"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/2098 E., 2023/1664 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Iğdır Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/293 E., 2022/346 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek dava dilekçesinde özetle; davalı kadın ile kültür farklılığı, mizaç uyumsuzluğu olduğunu, davalı kadının asabi ve geçimsiz olduğunu, en küçük sorunları bile büyütüp kavga ve tartışma çıkardığını, kendisine saygı göstermediğini, ağza alınmayacak küfür ve hakaretler ettiğini, küfür ve hakaretlerini toplum içinde de sürdürdüğünü, toplum içinde kendisini rencide edip küçük düşürdüğünü, davalı kadının cinsel ilişkiyi kestiğini, şiddetli geçimsizlik dayanılmaz hale gelince tayinini İstanbul'a aldırdığını iddia ederek şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanmalarına, reşit olmayan müşterek çocuğun velâyetinin davalı anneye verilmesine, çocuklar için iştirak nafakasına karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın cevap dilekçesinde özetle; davanın yetkisiz mahkemede açıldığını, yetkili mahkemenin Iğdır Aile Mahkemesi olduğunu, evlilik sürecince davacı erkeğin hem fiziksel hem ekonomik hem de duygusal şiddetine maruz kaldığını, sürekli hakaret ettiğini, şiddete yönelik savcılık dosyaları olduğunu, davalı erkeğin sürekli evi terk ettiğini, agresif ve sinirli olduğunu, davacı erkeğin İran'dan birileri ile görüştüğünü ve buradan bir kadın ile evlenmek için konuştuğunu, takılan takılarının davacı erkek ve annesi tarafın alındığını ve kendisine teslim edilmediğini beyan ederek davanın reddine, dava kabul edilirse müşterek çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, kendi için 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, ortak çocuk için 3.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, hükmün kesinleşmesinden itibaren işleyecek yasal faizi ile 150.000,00 TL maddî ve 150.000,00 TL manevî tazminata, fazlaya dair hakkı saklı kalmak kaydıyla faizi ile birlikte ziynet alacağı ve mehir için şimdilik 100,00'er TL alacağın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1.İstanbul Anadolu 13. Aile Mahkemesinin 2020/267 Esas ve 2021/24 Karar sayılı dosyasında yetkisizlik kararı verilmiş, tarafların istinaf etmemesi üzerine kesinleşmiş ve talep üzerine yetkili mahkemeye gönderilmiştir.
2.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tarafların 2 yılı aşkın süredir ayrı yaşadıkları, bu sürede davacı erkeğin gayriresmi bir evlilik yaptığı ve bebeği olduğu, dolayısıyla evlilik birliğinin gerektirdiği sorumluluklardan biri olan sadakat yükümlülüğüne aykırı davranışlar sergilediği, davacı erkeğin kendi isteğiyle tayin olarak evden ayrıldığı, yine evlilik birliğinin gerektirdiği sorumluluklardan birlikte yaşama yükümlülüğünü ihlal ettiği, davacının dava dilekçesinde davalıya isnat ettiği durumların ispatlanamadığı, bu nedenle davalı kadına atfedilecek herhangi bir kusur olmadığı, mevcut olaylara göre evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı, bu sonuca ulaşılmasının tamamen davacı erkeğin tutum ve davranışlarından kaynaklandığı, davalı kadına atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmediği gerekçesi ile davanın reddine, davalı kadın ve ortak çocuk lehine aylık 500,00'er TL tedbir nafakasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; davacı tanıklarının beyanlarının hükme esas alınmadığını, davalı kadının, davacı erkeğin ailesine saygısızlık yapıp hakaretlerde bulunduğunu, hükme esas alınan ortak çocukların beyanlarının tarafsız olmadığını, davacı erkeğin yaşanan huzursuzluk ve kavga ortamından dolayı evden ayrılmak zorunda kaldığını, davacı erkeğin davalı kadını davadan önce aldatmadığını, dava devam ederken başka kadın ile imam nikahlı evlendiğini, dava tarihinden sonraki olayların esas alınamayacağını, davanın reddine karar verilmesinin hukuka ve hakkaniyete aykırı olduğunu, davalı kadının ve çocukların korunmaya değer menfaatlerinin bulunmadığını beyan ile davanın kabulü ile tarafların boşanmasına ve müşterek çocuğun velâyetinin anneye verilmesine karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
1.Bölge Adliye Mahkemesinin 28.09.2023 tarih ve 2022/1309 Esas, 2023/1246 Karar sayılı kararı ile davacı erkek vekilinin özel yetki içeren vekâletnameyi sunması için dosyanın geri çevrilmesine karar verilmiş ve davacı erkek vekili tarafından özel yetki içeren vekâletname dosyaya sunulmuştur.
2. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararında delillerin takdirinde usul ve yasaya aykırılık görülmediği gerekçesi ile davacı erkeğin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili istinaf dilekçesini tekrar ile kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 4 üncü ve 6 ncı maddeleri, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 182 nci maddesi, 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu, 370 nci ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.