"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/2398 E., 2023/2622 K.
KARAR : Başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm
kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Amasya Aile Mahkemesi
SAYISI : 2023/232 E., 2023/427 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir. Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile hükmün kaldırılmasına, dosyanın yeniden karar verilmek üzere İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Gönderme kararı sonrasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kısmen kaldırılarak bu yönlerden yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; birliğin erkeğin kusurlu davranışları ile temelinden sarsıldığını iddia ederek, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, müvekkili yararına 200.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; iddiaların gerçek dışı olduğunu, kusurun davacı kadında olduğunu, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
A. İlk Derece Mahkemesinin Birinci Kararı
İlk Derece Mahkemesinin 08.11.2022 tarihli ve 2021/471 esas, 2022/938 karar sayılı ilamı ile, davalı erkeğin kıskanç yapıda olduğu, eşinin giyimine ve gittiği yerlere, erkek olan iş arkadaşlarıyla tokalaşmasına dahi müdahalede bulunduğu, eşine "adam değilsin, kal..sın, or...sun" diyerek hakaret ettiği, evin geçim giderlerine katılmadığı, bu hususta sorumluluğu davacı eşine yüklediği, ilk eşi tarafından yaralanan davacı eşini "sana ilk kocanın yapamadığını ben yapacağım diyerek tehdit ettiği" eşine kredi çektirdiği, çekilen kredinin ödemesini kadına yaptırdığı, saldırgan davranışlar sergilediği, ev eşyalarına zarar verdiği, eşinin ilk evliliğinden olan çocuğa "ayı gibi yiyorsunuz, hayvan gibi oldunuz" diyerek nahoş sözler sarf ettiği, davacı eşine çamaşır sepeti fırlatmak suretiyle şiddet uyguladığı, birliğin temelinden sarsılmasında tamamen kusurlu olduğu gerekçesi ile davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın yararına 15.000,00 TL maddî ve 15.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Gönderme Kararı
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili tarafından tazminatların miktarı, davalı erkek vekili tarafından hükmün tamamı yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Bölge Adliye Mahkemesinin 04.04.2023 tarih ve 2023/511 Esas, 2023/1107 Karar sayılı kararı ile; davacı kadının cevaba cevap dilekçesi ile maaşının davalı tarafından, davalının köyde kurduğu açık besi çiftliği, arazi alımı, traktör, araç, tarım aleti, hayvan alımı ve köydeki düzeni sürdürmek için yapılan diğer giderler için kullanıldığından bahisle maddî tazminat talebinde bulunduğu, davacı kadının maddî tazminat isteminin, boşanmanın fer'î olan tazminat niteliğinde olmadığından Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine dair 4787 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesinde yer alan aile hukukundan kaynaklanan dava ve işlerden olmadığı, bu istem yönünden görev ve harç hususu da değerlendirilerek tefrik kararı verilmesi, diğer istemler bakımından ise yargılamaya devam edilerek gerçekleşecek sonucu uyarınca karar verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığı gerekçesi ile taraf vekillerinin sair istinaf talepleri incelenmeksizin kararın kaldırılarak dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
C. İlk Derece Mahkemesinin Son Kararı
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı erkeğin kıskanç yapıda olduğu, eşinin giyimine ve gittiği yerlere, erkek olan iş arkadaşlarıyla tokalaşmasına dahi müdahalede bulunduğu, eşine "adam değilsin, kal..sın, or...sun" diyerek hakaret ettiği, evin geçim giderlerine katılmadığı, bu hususta sorumluluğu davacı eşine yüklediği, ilk eşi tarafından yaralanan davacı eşini "sana ilk kocanın yapamadığını ben yapacağım diyerek tehdit ettiği" eşine kredi çektirdiği, çekilen kredinin ödemesini kadına yaptırdığı, saldırgan davranışlar sergilediği, ev eşyalarına zarar verdiği, eşinin ilk evliliğinden olan çocuğa "ayı gibi yiyorsunuz, hayvan gibi oldunuz" diyerek nahoş sözler sarf ettiği, davacı eşine çamaşır sepeti fırlatmak suretiyle şiddet uyguladığı, birliğin temelinden sarsılmasında tamamen kusurlu olduğu gerekçesi ile davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın yararına 30.000,00 TL manevî tazminata, maddî tazminat talebinin tefrikine hükmedilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; manevî tazminatın miktarı, maddî tazminat talebi hususunda tefrik kararı verilmesi yönünden İlk Derece Mahkemesinin kararının lehine kaldırılmasını talep ederek istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen manevî tazminat yönünden İlk Derece Mahkemesinin kararının lehine kaldırılmasını talep ederek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; hükmün sair yönlerinin usul ve yasaya uygun olduğu ancak kadın yararına hüküm altına alınan manevî tazminatın az olduğu gerekçesi ile davacı kadın vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının ilgili kısımlarının kaldırılmasına, davacı kadın yararına 100.000,00 TL manevî tazminata, davacı kadın vekilinin sair, davalı erkek vekilinin tüm istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; manevî tazminatın miktarı yönünden Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.
2.Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen manevi tazminat yönünden Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.
C.Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kusur belirlemesi ve manevi tazminat noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesi, 175 inci maddesi. 6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı ve 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci maddesinin birinci fıkrası ve 371 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
10.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.