"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1262 E., 2023/1542 K.
KARAR : Başvurunun kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm tesisine
İLK DERECE MAHKEMESİ : Akçaabat 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2021/283 E., 2023/280 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma, aile konutu şerhi konulması ve ziynet alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince erkeğin davasının reddine, kadının davasının kabulüne, aile konutu şerhi konulması talebinin reddine, ziynet alacağı talebinin tefrikine karar verilmiştir.
Kararın davalı- karşı davacı erkek vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı -karşı davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin ailesinin tarafların evliliğine yoğun şekilde müdahale ettiğini, erkeğin evine ve eşine karşı aşırı ilgisiz davrandığını, evin ihtiyaçlarına katılmadığını, başka bir kadınla birlikteliğinin olduğunu, hakaret ettiğini, belirterek tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, velâyetin anneye bırakılmasına, çocuklar için aylık 1.000,00'er TL iştirak nafakasına, müvekkili için aylık 1.500,00 TL yoksulluk nafakasına, 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata, ziynetlerinin aynen iadesine olmazsa bedelinin tahsiline, aile konutu olan 207 ada 32 parsele aile konutu şerhi konulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı- karşı davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; kadının eşlik görevlerini yerine getirmediği gibi ev kadını olarak evine de gerekli özeni göstermediğini, iftira atılarak başka bir kadınla ilişkisi olduğu yönünde dedikodular çıkartıldığını belirterek tarafların 4721 sayılı Kanunun 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı karşı davacı erkeğin sadakat yükümlülüğünü şüpheye düşüren davranışlarda bulunduğu, kadına hakaret ettiği, eşini rahatsız edecek şekilde at yarışları oynadığı, evin maddî ihtiyaçlarıyla yeteri kadar ilgilenmediği, davalı karşı davacının annesinin ev içi meselelere müdahale ettiği, gelinine kötü davranışlarda bulunduğu ancak oğlunun annesine engel olmadığı, buna karşılık erkek tanık beyanlarının bir kısmının görgüye dayalı olmadığı, bir kısmının ise taraflı olduğu ve itibar edilmediği, erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle kadının davasının kabulüne, tarafların 4721 sayılı Kanununun 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, çocukların üstün yararı gereği velâyetin anneye tevdiine, aylık 750.00'şer TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 750.00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 30.000,00 TL maddî, 30.000,00 TL manevî tazminata, erkeğin karşı boşanma davası ile tazminat taleplerinin reddine, tapu müdürlüğüne başvurduğuna dair bir delil olmadığından kadının aile konutu şerhi konulması talebinin reddine, ziynet alacağının tefrikine karar verilmiştir
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı -karşı davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı- karşı davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadının davasının kabulü, erkeğin davasının reddi, kadın yararına hükmedilen tazminat ve nafakalar, velâyet ve aile konutu şerhi talebinin reddine rağmen vekâlet ücretine hükmedilmemesi yönlerinden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kadının, aile konutu şerhi konulmasına ilişkin talebinin, boşanmanın fer'î niteliğinde bir talep olmadığı, usulden reddedilen bu talep yönüyle davalı erkek lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği belirtilerek erkeğin istinaf başvurusunun kabulüne, kendini vekille temsil ettiren erkek yararına 9200.00 TL nispi vekâlet ücretinin kadından alınıp erkeğe verilmesine, erkeğin sair istinaf başvurusunun ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı- karşı davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; aile konutu şerhi talebinin eksik inceleme yapılarak reddedildiğini, bu talebin kabulüne karar verilmesi gerektiğini belirterek aile konutu şerhi talebinin reddi ve vekâlet ücreti yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davalı- karşı davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kadının davasının kabulü, erkeğin davasının reddi, kadın yararına hükmedilen tazminat ve nafakalar, velâyet yönlerinden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, karşılıklı açılan boşanma davasında erkeğin davasının reddi, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar, velâyet, aile konutu şerhi konulması talebinin reddi ve vekâlet ücreti noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi, 182 nci, 194 üncü, 323 üncü, 324 üncü, 330 uncu ve 336 ncı maddeleri, 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre ve özellikle at yarışı oynama ve evin ihtiyaçlarını karşılamama vakıasına ilişkin tanık beyanlarının duyumuna dayalı olduğu ve hükme esas alınamayacağının ancak mahkemece belirlenen diğer kusurlara göre erkeğin tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebi ile başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının Netice'ye yükletilmesine,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden Mikail'eyükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
20.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.