"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/670 E., 2023/908 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara Batı 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/651 E., 2021/871 K.
Taraflar arasındaki Boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı erkek vekili , davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince başvuların esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının müvekkilinin ailesi ile görüşmesine engel olduğunu, davalının sıklıkla tartışma çıkarmakta, tartışmalarda müvekkilinin alttan alan tavrına müsaade etmeyerek kavgaları sürdürdüğünü, davalının asosyal bir hayat yaşamakta ve müvekkili de bu hayata zorladığını, tarafların sağlıklı bir cinsel yaşamı olmadığını, davalının vajinismus rahatsızlığı nedeniyle uzun süre cinsel birliktelik yaşayamadıklarını, davalı yan saldırgan tavrı ile müvekkiline psikolojik ve sözlü şiddet uyguladığını, ailesine hakaret ettiği, davalının tartışmalarında müvekkile beddua ettiğini, çeşitli hakaretler ettiğini, davalının kişisel hijyenine özen gösterdiğini, iddia ederek 4721 sayılı Türk Medeni Kanun'un (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesi uyarınca tarafların boşanmalarına , 10.000,00 TL maddî tazminat ile 50.000,00 TL manevî tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının dava dilekçesindeki hususların soyut ve hayal ürünü olduğunu, davacının yaptığı her eylemi ailesine haber verdiğini, davacının annesinin etkisinde kaldığını, annesi tarafından kadına yapılan hakaretlere davacının ses çıkarmadığını, davalının aşağılanmasına, onurunun kırılmasına müsaade ettiğini, davalının aşağılandığı, hakarete uğradığı, fiziksel ve psikolojik şiddete maruz kaldığını, vajinismus tedavisi görmek zorunda kalışını adeta koz olarak kullanıldığını, davacı eşin öfke kontrolü problemi olduğunu, hatta bu konuda psikolojik destek aldığını, evliliğin 3. ayından sonra davalıya fiziksel şiddet uygulamaya başladığını, davalının vajinismus tedavisi görmesinin sebebi davacı eş olduğunu, tedavi sürecinin başarıyla tamamlandığı andan itibaren gayet sağlıklı ve aktif cinsel hayatı olduğunu, davacı yanın, davalının kişisel hijyenine önem göstermediği iddiasını kabul etmediklerini, davacının sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığını, savunarak davanın reddine karar verilmesini , mahkemenin aksi kanaatte olması halinde 100.000,00 TL maddî tazminat ile 100.000,00 TL manevî tazminatın davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı kadının, davacı erkeğe ve davacı erkeğin ailesine hakaret ettiği, davacı erkeğin ailesiyle görüşmesine müdahale ettiği, bu sebeple kusurlu olduğu, davacı erkeğin sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, kadını aşağıladığı, fiziksel şiddet uyguladığı bu sebeple davacı erkeğin ağır kusurlu olduğu, diğer iddiaların ispatlanamadığı, kadının evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olaylar nedeniyle kişilik hakları saldırıya uğrayan davalı kadın yararına, tarafların boşanmaya neden olan olaylardaki kusur dereceleri, tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, paranın alım gücü ve tazminata esas olan fiilin ağırlığı dikkate alındığında tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesi ile davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacının tazminat taleplerinin reddine, 20.000 TL maddî tazminat ile 20.000 TL manevî tazminatın davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına süresinde davacı erkek vekili ve davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı erkek vekili ; kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen maddî tazminat ve manevî tazminat ile reddedilen maddî tazminat ve manevi tazminat talepleri bakımından istinaf yasa yoluna başvurmuştur.
2.Davalı kadın vekili; kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi ile kabul edilen maddî tazminat ve manevî tazminat miktarları bakımından istinaf yasa yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesince; davanın esasıyla ilgili hükme etki edecek tüm delillerin toplanıp değerlendirildiği, usulü işlemlerin 6100 sayılı kanununa uygun olarak yerine getirildiği, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, boşanmaya sebep olan olaylarda daha ziyade veya eşit kusurlu olmadığı anlaşılan, mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen, en azından eşinin maddî desteğini yitiren kadın yararına, maddi tazminat takdir edilmesinde, tarafların, boşanmaya neden olan olaylardaki kusur dereceleri, tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, paranın alım gücü, evliliğin süresi, beklenen menfaatlerin kapsamı ve hakkaniyet kuralları birlikte değerlendirildiğinde, takdir edilen tazminatın miktarında, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılan, bu olaylar nedeniyle kişilik hakları saldırıya uğrayan kadın yararına, manevi tazminat takdir edilmesinde, tarafların, boşanmaya neden olan olaylardaki kusur dereceleri, tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırının niteliği, tazminata esas olan fiilin ağırlığı, evliliğin süresi ve hakkaniyet kuralları birlikte değerlendirildiğinde, takdir edilen tazminatın miktarında, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı erkeğin ağır kusurlu olduğu, yasal koşullarının erkek yararına oluşmadığı, erkeğin maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmesinde, herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesi ile istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili temyiz başvurusunda özetle kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi ve kabul edilen maddî tazminat ve manevî tazminat miktarları bakımından istinaf yasa yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taraflarca açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, davanın kabulü ile tazminatların miktarı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 6 ncı,166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174. Maddesinin birinci ve ikinci fıkrası. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci ve 371 inci maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (6098 sayılı Kanun) 50 nci, 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı kadın vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir .
2. Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, kişilik haklarına yapılan saldırının ağırlığı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, kadın yararına hükmolunan maddî ve manevî tazminat azdır. 4721 sayılı Kanun'un 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 6098 sayılı Kanun'un 50 nci ve 51 inci madde hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî- manevî tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat yönünden ORTADAN KALDIRILMASINA, İlk Derece Mahkemesi kararının kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarı yönünden BOZULMASINA,
2. Davalı kadın vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Peşin harcın istek halinde yatırana iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,02.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.