Logo

2. Hukuk Dairesi2024/7896 E. 2024/7460 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Boşanma davasında yetkili mahkeme, kusur durumu, boşanma, nafakalar, tazminatlar ve ziynet alacağının belirlenmesine ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Davacı kadının dava tarihinden önce Gaziantep'e taşınmış olması ve dava dilekçesinin de bu adresten verilmiş olması nedeniyle yetkili mahkemenin Gaziantep Mahkemesi olduğunun tespiti, tarafların kusur durumu, ekonomik ve sosyal durumları ile ziynetlerin davalı erkek tarafından alınıp bozdurulduğunun tanık beyanıyla sabit olması gözetilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/1544 E., 2023/646 K.

KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm

kurma

İLK DERECE MAHKEMESİ : Gaziantep 4. Aile Mahkemesi

SAYISI : 2018/711 E., 2022/150 K.

Taraflar arasındaki boşanma ve ziynet alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne, ziynet alacağı davasının reddine karar verilmiştir.

Kararın her iki taraf vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kısmen kaldırılarak bu yönlerden yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekilince temyiz edilmesi üzerine; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usuli eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda;

Dosya içeriğine göre kabulüne karar verilen ve davalı erkek vekilinin temyizine konu ziynet alacağı miktarı, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 362 nci maddesi uyarınca kesinlik sınırı olarak belirlenen 238.730,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmakla; davalı erkek vekilinin ziynet alacağı davası yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.

Davalı erkek vekilinin diğer yönlerden gerekli şartları taşıdığı anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalının sürekli olarak müvekkiline şiddet uyguladığını, kötü davranıp hakaret ettiğini, ortak çocukların yanında ağır şiddette bulunmaktan hiç imtina etmediğini, maddî olarak müvekkilinden ve çocuklarından esirgediği maddî desteği kendi ailesinden esirgemediğini, aksine kazandığı paraları kendi ailesine sürekli aktardığını bu durumda müvekkilinin ve çocuklarının zor duruma girmesine sebebiyet verdiğini belirterek evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin anneye verilmesine, kadın lehine aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, ortak çocuk Şevval ve Hilal için ayrı ayrı aylık 750,00 TL Mehmet Akın için aylık 1.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın lehine 100.000,00 TL maddî ve 150.000,00 TL manevî tazminata, davalı tarafından satılıp iade edilmeyen 270 gr ziynet eşyasının kadına verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP

Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının iddialarını kabul etmediklerini, evlilik boyunca ortak hanenin ve çocukların bütün giderlerinin müvekkilin maaşıyla karşılandığını, davacının eve herhangi bir katkıda bulunmadığı gibi almış olduğu maaşı kişisel yatırımları için kullandığını, aile içinde huzursuzluk çıkmasını önlemek adına erkeğin, davacının bütün sorunlarına ve hakaretlerine sessiz kaldığını belirterek yetki itirazlarının kabulü ile yetkisizlik kararı verilerek dosyanın görevli ve yetkili İzmit Kocaeli Aile Mahkemelerine gönderilmesine, davanın reddine, erkek için aylık 750,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, ortak çocukların velâyetinin babaya verilmesine, ortak çocuklardan Mehmet Akın için aylık 750,00 TL, Hilal ve Şevval için ayrı ayrı aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, erkek lehine yasal faiziyle birlikte 100.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; tarafların daha önce 2013 yılında boşanma davası açtıkları ve davalarından feragat ettikleri, yine Tanık ...'in beyanından son barışmadan sonra tarafların 2-3 yıl birlikte yaşadıkları, taraflar arasında yaşanan son olayda kadının fiziksel şiddete maruz kaldığı, davacı kadının vücudundaki morluk ve kızarıklıkları davacı tanığı Yeşim'in gördüğü, erkeğin fiziksel şiddet uyguladığının sabit olduğu, kadının ise eşinden habersiz şekilde tayinini aldırdığı ve davalı işteyken ortak evin eşyalarını davacının götürdüğü, kadının kazancını evlilik birliğine yansıtmadığı, boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin ağır, kadının ise az kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin anneye verilmesine, çocuklar ile baba arasında kişisel ilişki tesisine, ortak çocuklar Şevval ve Hilal için ayrı ayrı aylık 750,00 TL, Mehmet Akın için aylık 1.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, yasal koşulları oluştuğundan kadın lehine 25.000,00 TL maddî ve 25.000,00 TL manevî tazminata, kadının ziynet alacağı ile tedbir ve yoksulluk nafakası talebinin, erkeğin nafaka ve tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

1.Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, maddî ve manevî tazminat ile tedbir ve iştirak nafakasının miktarı, reddedilen ziynet alacağı davası yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.

2.Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; hükmün tamamı yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalının süresi içerisinde yetki itirazında bulunduğu, Mernis kayıtları incelendiğinde davacının dava tarihinden önce, 23.07.2018 tarihi itibarıyla adres kaydını ... Mah. 29019 Nolu Sk. Kapı No:8/7 .../Gaziantep adresine aldırdığı, davacının vekâletnamesinin de aynı tarih ve adres itibarıyla düzenlendiği, kadının halihazırda Gaziantep'de çalıştığı ve yaşadığı, İlk Derece Mahkemesince yetki itirazının reddi kararının doğru olduğu gerekçesiyle davalının yetkiye dair istinaf itirazının reddine, tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, evlilik süresi, tarafların kusur durumu, paranın alım gücü, ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminatın az olduğu gerekçesiyle kadının tazminatların miktarına yönelik istinaf isteminin kısmen kabulü ile, yeniden hüküm kurulmak suretiyle kadın yararına 40.000,00 TL maddî ve 40.000,00 TL manevî tazminata, davacı düğünde kadına takılan ziynet eşyalarının davalı erkek tarafından alındığını, bozdurularak araç alındığını ve ziynet eşyalarının bir daha kadına geri verilmediğini, davalının ise ziynetlerin baştan beri kadının uhdesinde olduğunu ileri sürdüğü, davacı tanığı ...'nin beyanlarından ziynet eşyalarının düğünden sonra davalı tarafından alındığı, taraflarca bozdurularak araç alındığı ve daha sonra da davacı kadına iade edilmediği gerekçesiyle davacının istinaf talebinin kabulü ile yeniden hüküm kurulmak sureti ile ziynet alacağı davasının kısmen kabulü ile 8 adet 22 ayar 12'şer gram bilezik (toplam 16.704,00 TL), 6 adet 22 ayar 8'er gram çöp bilezik (toplam: 8.352,00 TL), 22 ayar 60,00 gram set (toplam: 10.440,00 TL)'in davalıdan alınarak davacıya aynen iadesine, aynen iadesinin mümkün olmaması halinde toplam bedeli olan 35.496,00 TL'nin ıslah tarihinden (31.01.2022) itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kadının diğer, erkeğin ise tüm istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki beyanlarını tekrarla; hükmün tamamı yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık; boşanma davasının yetkili mahkemede açılıp açılmadığı, erkeğin kusurlu olup olmadığı, boşanma davasının kabulü, nafakalar, tazminatlar, ziynet alacağı noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk

6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanunu’un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü, 175 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.

3. Değerlendirme

1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

1.Davalı erkek vekilinin ziynet alacağı davası yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE,

2.Davalı erkek vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

16.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.