"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1434 E., 2024/155 K.
KARAR :İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 14. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/654 E., 2023/501 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı olarak açılan boşanma davalarından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince erkeğin davasının reddine ve kadının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın davacı-davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulüne karar verilerek İlk Derece Mahkemesi hükmünün ilgili bölümleri kaldırılıp yeniden esas hakkında hüküm kurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.Davacı-davalı kadın vekili dava ve cevaba cevap dilekçesinde tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, kadın yararına 10.000,00 TL maddî ve 25.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
2.Davacı-davalı kadın vekili 27.04.2023 tarihli beyan dilekçesi ile kadın yararına 1.000.000,00 TL maddî ve 1.000.000,00 TL manevî tazminat, dava tarihinden itibaren aylık 2.000,00 TL nafaka, kişisel eşyaların iadesi ve ergin olan ortak çocuk yararına otomobil tahsisi ve eğitim gideri talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, erkek yararına 250.000,00 TL maddî ve 250.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri taraflardan beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda eşine psikolojik ve fiziksel şiddet uygulayan, üçüncü kişiler yanında hakaret eden, evi ile ilgilenmeyen, sorumluluklarını yerine getirmeyen, evin ihtiyaçlarını karşılamayan, ortak çocukla ilgilenmeyen, eşinin maaş kartına el koyan ve parasını kullanmasına izin vermeyen, eşini evden kovan ve kapı kilidini değiştiren erkeğin tam kusurlu olduğu ve boşanma sebebiyle mevcut veya beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan kadın eş yararına maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesi ile; erkeğin davasının reddine, kadının davasının kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın yararına 10.000,00 TL maddî ve 25.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı-davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin kusurlu olduğunu, dava tarihinden itibaren nafaka talebi olduğunu, ziynet ve eşya iadesi taleplerinin olduğunu, kadın yararına 1.000.000,00 TL maddî ve 1.000.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesi gerektiğini belirterek tazminatların miktarı, tedbir nafakasına hükmedilmemesi ve ziynet ve eşya alacağı talebi hakkında hüküm kurulmaması yönlerinden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; taleple bağlılık ilkesi gereği İlk Derece Mahkemesince kadın eşin talebi kadar maddî ve manevî tazminata hükmedildiği, kadının tazminat talepleri hakkında sunduğu usulüne uygun bir ıslah dilekçesi bulunmadığı, usulüne uygun olarak açılmış ziynet ve eşya alacağı davası bulunmadığı ve kadın yararına tedbir nafakasına hükmedilmemesinin doğru olmadığı gerekçesi ile; istinaf başvurusunun tedbir nafakası yönünden kabulü ile kadın yararına dava tarihinden itibaren aylık 2.000,00 TL tedbir nafakasına karar verilmiş, sair istinaf talepleri ise esastan reddedilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı-davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde istinaf dilekçesindeki iddialarını tekrar ederek tazminatların ve nafakanın miktarı ve ziynet ve eşya alacağı talebi hakkında hüküm kurulmaması yönlerinden kararın bozulmasını talep etmiştir.
2. Davalı-davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde kadın yararına hükmedilen tedbir nafakası yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tazminatlar, tedbir nafakası ve ziynet ve eşya alacağı davasının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 26 ncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 4 üncü, 169 uncu, 174 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.