"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1988 E., 2023/3120 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Alanya 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/11 E., 2022/27 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile boşanma ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı- karşı davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Gönderme kararı üzerine yapılan yargılama sonucunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın reddine ve karşı davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı- karşı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı- karşı davalı erkek vekili dava dilekçelerinde; anlaşmalı boşanma talep etmiş, kaldırma kararından sonra verdiği çekişmeli dava dilekçesinde, kadının kusurlu eylemleri nedeniyle tarafların evlilik birliğinin sarsılması nedeniyle boşanmalarına, tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı- karşı davacı kadın çekişmeli davada açtığı karşı dava dilekçesinde özetle; davacı-karşı davalı erkeğin ortak çocuklarına silah çektiğini, o sırada yaşadığı evin elektriğini kestiğini, hayatı zindan etmek için elinden geleni yaptığını, eşine ve ortak çocuklarına hiç bir zaman gerekli vakti ayrmadığını bildirerek asıl davanın reddine, karşı davasının kabulü ile evlilik birliğinin sarsılması nedeniyle boşanmalarına, lehine aylık 1.500,00 TL tedbir ve devamında yoksulluk nafakası ile faiziyle birlikte 75.000,00 TL maddî ve 75.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
A. İlk Derece Mahkemesinin Birinci Kararı
İlk Derece Mahkemesinin 21.07.2020 tarih ve 2020/281 Esas, 2020/303 Karar sayılı kararı ile; tarafların iddia ve savunmalarına ilişkin delil olarak, nüfus kayıt örneği incelenmiş; tarafların 18.04.1994 tarihinde evlendikleri, reşit iki ortak çocuklarının bulunduğu, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince, evlilik birliği, ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olursa eşlerden her biri boşanma davası açabildiği, yapılan duruşma sırasında taraflar birlikte söz alarak, boşanmak istediklerini beyan etmişler; yapılan sulh ve uzmanlar yardımıyla arabulucuk teklifini kabul etmemişler, tarafların bir yıldan fazla zamandır evli olmaları ve davacı tarafından açılan davayı davalının kabul ettiğini beyan etmesi, tarafların boşanmanın fer'îleri hususunda anlaştıkları ve usulüne uygun protokol düzenledikleri, duruşmada alınan beyanlarının serbest iradelerini yansıttığı görülmekle tarafların anlaşmaları doğrultusunda 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca boşanmalarına,tarafların karşılıklı olarak maddî ve manevî tazminat, yoksulluk nafakası, ziynet alacağı ve eşya alacağı talepleri bulunmadığından bu hususlarda karar verilmesine yer olmadığına, tarafların reşit olmayan ortak çocukları bulunmadığından velâyet hususunda karar verilmesine yer olmadığına, dava dilekçesine ekli anlaşma boşanma protokolü başlıklı 20.07.2020 tarihli düzenlemenin aynen onaylanmasına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Gönderme Kararı
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı- karşı davacı kadın vekilleri istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Bölge Adliye Mahkemesinin 11.12.2020 tarih ve 2020/1830 Esas, 2020/1774 Karar sayılı kararı ile; dava çekişmeli boşanmaya dönüştüğünden, delillerin toplanması ve değerlendirilmesi, sonucu uyarınca yeniden bir karar verilmesi için istinaf talebinin kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
C. İlk Derece Mahkemesinin Son Kararı
İlk Derece Mahkemesi’nin yukarıda başlıkta belirtilen tarih ve sayılı kararı ile; tarafların iddia ve savunmalarıyla yukarıda belirtilen deliller ile asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, taraflar için tedbir nafakasına hükmolunmasına yer olmadığına, davacı- karşı davalı erkeğin yoksulluk nafakası, maddî tazminat ve manevî tazminat taleplerinin ayrı ayrı reddine, davalı- karşı davacı kadının, yoksulluk nafakası talebinin reddine, davalı- karşı davacı kadının maddî tazminat talebinin kısmen kabulü ile 25.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminatın davacı- karşı davalı erkekten alınarak davalı- karşı davacı kadına verilmesine, kararın kesinleşmesinden itibaren tazminata yasal faiz uygulanmasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı- karşı davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, kadının kabul edilen boşanma davası ve fer'îleri ile erkeğin reddedilen boşanma davasına yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2.Davalı- karşı davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; maddî ve manevî tazminatın miktarı, kadının reddedilen tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile taraf vekillerinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı- karşı davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; maddî ve manevî tazminatın miktarı, kadının reddedilen tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tazminatların miktarı ile kadının reddedilen nafaka talepleri noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesi, 175 inci maddesi; 6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı maddesi, 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı- karşı davacı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
30.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.