"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/772 E., 2023/570 K.
KARAR : Başvurunun kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gebze 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/430 E., 2022/64 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki boşanma davasının kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince erkek vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, kadın vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı-davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.Davacı-davalı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; kadının kendisi ile sermaye edinmek ve kendisinden birşeyler almak için evlendiğini, davalı-davacı ile otuz gün evli kaldıklarını, kadının özel eşyalarını yanına alarak ortak haneyi terk ettiğini, Mahkeme masraflarının karşı tarafa bırakılmasına gerek olmadığını ileri sürerek evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davacı-davalı erkek birleşen davaya verdiği cevap dilekçesinde özetle; iddiaların asılsız olduğunu, kadının sinirli ve agresif davrandığını, ilgisiz davranıp genelde ailesine gittiğini, son olarak eve alkollü geldiğini ve "bana karışamazsın" gibi sözler söylediğini belirterek kadının taleplerinin reddine karar verilmesini istemiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı kadın vekili cevap ve birleşen dava dilekçesinde özetle; erkeğin, küfür, hakaret edip ve tehditlerde bulunduğunu, evden kovduğunu, ekonomik, cinsel şiddet uyguladığını, çalışmasını istemediğini, kısıtladığını ileri sürerek evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle boşanmalarına, aylık 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kadının alkollü eve gelerek huzursuzluğa sebep olduğu, erkeğin ise ''Allah belanı versin'' dediği, eşini kısıtladığı, çalıştırmadığı, evden kovduğu, hakaret ettiği, bu durumda erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğu gerekçesiyle asıl ve birleşen davanın kabulüne, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın yararına aylık 400.00 TL tedbir nafakasına, bir defaya mahsus olmak üzere toptan 9.600,00 TL yoksulluk nafakasına, 4.000,00 TL maddî, 3.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı-davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadının davasının kabulü, kusur tespiti, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesini istemiştir.
2.Davalı-davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; erkeğin davasının kabulü, kusur tespiti, asıl davada harcın ve yargılama giderlerinin kadına yüklenmesi, nafaka ve tazminat miktarları yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kadın için hükmedilen tazminatların miktarının az olduğu, yine davacı-davalı erkek tarafından asıl davaya ilişkin verilen dava dilekçesinin sonuç ve istem kısmında "mahkeme masraflarının kendisi tarafından ödendiği için, karşı tarafa bırakılmasına gerek olmadığına" şeklinde beyanı dikkate alındığında, davacı-davalı erkek tarafından yapılan yargılama giderlerinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 326 ncı maddesi uyarınca kendi üzerinde bırakılması, bu kapsamda yargılama giderlerinden olan vekâlet ücretine de hükmedilmemesi gerekirken kadın aleyhine yargılama gideri ve vekâlet ücretine hükmedilmesinin doğru olmadığı belirtilerek kadının maddî ve manevî tazminat miktarları ile asıl davada hükmedilen yargılama gideri, harç ve vekâlet ücreti yönünden yapılan istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, bu konularda yeniden hüküm kurulmasına, asıl dava yönünden hüküm tarihinde alınması gereken 80,70 TL karar ve ilam harcından peşin alınan 54,40 TL harcın mahsubu ile eksik kalan 26,30 TL harcın davacı-davalı erkekten alınarak hazineye gelir kaydına, erkek tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, erkek lehine asıl davanın kabulü sebebiyle vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına, kadın yararına 10.000,00 TL maddî, 10.000,00 TL manevî tazminata, davacı-davalı erkeğin tüm, kadının sair istinaf taleplerinin ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı-davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kadının çalıştığını, Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kusur tespiti, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, kadın lehine tazminat ve nafaka takdirinin isabetli, miktarlarının hakkaniyete ve dosya kapsamına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı maddesinin son fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci fıkrası, 175 inci maddesi, 176 ncı maddesi, 6100 sayılı Kanun'un, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci ve 371 inci maddeleri, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı-davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,23.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.