"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2364 E., 2022/2668 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2022/70 E., 2022/293 K.
Taraflar arasındaki ziynet alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir. Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince eksik inceleme nedeniyle başvurunun kabulü ile kararın kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Gönderme kararı sonrasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkile evlendiği zaman ziynet eşyaları hediye edildiğini, düğün fotoğrafları ve cd sine her ne kadar davalı tarafından el konulmuş ise de sunulan fotoğrafları ele geçirebildiğini beyanla 8 yarım altın, 3 cumhuriyet altını, 5 çeyrek altın ve 10.000,00 TL para takıldığını ancak kayınbabasının zorla bu altınları aldığını ve iş yeri kurduğunu, yine ortak çocuk için sünnet hediyesi 2 cumhuriyet altını, 3 yarım altın, 5 çeyrek altın 1.500,00 TL para takıldığını, ancak davalı tarafından takılan takıların davacıya verilmediği, bu takılarında ilk evlilik olduğundan dolayı düğün takılarının devamı niteliğinde olduğunu beyanla düğünde ve sonrasında takılan takı ve ziynetlerin öncelikle iadesine, aynen iadesi mümkün değilse fazlaya ilişkin talep hakkı saklı kalmak kaydı ile 5.000,00 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
2.Davacı vekili cevaba cevap dilekçesinde; davalı eşin düğünde takılan takılarla bir iş yeri açtığını, bu iş yerini de kardeşi üzerine devrettiğini beyan etmiştir.
3.Davacı vekili talep açıklama dilekçesi ile de 22 ayar 200 gram frenk bağı, 8 adet 22 ayar toplam 160 gram bilezik, 22 ayar 35 gram eldiven, 22 ayar 25 gram 3 adet yüzük, 22 ayar 7 gram küpe, 22 ayar 7 gram tam altın talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı tarafın evden hazırlanarak gittiğini, davacının ziynet eşyalarını bırakmış olmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, ziynetlerin davacıda olduğunu, açılan davanın kötü niyetli olduğunu bu sebeplerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
A. İlk Derece Mahkemesinin Birinci Kararı
İlk Derece Mahkemesinin 17.06.2021 tarih ve 2021/60 Esas, 2022/396 Karar sayılı kararı ile; kadının ziynet eşyası talebine yönelik yapılan değerlendirmede; kadının iddiası, ziynet eşyalarını davacıdan davalının zorla aldığı yönünde olduğu, davalının savunması ise, kadının evden kovulmadığı, ziynet eşyalarını alarak evden ayrıldığı yönünde olduğu, kadının öncelikle ziynet eşyalarının mevcudiyetini ispat etmesi gerektiği, kadın kuyumcu bilirkişi raporunda belirtilen ve fotoğraflarda yer alan ziynet eşyalarının mevcudiyetini ispat ettiği, diğer ziynet eşyalarının mevcudiyetini ispat edemediği, fotoğraflarda yer alan ziynet eşyası talebi yönünden ise kadın altınların evlilik birliği fiilen devam ederken davalı eş ve davalı eşin babası tarafından alıkonulduğunu iddia ettiği ve bu iddiasını tanık beyanlarıyla ispat edemediği, tanık beyanlarının bu konuda yeterli, somut ve görgüye dayalı olmadığı gerekçesiyle kadının ziynet eşyasına yönelik talebinin reddine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Gönderme Kararı
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili ziynet eşyalarının mevcudiyetinin ispatlandığını, davalının kadına fiziksel şiddet uyguladıktan sonra evden attığını, altınların yanında olmasının mümkün olmadığını, tanıkları ile de bu durumu ispatladığını, altınların kadından alındığını ileri sürerek reddedilen davası yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2.Bölge Adliye Mahkemesinin 13.12.2021 tarih ve 2021/2662 Esas, 2021/2927 Karar sayılı kararı ile; ziynet eşyaları yönünden davacının açıkça "yemin" deliline dayandığı, davacıya "yemin teklifi" hakkını kullanıp kullanmayacağı hatırlatılmadan ziynet eşyası alacağına ilişkin davanın reddinin hatalı olduğu gerekçesiyle kararın kaldırılmasına, İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
C. İlk Derece Mahkemesinin Son Kararı
İlk Derece Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kadının öncelikle ziynet eşyalarının mevcudiyetini ispat etmesi gerektiği, kadının kuyumcu bilirkişi raporunda belirtilen ve fotoğraflarda yer alan ziynet eşyalarının mevcudiyetini ispat etttiği, diğer ziynet eşyalarının mevcudiyetini ispat edemediği, fotoğraflarda yer alan ziynet eşyası talebi yönünden ise kadın altınların evlilik birliği fiilen devam ederken davalı eş ve davalı eşin babası tarafından alıkonulduğunu iddia ettiği ve bu iddiasını tanık beyanlarıyla ispat edemediği, tanık beyanlarının bu konuda yeterli, somut ve görgüye dayalı olmadığı ve davacı tarafça verilen kesin süreye rağmen yemin deliline dayanılmadığı gerekçesiyle kadının ziynet eşyasına yönelik talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; ortak konuttayken tüm altınların davacıdan alındığını, son kez ağır şiddet uygulandıktan sonra evden çocuğuyla birlikte atıldığını, bu durumun dinlenen tanık beyanları ile ispatlandığını, altınların mevcudiyetinin de sunulan fotoğraflarla ispatlandığını, evden kovulan kadının ziynet eşyalarını almasının mümkün olmadığını belirterek reddedilen davası yönünden istinaf buşvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; toplanan deliller ve dosya kapsamına göre; İlk Derece Mahkemesinin delil değerlendirmesi ve davanın ret gerekçesinin doğru olduğu, davacının davasını ispat edemediği, davacının yemin deliline dayanması nedeni ile yemin teklifinin hatırlatıldığı, ancak yemin teklifinden vazgeçtiklerini belirttikleri, dolayısı ile Mahkeme tarafından kanunun olaya uygulanmasında hata edilmediği, kararda usule ve esasa ilişkin herhangi bir aykırılığın bulunmadığı, bu nedenle inceleme konusu kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacının istinaf isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde; istinaf başvuru dilekçesini tekrarla reddedilen davası yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının davasının ispatlayıp ispatlayamadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 1 inci maddesi, 2 nci maddesi, 6 ncı maddesi, 220 nci maddesi, 222 nci maddesi, 226 ncı maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
30.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.