"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
SAYISI : 2023/94 E., 2023/246 K.
KARAR : Kısmen kabul
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen karşılıklı boşanma davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece, kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat; yoksulluk ve iştirak nafakası miktarlarının az olduğu gerekçesi ile Bölge Adliye Mahkemesi esastan ret kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda, miktarlar artırılarak kadın lehine iştirak ve yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminata karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davacı- karşı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı- karşı davalı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına, erkek lehine 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 100.00,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı- karşı davacı kadın vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; erkeğin iddialarının gerçek dışı olduğunu, erkeğin kusurlu olduğunu belirterek asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velayetinin anneye verilmesine, çocuk ve kadın için ayrı ayrı aylık 5.000,00 TL tedbir, iştirak ve yoksulluk nafakası ile kadın lehine 100.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata, nafakalara ÜFE oranında artış uygulanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 29.12.2021 tarihli ve 2019/1153 Esas, 2021/1030 Karar sayılı kararıyla; taraflar arasında en son yaşanan 11.11.2019 tarihli olayda erkeğin kadını yumruk atmak ve çizmek suretiyle yaraladığı, kadının ise erkeği kafasına cam vazo ile vurmak suretiyle yaraladığı, erkeğin çok sık ve sarhoş olacak şekilde alkol kullandığı, kadına fiziksel şiddet uyguladığı, arkadaşları ve ailesi dahil olmak üzere kadının hiçkimseyle görüşmesine müsaade etmediği, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğu gerekçesiyle asıl ve karşı davanın kabulüne, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuğun velayetinin anneye verilmesine, bu aşamada baba ile kişisel ilişki tesisine yer olmadığına, yasal koşulları oluştuğundan ortak çocuk için aylık 300,00 TL tedbir ve 400,00 TL iştirak nafakasına, kadın lehine aylık 300,00 TL tedbir ve 400,00 TL yoksulluk nafakası ile 15.000,00 TL maddî ve 15.000,00 TL manevî tazminata, nafakalara ÜFE oranında artış uygulanmasına, erkeğin nafaka ve tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı erkek vekili tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar, kendi nafaka ve tazminat taleplerinin reddi yönünden; kadın vekili tarafından kusur belirlemesi, tazminatların ve nafakalarının miktarı yönünden istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 01.06.2022 tarihli ve 2022/1042 Esas, 2022/1069 Karar sayılı kararıyla; kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı erkek vekili kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar, kendi nafaka ve tazminat taleplerinin reddi yönünden; kadın vekili ise tazminatların ve nafakalarının miktarı yönünden temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 24.11.2022 tarihli ve 2022/7015 Esas, 2022/9661 Karar sayılı kararıyla; tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminatın az olduğu, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına kadın yararına hükmolunan yoksulluk nafakasının az olduğu, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre, ortak çocuğun ihtiyaçlarına nazaran takdir edilen iştirak nafakasının az olduğu gerekçesiyle belirtilen yönlerden Bölge Adliye Mahkemesi esastan ret kararının kaldırılmasına, İlk Derece Mahkemesi kararının bu yönlerden bozulmasına, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise onanmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; ortak çocuk için aylık 2.000,00 TL iştirak nafakasına, kadın lehine aylık 2.000,00 TL yoksulluk nafakasına, nafakalara TÜFE oranında artış uygulanmasına, kadın lehine 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı- karşı davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı- karşı davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur değerlendirmesinin hatalı yapıldığını kadın lehine nafakalara ve tazminatlara hükmedilmesinin hatalı olduğunu ileri sürerek kusur belirlemesi, yoksulluk ve iştirak nafakası ile maddî ve manevî tazminat yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakası, maddî ve manevî tazminat ile ortak çocuk yararına hükmedilen iştirak nafakası miktalarının dosya kapsamına ve bozmanın amacına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 174 üncü, 175 inci ve 182 inci maddeleri, 330 uncu maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 inci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmadığı gibi bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak oluşturan yönlerin de yeniden incelenmesinin hukuken mümkün olmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı-karşı davalı erkek vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, 04.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.