"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1713 E., 2023/1704 K.
KARAR : Başvurunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 8. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/655 E., 2023/421 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek dava dilekçesinde özetle; 2017 yılında açılan boşanma davasından bu yana ayrı şehirlerde yaşadıklarını tarafların fiili ayrılık nedeniyle boşamalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın cevap dilekçesinde özetle; davanın reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile tarafların ayrı şehirlerde yaşadıkları değerlendirildiğinde davacı ... ile davalı ...'in uzun yıllardır ayrı yaşadıkları davacının Kayseri 1. Aile Mahkemesinin 2017/802 esas sayılı dosyasında şiddetli geçimsizlik nedenine dayanan boşanma davası açtığı ancak davalının kusurlarını ispat edememesi nedeniyle davasının reddine karar verildiği davacının fiili ayrılık nedeniyle işbu davayı açtığı söz konusu yargılamada kusur incelemesinin yapılmayacağı tarafların 3 yıl bir araya gelip gelmediklerinin araştırılmasıyla yetinilmesi gerektiği dosyada dinlenen tanık beyanları dikkate alındığında davanın boşanma davasının reddine karar verildikten sonra 3 yıl tarafların bir araya gelmediklerinin anlaşıldığı bu haliyle davacının davasının kabulüne,tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin son fıkrası gereğince boşanmalarına davalı kadının yargılama sırasında nafaka veya maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmadığı anlaşıldığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde; davanın kabulü yönünden istinaf etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararında gösterilen gerekçeler ile kusura ilişkin yapılan değerlendirmede ve 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin son fıkrası gereğince
açılan davanın kabulüne karar verilmesinde herhangi bir isabetsizlik olmadığı gerekçesi ile davalı kadın vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili; davanın kabulünün usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı erkek tarafından 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin son fıkrasında düzenlenen boşanma istemine ilişkin davada, boşanma davasının kabulü kararının yerinde olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı maddesinin son fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi, 182 nci, 324 üncü, 327 nci, 328 inci, 329 uncu, 330 uncu ve 336 ncı maddeleri, 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun (6098 sayılı Kanun) 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı kadın vekilinin boşanma davasının kabulü yönünden temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
3.Davacı erkek tarafından 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin son fıkrasında düzenlenen fiili ayrılık hukuki nedeniyle açılan boşanma davasında, İlk Derece Mahkemesince davacı erkeğin Kayseri 1. Aile Mahkemesinin 2017/802 Esas sayılı dosyasında şiddetli geçimsizlik nedenine dayanan boşanma davası açtığı ancak davalı kadının kusurlarını ispat edememesi nedeniyle davasının reddine karar verildiği, eldeki davanın yargılamasında kusur incelemesinin yapılamayacağı, tarafların 3 yıl bir araya gelip gelmediklerinin araştırılmasıyla yetinilmesi gerektiği, boşanma davasının reddine karar verildikten sonra 3 yıl tarafların bir araya gelmediklerinin anlaşıldığı gerekçesi ile davacı erkeğin davasının kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Her ne kadar reddedilen ilk dava tarihi öncesinde taraflar arasında yaşanan olaylar kusur yönünden dikkate alınamayacak ise de; ilk dava tarihi ile eldeki fiili ayrılık hukuki nedeniyle açılan dava tarihi arasında taraflarca dilekçelerinde usule uygun olarak ileri sürülen vakıaların ve yine tarafların usule uygun olarak dayandığı deliller ile ispatlanıp ispatlanmadığı hususu mahkemece değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken, İlk Derece Mahkemesince kusur araştırması yapılmaması ayrıca reddedilen ilk boşanma davasını açarak boşanma sebebi yaratan ve birlikte yaşamaktan kaçınan erkeğin bu yönden kusurlu olduğununda dikkate alınmaması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1-Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda (3.) bentte gösterilen sebeple hükmün kusur belirlemesi yönünden BOZULMASINA,
3.Yukarıda (2) numaralı paragrafta belirtildiği üzere davalı kadın vekilinin boşanma davasının kabulü yönünden temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Temyiz peşin harcının istek halinde yatırana iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
19.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.