"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/997 E., 2023/1180 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Hatay 3. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/245 E., 2021/43 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 2018 yılında evlendiklerini, bu evliliklerinden çocuklarının olmadığını, davalı kadının önceki evliliğinden olma 5 çocuğuyla birlikte yaşadıklarını, kadının eşine sürekli baskı kurduğunu ve ve saygısız hareketlerde bulunduğunu, toplum içinde müvekkiline karşı aşağılayıcı davranışlarda bulunduğunu ve küçük düşürdüğünü, müvekkilinin düzelir umuduyla beklediğini ancak bir türlü düzelmediğini, evliliğin başından itibaren kadının müvekkilini eşi olarak görmediğini, müvekkiline danışmadan hareket ettiğini, en ufak tartışmalarda kadının çocuklarıyla beraber müvekkilini darp ettiklerini, müvekkilinin 4 defa kadın ve çocukları tarafından darp edildiğini, en son darp olayından sonra şikayetçi olduğunu ve kadın hakkında soruşturma başlatıldığını, müvekkilinin eski eşinden kalma mirastan feragat ettiğini ve bu mirasın çocuklarına kaldığını, bunu öğrenen kadının müvekkiline baskı yaptığını, müvekkilinin emekli maaşı ile davalı ve çocuklarına baktığını, ancak buna karşılık kadının bu davranışlarına katlanamadığını, tarafların 1 yıldır odalarını ve yataklarını ayırdıklarını, müvekkilinin üzerine düşen bütün sorumluluklarını yerine getirdiğini ve fedakarlığı gösterdiğini, bu nedenlerle tarafların boşanmalarına yargılama gideri ve vekâlet ücretinin davalı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı tarafın cevap dilekçesi sunmadığı anlaşılmıştır.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davalı kadının "eşe karşı sevgisiz ve saygısız davranmak, aşağılamak, küçük düşürmek, önceki eşten çocuklarıyla birlikte davacıya fiziksel şiddet uygulamak" vakıalarından dolayı tam kusurlu, davacı erkeğe ise yüklenecek kusur bulunmadığı kabul edilerek, davacı erkeğin boşanma davasının kabulü ile eşlerin 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 166 ncı maddesinin birinci fıkrası maddesi uyarınca boşanmalarına, talep olmadığı için tazminat (maddî-manevî), yoksulluk nafakası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B.İstinaf Sebepleri
Davalı kadın vekili; kusur belirlemesi ve boşanma kararı yönlerinden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C.Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, somut olayda, İlk Derece Mahkemesince, davanın esası ilgili hükme etki edecek tüm delillerin toplandığı, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, inceleme konusu kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun yine kusur belirlemesinin doğru olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili ; istinaf dilekçesinde ileri sürülen nedenleri tekrar ederek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C.Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, erkek tarafından açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı davanın kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesi, 6100 sayılı Kanun’un 190 ıncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci maddesi ile 371 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,03.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.