiğini belirterek tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, aylık 4.000.00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına ve faizi ile 200.000.00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP

Davalı cevap dilekçesinde özetle; dava dilekçesindeki iddiaların doğru olmadığını, davacının adresinin yurt dışı olduğunu, davalının adresinin ise Kayseri ilinde olduğunu, ayrıca tarafların Türkiye'de birlikte en son ikamet ettikleri adresin de Kayseri olduğunu, yetkili mahkemenin Kayseri mahkemeleri olduğunu belirterek mahkemenin yetkisizliğine, aksi halde davanın derdestlik nedeni ile reddine, aksi halde davanın esasına girilerek davacının tam kusurlu olduğunun kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmesini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile 4721 sayılı Kanunun 168 maddesi gereği boşanma veya ayrılık davalarında yetkili mahkemenin eşlerden birinin yerleşim yeri veya davadan önce son defa altı ... beri birlikte oturdukları yer mahkemesi olduğundan, yetkili Mahkemenin davalının yerleşim yeri olan Kayseri Aile Mahkemeleri olduğu, davalı vekilinin yetkili mahkemeyi usulüne uygun bir şekilde doğru olarak bildirdiği gerekçesi ile mahkemenin yetkisizliğine, Kayseri Aile Mahkemelerinin yetkili olduğuna karar verilmiştir

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkındaki Kanun'un (5718 sayılı Kanun) 41 inci maddesi uyarınca İstanbul Mahkemelerinin yetkili olduğunu, 4721 sayılı Kanun 168 inci maddenin uygulanmasının hatalı olduğunu, tanıma tenfiz davasında da İstanbul mahkemelerinin yetkili olduğuna karar verildiğini belirterek verilen yetkisizlik kararı yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava tarihi itibariyle davalının ikametinin Melikgazi/Kayseri'de olduğunun davacı tarafın kabulünde olduğu, 5718 sayılı Kanunun 41 inci maddesindeki, Türkiye'de davalının sakin olduğu yer, olmadığı takdirde son yerleşim yeri mahkemesi bulunmadığı takdirde davaların Ankara, İstanbul veya İzmir Mahkemelerinden birinde görülebileceği açık düzenleme karşısında davacı tarafın itirazlarına itibar edilmediği gerekçesi ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunulmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davacı kadın vekili özetle; istinaf sebeplerini tekrarla mahkemenin yetkisizliğine dair kararın bozulmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık, davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında davalının ikametgahının Kayseri olduğu gerekçesiyle verilen yetkisizlik kararının doğru olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 168 inci maddesi, 5718 sayılı Kanunun 41 inci maddesi.

3. Değerlendirme

1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

25.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.