"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/665 E., 2023/668 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/231 E., 2022/880 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davacı kadın tarafından açılan davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince erkeğin istinaf başvurusunun esastan reddine, kadının istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların evlendikleri tarihten itibaren davalı tarafça müvekkiline fiziki şiddet uyguladığını, müvekkiline sürekli hakaretler ve küfürler etiğini, davalı tarafın evlilik birliğinin kendisine yüklemiş olduğu sorumluluklarını yerine getirmediğini, sadakatsiz davrandığını beyan ederek 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, müvekkili için aylık 9.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 300.000,00 TL maddî tazminata, 400.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde; dava dilekçesindeki iddiaların asılsız olduğunu, geçimsizliğin ve boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacının kusurlu olduğunu, davanın fer'îleri ile birlikte reddine, yargılama giderleri ve avukatlık ücretinin davacıya yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk derece mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, tarafların 24.05.2003 tarihinde evlendikleri, bu evlilikten ortak çocuklarının bulunmadığı, davalı erkeğin davacı kadına hakaret ve küçük düşürücü sözler söylediği, eşarbına yönelik eleştiride bulunduğu, davacı kadın başını kapattığı için kadına ninja gibi dediği, başkalarının arabalarına zarar verdiği, çocuk istemediği, agresif ve baskıcı tavırlar sergilediği, harçlık vermediği, davacı kadının arabayı kullanmasına izin vermediği, 15.06.2022 tarihli bilirkişi raporundan davalı erkeğin başka kadınlarla görüşmelerinin olduğunun anlaşıldığı, cinsel içerikli yazışmalarının olduğu, davalı yanın tam kusurlu olduğu davacı kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulü ile, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca tarafların boşanmalarına, davacı yanın yoksulluk nafakası talebinin kısmen kabul kısmen reddi ile; 11.10.2021 tarihli celsede, davacı lehine takdir edilen aylık 1.200,00 TL tedbir nafakasının işbu karar tarihinden başlamak ve mükerrer ödemeye yer vermemek üzere aylık 4.500,00 TLye çıkartılarak, davalıdan alınıp davacıya ödenmesine, kararın kesinleşmesine müteakip yoksulluk nafakası olarak devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine, davacı yanın maddî ve manevî tazminat taleplerinin kısmen kabul kısmen reddi ile; 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminatın davalıdan alınacak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1-Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur tespitinin ve davanın kabulünün hatalı olduğu, kadın lehine hükmedilen nafaka ile maddî- manevî tazminatların miktarının yüksek olduğunu, davanın reddine karar verilmesi yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
2-Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; hükmedilen tedbir-yoksulluk nafakası miktarları ile maddî ve manevî tazminat miktarlarının düşük olduğu yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, erkeğin tam kusurlu olduğu, davacı kadının ev hanımı olup düzenli ve devamlı geliri bulunmadığı, tazminatların az olduğu, bu konularda kararın düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm tesisine karar vermek gerektiği, kadının istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak yerine yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle kadın yararına 200.000,00 TL maddî tazminat, 200.000,00 TL manevî tazminata karar verildiği, davalı erkeğin tüm, davacı kadının maddî ve manevî tazminat talepleri dışındaki tüm istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur tespitinin ve davanın kabulünün hatalı olduğu, kadın lehine hükmedilen nafaka ile maddî- manevî tazminatların miktarının yüksek olduğunu, davanın reddine karar verilmesi yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
2.Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; hükmedilen tedbir-yoksulluk nafakası miktarları ile maddî ve manevî tazminat miktarlarının düşük olduğu yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kadının boşanma davasının kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı, kusur belirlemesi, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği, tazminatlar, nafakalar ve miktarları noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesi, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesi, 175 inci maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,24.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.