"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ: Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1417 E., 2023/2430 K.
KARAR : Kısmen kabul, yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ: Denizli 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/546 E., 2021/697 K.
Taraflar arasındaki boşanma davalarından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın ve karşı davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince başvurusunun kısmen kabulü ile kararın kaldırılmasına karar verilerek esas hakkında yeniden karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı- davalı kadın vekili dava ve cevaba cevap dilekçelerinde özetle; erkeğin kadına ve kadının önceki evliliğinden olan çocuğuna fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladığını, erkeğin babasının ortak konuta yerleştiğini ve 2 ay boyunca ortak konutta kaldığını, erkeğin evlilik birliğinden kaynaklanan yükümlülüklerini yerine getirmediğini, psikolojik tedaviye gitmediğini bunun yerine muska yazdırdığını, iddia ederek 4721 sayılı Türk Medeni Kanun'un (4721 sayılı Kanun)166 ncı maddesi uyarınca tarafların boşanmalarına ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, ortak çocuk için aylık 250,00 TL tedbir nafakasının erkekten alınarak kadına verilmesine, kararın kesinleşmesi halinde nafakanın iştirak nafakası olarak devamına, aylık 250,00 TL tedbir nafakasının erkekten alınarak kadına verilmesine, kararın kesinleşmesi halinde nafakanın yoksulluk nafakası olarak devamına karar verilmesine, 20.000,00 TL maddî tazminat ile 20.000,00 TL manevî tazminatın erkekten alınarak kadına verilemesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı -davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; kadının Denizli 2. Aile Mahkemesinin 2018/943 Esas sayılı dosyası ile açmış olduğu boşanma davasından feragat ettiğini, iddiaların asılsız olduğunu, kadının psikolojik ve duygusal şiddet uyguladığını, kadının ortak Çocuk ... 'nin bakımını yeterli olarak yapmadığını, kadının evlilikten önce resmi ve resmi olmayan şekilde başka birlikteliklerinin olduğunu, erkeğin bu hususu sonradan öğrendiğini, kadının önceki evliliğinden olan çocuğuna karşı ayrımcılık yapmadığını, kadının kızın baba demesine engel olduğunu, kadının hakaret ettiğini, tartışmalardan sonra 28 aylık ortak çocuğu bırakarak evi terk ettiğini , eski eşini sürekli dilinden düşürmediğini, yatağını ayırdığını, evlilik birliğinden kaynaklanan görevlerini yerine getirmediğini, kadının ve önceki evliliğinden olan çocuğu ...'nın erkeğe şiddet uyguladığını, savunarak ve iddia ederek asıl davanın reddine, 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesi uyarınca tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin babaya verilmesine, 40.000,00 TL maddî tazminat ile 40.000,00 TL manevî tazminatın kadından alınarak erkeğe verilemesine karar verilmesini talep etmiştir .
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğin kadının önceki evliliğinden olma kızını istemediği, kadına ve kızına şiddet uyguladığı, kadının evlilik birliği içinde ev işini yapmadığı,evliliğin üzerine yüklediği yükümlülükleri tam olarak yerine getirmediği, önceki eşinin fotoğraflarını evine astığı, tarafların her ikisinin de birbirlerine hakaret ettikleri, evlilik birliğinin temelden sarsılmasında erkeğin ağır kusurlu olduğu, gerekçesi ile asıl ve karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin anneye verilmesine, ortak çocukları için aylık 250,00 TL tedbir - iştirak nafakasının erkekten alınarak kadına verilmesine, aylık 250,00 TL tedbir -yoksulluk nafakasının erkekten alınarak kadına verilmesine, 17.500,00 TL maddî tazminat ile 17.500,00 TL manevî tazminatın erkekten alınarak kadına verilmesine, erkeğin tazminat taleplerinin reddine karar karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına süresinde davalı davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı- davacı erkek istinaf dilekçesinde özetle; kadının boşanma davasının ve tazminat taleplerinin kabulü, kusur belirlemesi, erkeğin tazminat taleplerinin reddi, velâyet düzenlemesi, yoksulluk nafakası bakımından kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir .
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin, kadına nazaran daha fazla kusurlu olduğu , kadının sosyal güvenceli olarak çalıştığı, sürekli ve düzenli gelir elde ettiği, erkeğin de asgari ücret düzeyinde geliri bulunduğu tarafların tespit olunan ekonomik ve sosyal durumlarına göre kadın lehine şartlar oluşmadığı halde yoksulluk nafakası belirlenmesi hatalı olduğu sair istinaf itirazları bakımından dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmediği gerekçesi ile kararın kısmen kaldırılmasına, yoksulluk nafakasına ilişkin talebin reddi ile sair istinaf itirazlarının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı davacı erkek vekili temyiz başvurusunda özetle; kadının boşanma davasının ve tazminat taleplerinin kabulü, kusur belirlemesi, erkeğin tazminat taleplerinin reddi ve velâyet düzenlemesi bakımından kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taraflarca açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, maddî tazminat, manevî tazminat, velâyet düzenlemesi şartlarının oluşup oluşmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 336 ncı maddesi. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369 uncu, 370 inci ve 371 inci maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı- davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
12.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.