"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/404 E., 2023/1025 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Vezirköprü 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2021/88 E., 2022/297 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların kısmen esastan reddi ve kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün ilgili bölümleri kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.Davacı erkek vekili 27.04.2021 tarihli dava dilekçesinde özetle; tarafların anlaştıklarını ve protokol gereğince anlaşmalı olarak boşanmalarına karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davacı erkek vekili 27.07.2021 tarihli dava dilekçesinde özetle; kadının evlilik birlikteliği yükümlülüklerini yerine getirmediğini, aile halkının ve eşinin uyuması için ilaçlı çorba içerdiğini herkes uyuyunca dava dışı şahısla kaçtığını, sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiğini iddia ederek; tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin anneye verilmesine, dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının iddialarının doğru olmadığını iddia ederek; davanın reddine karar verilmesini aksi halde, ortak çocukların velâyetinin müvekkiline verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri taraflardan beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı kadının evi terk ettiği evlilik birliğinin çekilmez hale gelmesinde davalı kadının tam kusurlu kusurlu olduğu, boşanma sebebiyle mevcut veya beklenen menfaatleri zedelenen erkek eş yararına maddî tazminata hükmedilmesi gerektiği, kadının kusurlu davranışının erkek eşin kişilik haklarına saldırı teşkil etmeyeceği, ortak çocukların velâyetinin babaya verilmesinin üstün yararlarına olacağı gerekçesi ile; davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuklar'ın velâyetinin babaya verilmesine, çocuklar ile anne arasında kişisel ilişki kurulmasına erkek yararına 6.000,00 TL maddî tazminata, manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, maddî tazminat miktarı ile manevî tazminat isteminin reddi yönlerinden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2. Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi ile erkek eşin boşanma davası ve ferileri yönlerinden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Mahkemece kadına evi terk ettiği şeklinde kusur yüklenmiş ise de dosya kapsamı ve dinlenen tanık beyanlarından kadının başka bir erkekle ilişkisi sebebiyle evi terk ettiği, başka bir erkekle ilişki kurarak sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı erkeğe ise kusur izafe edilmemiş ise de davacı erkeğin bağımsız konut temin etmediği anlaşılmakla bu kusurlu davranışın kocaya yüklenmesi gerektiği gerçekleşen kusura göre; boşanmanın meydana gelmesindeki olaylarda başka bir erkekle ilişkisi sebebiyle evi terk ettiği, başka bir erkekle ilişki kurarak sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı anlaşılan kadının ağır, bağımsız konut temin etmediği anlaşılan erkeğin az kusurlu olduğu tarafların sosyal ve ekonomik durumları, kusurları, kişilik haklarına yapılan saldırı ve hakkaniyet ilkesi dikkate alındığında erkek yararına takdir edilen maddî tazminatların miktarının az olduğu, erkek eşin tazminatlara faiz işletilmesi talebi olduğu halde faize hükmedilmemesinin doğru olmadığı, boşanma sebebiyle kişilik hakları saldırıya uğrayan erkek eş yararına manevî tazminat şartlarının oluştuğu, istinafa konu sair yönlerden kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile; tarafların istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kusur gerekçesi düzeltilerek ve ilgili bentlerin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle; erkek yararına boşanma kararının kesinleşmesi tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile 10.000,00 maddî 10.000,00 manevî tazminata, ve tarafların sair istinaf taleplerinin ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek kusur belirlemesi, aleyhe hükmedilen tazminatlar ve velâyet yönlerinden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kusur belirlemesi, tazminatlar ve velâyet noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü, 335 inci vd. maddeleri. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebi ile başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının davalıya yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 25.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.