"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1507 E., 2023/2934 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında karar
İLK DERECE MAHKEMESİ : Denizli 3. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/149 E., 2022/240 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı açılan boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davalı- davacı erkek vekilinin zina hukuksal sebebine dayalı boşanma talebinin reddine, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuksal sebebine dayalı davalarının kabulüne, tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davacı- davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı – davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı -davalı kadın vekili dava ve karşı davaya cevap dilekçesinde özetle; erkeğin ilgisiz olduğunu, şiddet uyguladığını, eve haciz gelmesine neden olduğunu, habersiz kredi çektiğini, misafirlere kötü davrandığını, sürekli küstüğünü iddia ederek 4721 sayılı Türk Medeni Kanun'un (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesi gereğince davasının kabulüne, tarafların boşanmalarına, velâyetin anneye verilmesine çocuk yararına aylık 1.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına yasal faizi ile birlikte 75.000,00 TL maddî ve 75.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; iddiaların asılsız olduğunu, kadının başka erkeklerle yazıştığını gördüğünü,küçük düşürdüğünü, yatakları ayırdığını ileri sürerek kadının davasının reddine, davasının kabulüne, tarafların 4721 sayılı Kanun'un 161 inci, olmadığı takdirde 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, yasal faizi ile birlikte 50.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile eşine fiziksel şiddet uyguladığı, kadının haberi olmadan kredi çekerek eve haciz gelmesine ve borç nedeniyle aralarında tartışma yaşanmasına sebebiyet verdiği, eşine ve evine ilgi göstermediği, eve gelen misafirlere saygı göstermediği, kadının ise güven sarsıcı davranışının olduğu, bu davranışın zinanın varlığını ispata yeterli olmadığı gerekçesi ile erkeğin 4721 sayılı Kanun’un 161 inci maddesine dayalı davasının reddine, tarafların 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesi gereğince açılan davalarının kabulüne, tarafların boşanmalarına, ortak çocuk ergin olduğundan velayet ve kişisel ilişki konusunda karar verilmesine yer olmadığına, iştirak nafaka talebinin reddine, kadının tazminat taleplerinin reddine, erkek yararına 15.000,00 TL maddî ve 14.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı- davalı kadın istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı- davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesinin ve erkeğin davasının kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğunu, tazminat taleplerinin reddi ile erkek yararına tazmiata karar verilmesinin hatalı olduğunu ileri sürerek kararın erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar yönünden kaldırılmasına yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı erkeği eşine fiziksel şiddet uyguladığı, kadının haberi olmadan kredi çekerek eve haciz gelmesine ve borç nedeniyle aralarında tartışma yaşanmasına sebebiyet verdiği, birlik görevlerini yerine getirmediği ve eve gelen misafirlere saygı göstermediği vakılaranın erkek tarafından istinaf edilmeyerek kesinleştiği, gerçekleşen bu kusurlara göre erkeğin ağır kusurlu olduğu; ağır kusurlu eş yararına tazminata hükmedilmesinin hatalı olduğu, kadın yararına tazminat koşullarının oluştuğu gerekçesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin ikinci alt bendi gereğince davacı- davalı kadın vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle ; kusurun gerekçesinin düzeltilmesine, erkeği tazminat taleplerinin reddine, kadın yararına 35.000,00 TL maddî ve 35.000,00 TL manevî tazminata; kadın vekilinin diğer itirazlarına konu istinaf başvurularının 6100 sayılı Kanun’un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin birinci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı- davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı- davacı erkek vekili temyiz başvuru dilekçesinde özetle; belirlenen kusurlara göre kusurun ağırlık derecesi ile kadın yararına tazminata hükmedilmesinin hatalı olduğunu, tazminat taleplerinin kabulüne karar verilmesinin gerektiğini ileri sürerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının kusur ve tazminatlar yönlerden bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, karşılıklı açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizliğe neden olan kusurun ağırlık derecesinin doğru belirlenip belirlenmediği ile tazminat koşullarının kimin yararına oluştuğu ile miktarlarının uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesi, 174 üncü madde, 6100 sayılı Kanun’un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci maddesi ile 371 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
18.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.