"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1144 E., 2023/1466 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kırşehir 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/49 E., 2022/241 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince boşanma davasının reddine, çocuklar ve kadın yararına tedbir nafakasına karar verilmiştir.
Kararın davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; bazı zamanlar kadının eve geç geldiğini, gideceği zaman haber vermediğini, ev işlerini yapmadığını, erkeğe güler yüz göstermediğini iddia ederek, evlilik birliğinin sarsılması nedeni ile tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin babaya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; kadının Fransa ülkesinin Montbeliard Hukuk Mahkemesinde 08.02.2020 tarihli boşanma davasının olduğunu, bu boşanma davası derdest iken davacının mahkemede boşanma davasının açmasına derdestlik itirazında bulunduklarını, erkeğin kadına psikolojik şiddet uyguladığını,kadının ailesinin eve gelmesini yasakladığını ve onlarla ilgili hakaret ettiğini, kadının kız kardeşini evden kovduğunu, erkeğin sürekli Türkiye'den yatırım yapmak istemesinin taraflar arasında tartışmaya neden olduğunu, kadını aşağıladığını, küfür ettiğini iddia ederek, boşanma davasının reddine, aksi halde ortak çocukların velâyetinin kadına verilmesine, ortak çocuklar için ayrı ayrı aylık 150 EURO tedbir-iştirak nafakası, kadın lehine 500 EURO tedbir-yoksulluk nafakasına karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kadının yabancı mahkemede açmış olduğu boşanma davasının davacıları ve dayanılan olaylar farklı olduğu, iki davanın davacıları farklı olduğuna göre, kadının davasının bu dava bakımından derdest saymanın usulen mümkün olmadığı, davacı tanığının dava dilekçesinde belirtilen hususlara ilişkin görgüye dayalı bilgisinin olmadığı, davacı tanığının sözlerinin bir kısmının evliliğin temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, zamanı belli olmayan, soyut ve genel nitelikte olup, bir kısım beyanının ise sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak ve davacıdan duyuma dayalı izahlardan ibaret olduğu, davacının davalıya küfür ettiği, davalıyı tehdit ettiği, bu şekilde davacının davalıya psikolojik şiddet uyguladığı, davacının müşterek hanenin maddî giderlerini karşılamada sorun çıkardığı, yatırım yapma konusunda tek başına karar aldığı bu yüzden davalı ile aralarında problem çıktığı, davacının müşterek haneyi terk ederek ortak yaşama son verdiği hususlara dikkate alınarak davacının, davalının kusurunu ispat edemediği ve evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında davacının tam kusurlu olduğu gerekçesi açılan boşanma davasının reddine, çocuklar için aylık 1.000,00'er TL, kadın için aylık 2.000,00 TL tedbir nafakasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde; yabancı mahkemede de kadının açtığı davada çocuklar için tedbir nafakasına hükmedildiğini, mükerrer nafaka ödemek zorunda kalacağını belirterek, kusur belirlemesi, boşanma davasının reddi, kabul edilen tedbir nafakaları yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek, kusur belirlemesi, boşanma davasının reddi, kabul edilen tedbir nafakaları yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise davalıdan kaynaklanan kusurlu bir davranışın bulunup bulunmadığı, boşanma davasının reddine ve tedbir nafakasına karar verilmesinin usul ve yasaya uygun olup olmadığı, tedbir nafakalarının hakkaniyete ve dosya kapsamına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun’un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun'un) 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 336 ncı maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
18.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.