"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/993 E., 2023/328 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/405 E., 2021/85 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin ve davalının polis memuru olduğunu, müvekkilinin maaşının tamamını davalı eşine verdiğini, evlilik birliği içinde davalı adına 124 ada 11 ve 16 parsel sayılı taşınmazlar ile 122 ada 19 parsel sayılı taşınmazların edinildiğini, taşınmazların üzerine evlilik birliği içinde edinilen birikimlerle bina inşa edildiğini, müvekkilinin düğünde takılan ziynet eşyalarının da taşınmazların edinilmesinde kullanıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla taşınmazların tasfiye tarihindeki değerinin yarısı oranında 10.000,00 TL'nin karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesinde; taşınmazların geçici olarak tarafına devredildiğini, davacı ile 6 yıldır ayrı yaşadıklarını, kaldı ki diğer mal varlıklarının da evlilik öncesi edindiği kişisel mallarının satılması ile alındığını, ziynet eşyalarını almadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1. Dava, Afyonkarahisar Aile Mahkemesinde açılmış olup Mahkemece 11.07.2018 tarih ve 2014/173 Esas, 2018/719 Karar sayılı karar ile, davanın reddine karar verilmiş, işbu kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince 124 ada 11 ve 16 parsel sayılı taşınmazlar yönünden davanın ayrılmasına karar verilerek işbu parseller yönünden 20.02.2020 tarih ve 2020/424 Esas, 2020/291 Karar sayılı kararı ile, taşınmazların mal rejimi sona erdikten sonra davalı eş adına tescil edildiği, talebin genel hükümlere dayalı alacak olduğu, görevli mahkemenin Aile Mahkemeleri olmadığı belirtilerek davacı kadın vekilinin başvurusunun kısmen kabulü ile, İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılmasına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2. Afyonkarahisar Aile Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/189 Esas, 2020/258 Karar sayılı kararı ile; davanın genel hükümlere dayalı alacak davası niteliğinde olduğu, görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemeleri olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
3. İlk Derece Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile;124 ada 11 ve 16 parsel sayılı taşınmazların tarafların boşanma davası açıldıktan sonra davalı adına edinildiği, taşınmazların inşaat ruhsatlarının ve yapı kullanma izin belgelerinin de mal rejiminin sona ermesinden sonraki tarihlerde düzenlendiği, taşınmazların tescil tarihleri dikkate alındığında kural olarak "kişisel mal" hükmünde olduğu, davacının katkısını ispat etmesi gerektiği, ancak davacının mal rejiminin sona ermesinden sonraki tarihte taşınmazların edinilmesine ve üzerindeki yapıların yapılmasına katkı sağladığına dair delil bulunmadığı, davacının bu taşınmazlara katkı sağlamasının boşanma davasının açıldığı tarih dikkate alındığında hayatın olağan akışına aykırı olduğu, davacının buna ilişkin delil de sunmadığı, davacının davasını ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın istinaf dilekçesinde; taşınmazların evlilik birliği içinde satın alındığını, tapu ve ruhsatlarının daha sonra verildiğini, savcılık dosyasının değerlendirilmediğini, boşanma dava tarihinde üzerine yapılan binanın natamam olduğunu belirterek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dosyadaki mevcut delillere göre yaptığı değerlendirmeye, takdire ve ortaya koyduğu gerekçeye göre, Mahkemenin vardığı sonuçta istinaf sebepleri yönünden usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı, istinaf nedenlerinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde; mal beyanında Erenler köyünde davalı adına 3 adet taşınmazın bildirildiğini, davalının mal kaçıma amacıyla taşınmazları devrettiğini, 124 ada 11 ve 16 parsel sayılı taşınmazların müvekkilinin katkıları ile alındığını, delillerin eksik değerlendirildiğini belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, hukuki nitelendirme, talep konusu, ispat noktasında toplanmaktadır. Dava, alacak istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 26 ncı maddesi, 33 üncü maddesi, 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 6 ncı maddesi, 179 uncu maddesi, 202 nci maddesi, 219 uncu maddesi, 220 nci maddesi, 222 nci maddesi, 225 inci maddesinin ikinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1. Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
03.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.