"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/754 E., 2023/2051 K.
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Vize Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2019/91 E., 2021/245 K.
Taraflar arasındaki davaların yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı karşı davacı kadın vekili tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
1.Davacı erkek 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu`nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanma davası açmış, davalı karşı davacı kadın da karşı dava olarak boşanmanın ferisine ilişkin taleplerde bulunmuştur. İlk Derece Mahkemesince davacı karşı davalı erkeğin boşanma davasının reddine, kadının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın ferilerine hükmedilmiş, kararın her iki taraf vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince davacı karşı davalı erkeğin davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, kadının karşı davasında boşanma talebi bulunmadığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, karar davalı karşı davacı kadın vekili tarafından yukarıda belirtilen sebeplerle temyiz edilmiştir.
2. 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir.
3. Bölge Adliye Mahkemesince, tartışmalar sırasında davalı karşı davacı kadının erkeğe ''boşanma davası aç'' demesi vakıası kadına kusur olarak yüklenerek erkeğin boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Davalı karşı davacı kadının erkeğe ''boşanma davası aç'' demesi bir kusur olmadığı gibi ayrıca bu durum davacı karşı davalı erkeğin davranışlarına karşı ancak tepki niteliğindedir. Davalı karşı davacı kadının evlilik birliğinin sarsılmasına neden olacak kusurlu bir davranışının varlığı ispatlanamamıştır. Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda başka bir kadınla birlikte olarak sadakatsiz davranışlar sergileyen davacı karşı davalı erkek tam kusurludur. Bu itibarla davacı karşı davalı erkeğin boşanma davasının reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup kararın bu gerekçeyle bozulması gerekmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda belirtildiği üzere davacı karşı davalı erkeğin boşanma davasının kabulü yönünden BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına,
Peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
05.12.2024 tarihinde oybirliği ile karar verildi.