"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1888 E., 2023/755 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ilgın Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2019/472 E., 2022/132 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davacı kadın tarafından açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin, eşiyle, eviyle, çocuğuyla ilgilenmediğini ihtiyaçlarıyla ilgilenmediğini, sosyal medya ile ilgilendiğini, sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığını, eşine güvensiz davrandığını, sadakatsizlikle suçladığını, sürekli hakaret ettiğini, küçük düşürdüğünü, sürekli iş değiştirdiğini, eşini çocuğunu ve kadının annesini kovduğunu, sürekli baskı uyguladığını beyan ederek 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, aylık 500,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına, aylık 500,00 TL tedbir-iştirak nafakasına, 75.000,00 TL maddî, 75.000,00 TL manevî tazminata (faiziyle) karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde; kadının babasının kızımı boşatacağım diyerek bağırdığını, erkek ve ailesini evden kovduğunu, erkeğin ailesine ilgi alaka göstermediğini, onları ziyarete gitmek istemediğini, hakaret ettiğini, işyerindeki arkadaşlarıyla samimi davranış ve konuşmalarda bulunduğunu, tüm bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, erkeğin, üzerine yüklediği sorumlulukları yerine getirmediği, sürekli küfür ve hakaret içerikli konuştuğu, kadının da önceliğinin çekirdek ailesi olmadığı, çekirdek aileyi koruyucu tavırlar sergilemediği tarafların eşit kusurlu olduğu davacı kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulü ile, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca tarafların boşanmalarına, çocuğun velâyetinin anneye verilmesine kişisel ilişki tesisine, kadın için aylık 250,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına, çocuk için dava tarihinden karar tarihine kadar aylık 300,00 TL tedbir nafakasına, karar tarihinden itibaren aylık 500,00 TL'ye yükseltilmesine, aynı miktarda iştirak nafakasına, tarafların maddî-manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, velâyet ve kadın lehine hükmedilen nafakaların miktarının yüksek olduğu yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, hükmedilen nafakaların miktarları ile maddî ve manevî tazminatların reddi yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, erkeğe verilen kusurlar yönünden dinlenen tanık beyanlarının soyut ve duyuma dayalı olduğu halde erkeğe kusur verilmesinin hatalı olduğu, zira hakaret konusunda tanık ...'ın beyanının soyut olduğu gibi sürekli küfür ettiğine dair de dosyada herhangi bir delil de olmadığı, erkeğin, kadının annesini evden kovduğu tanık Mehmet'in beyanı ile sabit olduğu halde bu yönde kusur verilmemesinin hatalı olduğu, erkeğin başkaca kusurunun da ispat edilemediği, kadına verilen kusurun vakıa olmadığı halde bu hususta kusur verilmesinin hatalı olduğu, kadının herhangi bir kusurunun ispatlanamadığı, boşanmaya sebep olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesi ile taraf vekillerinin kusur belirlemesine; kadının tazminat taleplerinin reddine; erkeğin yoksulluk nafakasına yönelik istinaf taleplerinin kısmen kabulüne İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak, tarafların gelirlerinin birbirlerine yakın olması nedeni ile kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine; kadın yararına 20.000,00 TL maddî ve 20.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiş, çocuğun ayrılık döneminde anne ile yaşıyor olması, mahkemedeki beyanı dikkate alınarak velâyetin anneye verilmesinin yerinde olduğu ve diğer hükümlerde isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle tarafların sair yönlere ilişkin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar, velâyet yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
2.Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; yoksulluk nafakasının reddi yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kusur belirlemesi, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği, tazminatlar, nafakalar, velâyet noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,08.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.