"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/132 E., 2021/198 K.
KARAR : Kabul
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince tarafların karşılıklı boşanma davalarının kabulüne, tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı- davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı- davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairenin 20.06.2023 tarih ve 2022/6807 Esas, 2023/3373 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Davalı- davacı erkek vekili, Dairenin 20.06.2023 tarihli onama kararına karşı karar düzeltme talebinde bulunmuş ve Mahkemece davalı- davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, verilen istinaf kararına karşı davalı- davacı tarafça temyiz yoluna başvurulduğu, Dairenin 20.06.2023 tarih 2022/6807 Esas, 2023/3373 Karar sayılı ilamıyla temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının Onanmasına karar verildiği ve mahkememiz kararının 20.06.2023 tarihinde kesinleştiği, onama ilamının karar düzeltme yolu açık olacak şekilde verilmediği gerekçesi ile karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiştir.
10.08.2023 tarihli ek karar davalı- davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartları ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, davalı- davacı erkek vekilinin karar düzeltme talebinin reddine yönelik İlk Derece Mahkemesinin 23.11.2022 tarihli ek kararına ilişkindir.
1.Karar düzeltme isteğinin reddi veya kabulüne dair karar verme yetkisi yerel mahkemeye değil, Yargıtaya aittir. İlk Derece Mahkemesinin karar düzeltme dilekçesini değerlendirmesi usul ve kanuna aykırıdır. Bu sebeple İlk Derece Mahkemesinin 23.11.2022 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
2.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu`nun (6100 sayılı Kanun) Geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasında; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu`nun 26.09.2004 tarih ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 444 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı düzenlemesine yer verilmiş olup, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra anılan mahkemelerce verilen kararların temyizi üzerine Yargıtayca tesis edilen kararlar hakkında Hukuk Muhakemeleri Kanun'u uygulanacak olup bu kanunda karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine dair bir düzenleme bulunmamaktadır.
Yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler kapsamında, 6100 sayılı Kanun'un temyize ilişkin hükümlerinin uygulanması sonucunda verilen Yargıtay kararlarına karşı tarafların karar düzeltme hakkı bulunmadığından davalı- davacı erkek vekilinin karar düzeltme isteği niteliğini taşıyan başvurusunun reddi gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
1.İlk Derece Mahkemesince verilen 23.11.2022 tarihli ek kararın ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.Davalı- davacı erkek vekilinin karar düzeltme talepli dilekçesinin REDDİNE,
Aşağıda yazılı temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
29.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.