Logo

2. Hukuk Dairesi2024/3934 E. 2024/4872 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Boşanma davası devam ederken verilen geçici velayet talebinin reddine ve hakimin reddi kararına ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının temyiz edilebilirliği.

Gerekçe ve Sonuç: Geçici velayet talebinin reddine dair ara kararların esas karar ile birlikte temyiz edilebilmesi ve hâkimin reddine ilişkin merci kararlarının kesin olması gözetilerek, davacı erkeğin temyiz isteminin reddine ve Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2024/311 E., 2024/366 K.

EK KARAR : Temyiz talebinin reddi

İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. Aile Mahkemesi

SAYISI : 2022/387 Esas sayılı ara karar

Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince ara kararla davacı erkeğin geçici velâyet talebinin reddine, davacı erkek vekilinin hâkimin reddi talebinin kabulüne karar verilmiştir.

Ara kararın ve hâkimin reddi talebine yönelik verilen karar davacı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek tarafından temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince 18.03.2024 tarihli ek kararla temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi ek kararı davacı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

Temyiz istemi, davacı erkeğin temyiz dilekçesinin konu yönünden reddine yönelik Bölge Adliye Mahkemesinin 18.03.2024 tarihli ek kararına ilişkindir.

Temyize konu geçici velâyet talebinin reddine dair ara karar 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 169 uncu maddesi uyarınca yargılama süresince hâkim tarafından re'sen veya tarafların itirazı üzerine yeniden değerlendirebilme koşulu ile verilen ve esas kararla birlikte temyiz edilebilen aile hukukuna özgü tedbirlerden olduğundan, tek başına temyize konu edilemeyeceğinden temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 43 üncü maddesi uyarınca hâkimin reddine dair merci kararları hakkında verilen kararlar kesin olup istinaf edilemeyeceğinden Bölge Adliye Mahkemesi tarafından temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.

Yukarıda (1) ve (2) numaralı paragraflarda belirtildiği üzere temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen 18.03.2024 tarihli ek karar, belirtilen Kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.

KARAR

Açıklanan sebeple;

Bölge Adliye Mahkemesince verilen 18.03.2024 tarihli ek kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,26.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.