"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/484 E., 2023/648 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ: Gaziosmanpaşa 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/959 E., 2020/1070 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl ve birleşen davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin, geçimsiz biri olduğunu, kadına hakaret ve küfür ettiğini, fiziksel şiddet uyguladığını, ekonomik şiddet uyguladığını, kadının ailesinin ziyaretlerinden rahatsız olduğunu, 4 yıldır ayrı odalarda yattıklarını iddia ederek davanın kabulüne, evlilik birliğinin sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, kadın yararına aylık 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası, 100.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili birleşen dava dilekçesinde özetle; kadının, erkeğe karşı ilgisiz olduğunu, bir kaç yıldır ayrı odalarda yattıklarını, hakaret ettiğini, onur kırıcı davranışlarda bulunduğunu iddia ederek asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne, evlilik birliğinin sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, erkek yararına 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin, kadına şiddet uyguladığı, hakaret ettiği ve evin ihtiyaçları ile yeterince ilgilenmediği, kadının ise; evi terk ettiği ve eşinin kafasına çanta ile vurduğu, bu haliyle erkeğin ağır kadının az kusurlu olduğu gerekçesi ile asıl ve birleşen davanın kabulüne, tarafların evlilik birliğinin sarsılması nedeniyle boşanmalarına, kadın yararına yasal şartları oluştuğundan aylık 600,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, kadının mevcut ve beklenen menfaatlerinin zedelendiği ve kişilik hakları ihlal edildiğinden kadın yararına 20.000,00 TL maddî ve 17.500,00 TL manevî tazminata, erkeğin manevî tazminat talebinin ise ağır kusurlu olması sebebiyle reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası takdiri, maddî ve manevî tazminatlar ile miktarları, reddedilen manevî tazminat talebi, asıl davanın kabulü yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkek tarafından Gaziosmanpaşa 5. Aile Mahkemesi'nde açılan 2019/513 Esas sayılı dava dilekçelerin teatisi gerçekleştirilmeden asıl dava ile birleştirildiği ve birleşen dava yönünden ön inceleme yapılmadığı, bu durumun usul kurallarına aykırı ise de istinafa getirilmediğinden yanılgıya işaret etmekle yetinildiği, dilekçeler aşamasında dayanılmayan, kadına erkeğin başına çanta fırlatması, usulüne uygun olarak terke dayalı bir dava açılmadığı halde evi terk etmesi kusur olarak yüklenemeyecek ise de kadın istinaf yoluna başvurmadığından İlk Derece Mahkemesi'nin kusur tespiti ve dayanak vakıalarının kadın açısından kesinleştiği, kusur değerlendirmesi ve kadının davasının kabulünün, kadın yararına maddî ve manevî tazminat ile tedbir ve yoksulluk nafakasına hükmedilmesinin ve miktarının, erkeğin manevî tazminat talebinin reddine karar verilmesinin doğru olduğunun anlaşılmasına göre davalı-davacı erkek vekilinin istinaf itirazının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili temyiz başvuru dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası takdiri, maddî ve manevî tazminatlar ile miktarları, reddedilen manevî tazminat talebi, asıl davanın kabulü, birleşen davada dilekçeler aşamasının tamamlanmadığı yönlerinden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık tarafların açtığı evlilik birliğinin sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, asıl davanın kabulünün doğru olup olmadığı, kadın yararına maddî ve manevî tazminata, tedbir ve yoksulluk nafakasın hükmedilmesi şartlarının mevcut olup olmadığı, mevcutsa miktarlarının hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 4 üncü, 6 ıncı, 166 ncı, 169 uncu, 174 üncü, 175 inci maddeleri, 6098 sayılı Türk Boçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
02.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.