"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2008/6 E., 2010/203 K.
KARAR : Kabul
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince temyiz edilmemesi üzerine 21.06.2024 tarihinde kesinleştiğine dair kesinleşme şerhi düzenlenmiştir. Yunak Kaymakamlığı İlçe Nüfus Müdürlüğü tarafından karardaki velâyet hükmü konusunda tavzih kararı verilmesi ve davacı kadın vekili tarafından eski hale getirme talep edilmesi üzerine 17.07.2024 tarihli duruşmada verilen ara karar ile eski hale getirme talebinin reddine ve aynı tarihli karar ile tavzih talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Davacı kadın vekili tarafından eski hale getirme talebinin reddi ve tavzih talebinin kabulü kararlarına karşı temyize başvurulması üzerine, Mahkemece verilen 13.08.2024 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Mahkeme ek kararları davacı kadın vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyize konu edilen ek kararların usule ilişkin olması sebebi ile duruşma talebinin reddi ile temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde davanın reddine hükmedilmesini talep etmiştir.
III. MAHKEME KARARI
1.Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine ve boşanmanın diğer fer'îlerine karar verilmiştir.
2.Mahkeme kararı tarafların vekillerine 01.06.2024 tarihinde tebliğ edilmiş ve taraflarca temyiz kanun yoluna başvurulmadığından kararın 21.06.2024 tarihinde kesinleştiğine dair kesinleşme şerhi düzenlenmiştir. Yunak Kaymakamlığı İlçe Nüfus Müdürlüğü tarafından, tarafların karar tarihi olan 23.06.2010 tarihinden sonra 17.05.2015 tarihinde doğan bir çocuklarının daha bulunduğu belirtilerek karardaki "ortak çocuğun velâyetinin anneye verildiği" hükmünden hangi çocuğun anlaşılması gerektiği hususunda tavzih kararı verilmesi ve davacı kadın vekili tarafından eski hale getirme talep edilmesi üzerine 17.07.2024 tarihli duruşmada verilen ara karar ile eski hale getirme talebinin reddine ve aynı tarihli karar ile tavzih talebinin kabulü ile kararda geçen "ortak çocuk" ifadesinden tarafların ilk çocuğunun anlaşılması gerektiğine karar verilmiştir.
3.Davacı kadın vekili tarafından eski hale getirme talebinin reddi ve tavzih talebinin kabulü kararlarına karşı temyize başvurulması üzerine, Mahkemece verilen 13.08.2024 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen ek kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde; tarafların mahkemenin kararından sonra barışıp bir arada yaşamaya devam ettiklerini, bu süreçte bir çocuklarının daha olduğunu, kadın eşin zina sebebiyle dava açmasının ardından erkeğin işbu davada verilen kararı kötüniyetli olarak tebliğe çıkardığını ve kadın vekilinin kararı temyiz etmemesi üzerine kararın kesinleştirildiğini işbu kararın kesinleşmesi ile tarafların diğer çocuğunun velâyeti hakkında hüküm kurulmamış olacağını belirterek kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, eski hale getirme ve tavzih konusunda verilen karar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Mahkemenin eski hale getirme talebinin reddi ve tavzih talebinin kabulüne ilişkin kararına karşı temyiz kanun yoluna başvurulabileceğinden, Mahkemenin 13.08.2024 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
2.Davacı kadın vekilinin Mahkemenin 17.07.2024 tarihli ek kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı kadın vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Mahkemenin 13. 08.2024 tarihli ek kararının kaldırılmasına,
2.Yukarıda (2) numaralı paragrafta belirtildiği üzere davacı kadın vekilinin 17.07.2024 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının REDDİ ile 17.07.2024 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
14.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.