"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/723 E., 2022/2181 K.
MİRASÇISI : ... vekili Av. ...
DAVA TARİHİ : 03.09.2018
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kütahya 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/193 E., 2021/140 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların evlendiklerinden bu yana davalının ailesi ile aynı apartmanda altlı üstlü oturduklarını, davalının ailesinin tarafların iç meselelerine sık sık müdahalede bulunduğunu, davalı tarafın davacı müvekkiline ekonomik şiddet uyguladığını, evin içerisinde davacı ile konuşmadığını, davalı tarafın davacıya ağza alınmayacak sözler sarfettiğini, davalının yatağını ayırdığını, davalı tarafın sık sık davacıya fiziksel şiddet uyguladığını, bu nedenlerle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ödenmesine, 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminat ile yargılama giderleri ve vekâlet ücretinin davalıdan alınarak davacı müvekkile verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; açılan davanın haksız, yersiz ve hukuka aykırı olduğunu, dava dilekçesinde belirtilen hususların doğru olmadığını, davacı tarafın haklı çıkmak için müvekkiline asılsız isnatlarda bulunduğunu, davacının evlilik birliğinin kendisine yüklediği sorumlulukları yerine getirmediğini, müvekkilinin davalıya evlilik birliği içerisinde hiçbir zaman fiziksel, psikolojik, sosyal şiddette bulunmadığını, buna ilişkin iddiaların gerçek dışı olduğunu, talep edilen nafakaların ve tazminatların fahiş olduğunu, dolayısıyla açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, davalının davacıya hakaret ve küfür ettiği, davalının davacı kadına bir çok defa fiziksel şiddet uyguladığı, evin ihtiyaçlarını ve karısının yeme, içme, kıyafet gibi ihtiyaçlarını yeterince karşılamadığı, davalı kadına harçlık vermediği ev hanımı olan karısına bu şekilde ekonomik şiddet uyguladığı vakıalarının sabit olduğu, erkeğin tam kusurlu olduğu, kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulü ile 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, davacı kadın için aylık 800,00 TL tedbir nafakasına, kadının yoksulluğa düşeceği gerekçesi ile aylık 1.400,00 TL yoksulluk nafakasına, 20.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminatın davacı kadına ödenmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; tanık beyanlarının duyuma dayandığını,davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilmeyeceğini, kusur belirlemesinin hatalı yapıldığı gerekçesi ile kararın tümü yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle davalı erkek vekilinin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kadının 17.11.2022 tarihinde öldüğünü, boşanma davasının kesinleşmesi gerçekleşmeden kadının vefat etmesi nedeniyle davanın reddedilmesi gerektiği yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; boşanma davasında verilen boşanma hükmü kesinleşmeden davalı kadın ölmüş olup evliliğin ölümle sona erip ermediği, boşanma davasının konusuz kalıp kalmadığı, kadının boşanma davasının kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesi, 174 üncü maddesi,175 inci maddesi, 181 inci maddesinin birinci fıkrası.
3. Değerlendirme
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama neticesinde kadının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, kadın yararına boşanmanın fer'îlerine hükmedilmiş, karara karşı davalı erkek vekili tarafından tümü yönünden istinaf başvurusunda bulunulmuş, Bölge Adliye Mahkemesi kararının verildiği gün davacı kadın 17.11.2022 tarihinde vefat etmiş, böylelikle evlilik ölüm ile sona ermiş olup boşanma davası konusuz kalmıştır. Bu hale göre konusu kalmayan boşanma davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına kararı verilmesi gerektiğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesinin esastan ret kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.İlk Derece Mahkemesi kararının BOZULMASINA,
Bozma nedenine göre davalı erkek vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
14.09.2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.