Logo

2. Hukuk Dairesi2023/4834 E. 2024/1731 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Boşanma davasında kadına hükmedilen tazminatlar ile erkeğe yükletilen yargılama giderleri ve vekâlet ücretinin miktarının davalı erkek tarafından fazla bulunması.

Gerekçe ve Sonuç: İlk derece mahkemesi kararını veren delillerin ve gerekçenin hukuka uygunluğu, davalı erkeğin istinaf ve temyiz sebeplerinin kararı bozmayı gerektirecek nitelikte bulunmaması gözetilerek, Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2020/1409 E., 2023/263 K.

DAVA TARİHİ : 15.03.2019

KARAR : Esastan ret

İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 5. Aile Mahkemesi

SAYISI : 2019/237 E., 2020/308 K.

Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.

Kararın davalı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların görücü usulü ile 2015 yılında evlendiklerini, bu evlilikten çocuklarının bulunduğunu, davalı erkeğin, kadına evlilik süresince fiziki ve psikolojik şiddet uyguladığını; ortak çocuğa ilgi ve sevgi göstermediğini; defalarca evi terk ettiğini belirterek tarafların boşanmalarını, müşterek çocuğun velâyet inin anneye verilmesini, ortak çocuk lehine 750,00-TL tedbir-iştirak, kadın lehine 1.500,00-TL tedbir- yoksulluk nafakası ile 100.000,00-TL maddî, 100.000,00-TL manevî tazminata hükmedilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalının cevap dilekçesi sunmadığı görülmüştür.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı erkeğin müşterek haneyi terk etmesi, evin geçimini sağlamaması, evin kirasını kadının annesinin ödemesi, her tartışmadan sonra davalı erkeğin evi terk edip 2-3 ay eve gelmemesi ve evi terk ettiği dönemlerde evin faturalarını, giderlerini davacının annesinin ve konu komşunun karşılaması, davalı erkeğin davacıya fiziksel şiddet uygulaması somut ve inandırıcı tanık beyanından ve dosyaya sunulan resimlerden anlaşılmakla ; davalı kocanın davacı kadına fiziksel, psikolojik ve ekonomik şiddet uygulamak suretiyle ağır kusurlu olarak evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olduğu, davacı kadını bu şartlar dahilinde evli kalmaya zorlamanın hakkaniyet ilkesini zedeleyeceğitarafların boşanmalarına, velâyetin anneye verilmesine, baba ile kişisel ilişki kurulmasına, kadın ve çocuk yararına 300’er TL tedbir nafakasının kararın kesinleşmesinden sonra yoksulluk ve iştirak nafakası olarak devamına, yasal koşulları oluştuğundan kadın lehine 15.000’er TL maddî ve manevî tazminata karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

Davalı istinaf dilekçesinde özetle; boşanma kararını, yoksulluk ve iştirak nafakalarını kabul ettiğini, asgari ücretle çalıştığını, kredi borcu olduğunu, kararın 3. ve 4. maddelerindeki 30.000,00 TL tazminat, 11. maddesindeki 108,00 TL harç, 12. maddesindeki 3.400,00 TL vekâlet ücretini karşılamasının mümkün olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunda bulunmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kararın dayandığı deliller ile kanuna uygun sebeplere ve delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri ile re'sen bakılacak kamu düzenini ilgilendiren hususlar dikkate alındığında, İlk Derece Mahkemesinin değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin (1) inci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davalı erkek temyiz dilekçesinde özetle, istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü nedenleri tekrar ederek aleyhine hükmedilen tazminatlar, yargılama giderleri ve vekâlet ücreti yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık açılan boşanma davasında; kadın yararına hükmedilen tazminatlar ile erkek aleyhine hükmedilen yargılama giderleri ve vekâlet ücreti noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 323 üncü, 326 ncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 4 üncü maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddesi.

3. Değerlendirme

1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

13.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.