"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/739 E., 2023/1510 K.
KARAR : Başvurunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Antalya 10. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/728 E., 2021/647 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi ve davacı kadın tarafından istinaftan feragat edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalı erkeğin başvurusunun esastan reddine, davacı kadının başvurusunun ise istinaftan feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın dava dilekçesinde özetle; davalı erkek ile 2015 yılında evlendiklerini, bu evliliklerinden 2015 doğumlu ortak çocukları olduğunu, davalı ile evlendikleri ilk aylarda aralarında herhangi bir sorun olmadığını ancak sonraki aylarda agresif davranmaya ve sorun çıkarmaya başladığını, ortada bir neden yokken tartışma çıkardığını ve kendisine küfür, aşağılayıcı sözlerle hakaret ettiğini, davalının evle ilgilenmemesi nedeniyle otel yazılım şirketinde çalışmaya başladığını, davalının buna karşı çıktığını, erkeklerle konuşmamasını konuşursan seni öldüreceğim diye tehditlerde bulunduğunu, şiddete uğradığını, temmuz ayında yine çalışmasından dolayı tartışma çıktığını, son dört aydır davalı ile ayrı yaşadıklarını, beyanla, davalı ile evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin tarafına verilmesini, yargılama giderlerinin davalıdan alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı eşini 2015 yılında Venezuella'dan tüm iyi niyeti ile getirdiğini, ellerindeki bütün imkanlar ile ailelerini kurduklarını, davalıya agresif davranmak, tartışma çıkarmak ve küfür, aşağılayıcı sözler gibi eylemlerde bulunmadığını, çalışmamasından kaynaklı maddî gelirinin doğru olmadığını, çalıştığını ve yine çalışacağını, Mart ayında eşine şiddet uygulamadığını, eşi ve çocuğu ile evliliklerinin ilk gününden beri ilgilendiğini, şuanda da halen ilgilendiğini, eşi ile son dört aydır ayrı yaşadıklarının doğru olmadığını, eşini, kızını ve ailesini sevdiğini, ailesinin dağılmasını istemediğini ve eşinin boşanma sebeplerini kabul etmediğini davanın reddine karar verilmesini beyan etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dava dilekçesi incelendiğinde davacının tanık deliline dayanmadığı ve buna dair belgelerinin dilekçesine eklemediği görülmüş, bu nedenle davacı geçimsizlik mevcut olduğunu ve geçimsizliğin meydana gelmesinde az da olsa karşı tarafın kusurunun bulunduğunu ispat edemediğinden ispatlanamayan boşanma davasının reddine, çocuğun geçici velâyetinin anneye verilmesine, baba ile çocuk arasında karar kesinleşinceye kadar tedbiren kişisel ilişki kurulmasına karar verilmiştir
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın 20.07.2022 tarihli dilekçesiyle istinaftan feragat ettiğini beyan etmiştir.
2.Davalı erkek vekili, istinaf dilekçesinde kendisinin de sporla ilgilendiğini antrenör olduğunu, çocuğuyla günde ayrıca 2 saat spor yapılmasına izin verilmesi istemi ile istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı kadının istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 249 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince istinaftan feragat nedeni ile reddine, davalı erkeğin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Kanunu’nun 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kendisinin de sporla ilgilendiğini antrenör olduğunu, çocuğuyla günde 2 saat spor yapılmasına izin verilmesi istemi ile istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık babayla ortak çocuk arasında tedbiren kurulan kişisel ilişki düzenlemesi noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanunu’nun 323 üncü ve 169 uncu maddesi. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesinin 9 uncu ve 3 üncü maddeleri, Çocuk Haklarının Kullanılmasına Dair Avrupa Sözleşmesinin 4 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının davalıya yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,29.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.