"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1917 E., 2023/2817 K.
DAVA TARİHİ : 03.07.2020
KARAR : İstinaf başvurularının kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Konya 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/347 E., 2022/273 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince kadının başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve erkeğin başvurusunun kısmen esastan reddi ve kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün ilgili bölümleri kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde; taraflar arasındaki evlilik birliğinin davalı kadının kusurlu davranışları nedeniyle temelinden sarsıldığını iddia ederek; evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, erkek yararına aylık 25.000,00 TL maddî, 25.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının iddialarının haksız olduğunu ve gerçeği yansıtmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Konya 1. Aile Mahkemesinin 2012/1066 Esas, 2013/814 Karar sayılı dosyasında davacı erkek tarafından açılan boşanma ve davalı kadın tarafından açılan nafaka davalarına 03.10.2013 tarihinde feragat nedeniyle reddine karar verildiği ve bu tarih öncesinde yaşananların af kapsamında değerlendirileceği, kadının, erkek eşe "lan, len, fakirsin, fakir olduğunu bilmiyordum, keliklinin oğlusun.." gibi sözlerle aşağıladığı ve rencide ettiği, yine 2020 yılının Ramazan bayramında davacı erkeğin çocukları ve gelinleri müşterek eve bayram ziyaretine gittiklerinde "baklavanın, çikolatanın kötüsünü almış" diyerek ve ıslak mendili atıp "şimdi her tarafı siler, elini silin.." gibi sözlerle davacı erkek eşi aşağıladığı, erkek eşin, evdeki eşyaları değiştirmediğini, cam balkon yaptırmadığını söyleyerek maddî konularda memnuniyetsizliğini dile getirdiği, erkek eşin gömleğinin cebinden para almak için asılarak gömleğinin cebinin yırtılmasına sebep olduğu, feragat edilen dava sonrasında da davacı erkeğin oğlu ...'ın eşini kast ederek gelini ile davacı erkek arasında ilişki olduğunu ima ettiği, davacı erkek eşin ise, eşinden misafirlerini araba ile götürmesini istediğinde kadına bağırarak sinkaflı sözler söylediği evlilik birliğinin çekilmez hale gelmesinde erkek eşin hafif kadının ise ağır kusurlu olduğu, boşanma sebebiyle mevcut veya beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan erkek eş yararına maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesi ile; davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, erkek eş yararına 6.000,00 TL maddî, 6.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, tazminatların miktarı yönlerinden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2. Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kabul edilen dava ve fer'îleri yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesince erkek eşe yüklenen kusurun hatalı olduğu, bu hususta beyanda bulunan tanık ...’nın beyanın zaman unsuru içermeyen soyut bir anlatım olduğu, erkeğin ek kusurunun da ispat edilemediği, belirlenen ve gerçekleşen kusurlu davranışlara göre kadın eşin tam kusurlu olduğu, tarafların boşanmalarına dair verilen kararının isabetli olduğu, tarafların boşanmaya neden olan olaylardaki kusur dereceleri ile tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, paranın alım gücü tarafların yaşları, evliliğin süresi, beklenen menfaatlerin kapsamı, tazminata esas olan fiilin ağırlığı, günün ekonomik koşulları, hakkaniyet kuralları birlikte değerlendirildiğinde erkek yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarının az olduğu ve istinafa konu sair yönlerden kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile; erkeğin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile; kusur gerekçesinin düzeltilerek, kadının tam kusurlu olduğunun tespitine, maddî ve manevî tazminatlar yönünden, İlk Derece Mahkemesi kararının ilgili bentleri kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle ile 10.000,00 TL maddî, 10.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiş ve erkeğin sair, kadının ise tüm istinaf talepleri esastan reddedilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; kabul edilen dava ve fer'îleri yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak ve birliğin devamına imkan vermeyecek bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, boşanma davasının kabulü ve fer'îleri noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
31.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.