"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1558 E., 2023/1827 K.
KARAR : Kısmen kabul ile yeniden esas hakkında hüküm verilmesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 23. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/106 E., 2022/423 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın da kabulüne tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; kadının evlilik birliğinin gerektirdiği sorumluluklarını yerine getirmediğini, müvekkiline psikolojik ve fiziksel şiddet uyguladığını, hakaret ederek evde sürekli küfür ettiğini, psikolojik tedavi gördüğünü ancak tedavisini bıraktığını, anksiyete bozukluğu tanısı konulduğunu, önceki evliliğinden olan çocuğuna karşı da fiziksel şiddet uyguladığını, sürekli bağırıp çağırdığını, müvekkiliyle iletişim kurmadığını, karı koca ilişkilerinin olmadığını, tüm bu kusurlu davranışlar nedeniyle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını belirterek tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, müvekkili lehine aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; dava dilekçesinde ileri sürülen iddiaların doğru olmadığını, evliliğini sarsacak bir psikolojik rahatsızlığının bulunmadığını, erkeğin aksine kadının evlilik birliğinin gerektirdiği sorumlulukları yerine getirmediğini, müsrif harcamalar yaptığını, erkeğin işten geldiğinde evde olmadığını, sürekli tartışma çıkarıp yatakları ayırdığını, kadının müvekkili aşağıladığını ve hakaret ettiğini, psikolojik durumunu yüzüne vurduğunu, müşterek haneyi terk ettiğini belirterek asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine 100.000,00 TL maddî tazminat ve 100.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesi'nin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı-davacı erkeğin eşine ve kızına fiziksel şiddet uyguladığı, her ikisine de sürekli hakaret ettiği ve aşağıladığı, kişisel bakımına, temizliğine dikkat etmediği, kadının kızının basit ihtiyaçlarını bile karşılamadığı, doğalgaz ve su tüketimini kontrol ettiği, mesaiye kaldığı zamanlar haber vermediği, kadının ve kızının ihtiyaçları için yaptığı alışverişler nedeniyle tartışma çıkardığı, kadının gördüğü şiddet ve kötü muameleye dayanamayarak evden ayrıldığı ve erkeğin kadını arayıp sormadığı, kadının ise erkeği ailesi önünde küçük düşürdüğü, evlilik birliğini sona erdiren olaylarda erkeğin kadına nispeten ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki davanın da kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın lehine aylık 500,00 TL tedbir ve 800,00 TL yoksulluk nafakasına, 20.000,00 TL maddî ve 15.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesine, erkeğin tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesi'nin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı-davalı kadın vekili; kararın usul ve kanuna aykırı olduğunu belirterek, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve hükmedilen nafaka ile tazminat miktarlarının azlığı yönlerinden kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
2.Davalı-davacı erkek vekili; kararın usul ve kanuna aykırı olduğunu belirterek, kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönlerinden kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesi'nin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile kusur durumu dikkate alınarak istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi'nin ilgili bentlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle kadın lehine 30.000,00 TL maddî ve 30.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesine, kadının sair ve erkeğin tüm istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesi'nin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili temyiz yoluna başvurmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili, kararın usul ve kanuna aykırı olduğunu belirterek, kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
Uyuşmazlık, taraflar arasında açılan karşılıklı boşanma davasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede geçimsizlik bulunup bulunmadığı, kusurun kimden kaynaklandığı, nafaka ve tazminat talepleri noktasında toplanmaktadır.
İlgili Hukuk
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, 166. maddesinin birinci fıkrası, 174. maddesi, 175. maddesi ve 176. maddesi; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370 ve 371. maddeleri; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 50 ve 51. maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
19.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.