"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1131 E., 2022/2093 K.
DAVACI-DAVALI : ... vekili Av. ...
DAVALI-DAVACI : ... vekili Av. ...
DAVA TARİHİ : 29.01.2019
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/98 E., 2020/266 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma, ziynet ve çeyiz alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl ve karşı boşanma davalarının kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine, ziynet ve çeyiz alacağı davalarının ayrı esasa kaydedilmesine karar verilmiştir.
Karar davalı-karşı davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmiş; davacı-karşı davalı kadın tarafından katılma yolu ile istinaf yoluna başvurulmuş ise de, yasal süre içerisinde istinaf harç ve gideri yatırılmadığından İlk Derece Mahkemesinin 28.04.2021 tarihli ek kararı ile kadının istinaf talebinden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş olup, bu karara karşı kadın tarafından istinaf yoluna başvurulmamıştır.
Kararın davalı-karşı davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen esastan reddi, kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kısmen kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı her iki taraf vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, gerekli şartları taşıdığı anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenildikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-karşı davalı kadın dava dilekçesi ile süresinde verdiği cevaba cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle boşanmalarına, ortak çocuk yararına 750,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, bu nafakanın her yıl ÜFE oranında artırılmasına, 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata, ziynet ve çeyiz eşyalarının öncelikle aynen iadesine, bu mümkün olmaz ise şimdilik ayrı ayrı 3.000,00 TL'nin yasal faizi ile birlikte erkekten tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-karşı davacı erkek vekili özetle; süresinde sunduğu cevap ve karşı dava dilekçesi ile ikinci cevap ve karşı davada cevaba cevap dilekçesinde özetle; asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle boşanmalarına, ortak çocuk yararına aylık 200,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, müvekkili yararına 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata hükmolunmasını talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile tarafların boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu oldukları, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı belirtilerek her iki boşanma davasının kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, baba ile kişisel ilişki kurulmasına, ortak çocuk yararına aylık 300,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, nafakanın her yıl ÜFE oranında artırılmasına, tarafların karşılıklı maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine; kadının ziynet alacağı davasının talep halinde ayrılarak ayrı esasa kaydedilmesine, kadının çeyiz eşyalarına yönelik davasının harcı tamamlandığında ve talep halinde ayrılarak ayrı esasa kaydedilmesine karar verilmiştir.
2. İlk Derece Mahkemesinin 28.04.2021 tarihli ek kararı ile yasal süre içerisinde istinaf harç ve gideri yatırılmadığından kadının istinaf talebinden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş olup, bu karara karşı kadın tarafından istinaf yoluna başvurulmamıştır.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen asıl kararına karşı süresi içinde davalı-karşı davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı-karşı davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadının boşanma davasının kabulünün ve kusur belirlemesinin hatalı olduğunu, müvekkilinin tazminat taleplerinin reddinin hatalı olduğunu, velâyetin müvekkiline verilmesi gerektiğini, ziynet ve eşya alacağı davaları yönünden verilen kararın hatalı olduğunu belirterek; kadının boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, erkeğin tazminat taleplerinin reddi, velâyet, ziynet ve eşya alacağı davaların yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile boşanmaya sebep olan olaylarda kadının ağır, erkeğin az kusurlu olduğu gerekçesiyle erkeğin kusur belirlemesine ve tazminat taleplerinin reddine yönelik istinaf taleplerinin kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinin düzeltilmesine, İlk Derece Mahkemesi kararının ilgili kısımlarının kaldırılmasına, yeniden esas hakkında hüküm tesisine, erkek yararına 10.000,00 TL maddî ve 10.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiş; erkeğin diğer istinaf talepleri esastan reddedilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı-karşı davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesinin hatalı olduğunu, erkeğin tazminat taleplerinin reddi gerektiğini belirterek; kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
2.Davalı-karşı davacı erkek vekili katılma yoluyla temyiz dilekçesinde özetle; kadının boşanma davasının kabulünün doğru olmadığını, kusur belirlemesinin hatalı olduğunu, ziynet ve çeyiz alacağı davaları hakkında verilen kararın hatalı olduğunu belirterek; kadının boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, ziynet ve çeyiz alacağı davaları yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kadının boşanma davasının kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı, kusur belirlemesi, tazminatlar ve tefrik kararı ile erkeğin boşanma davasındaki boşanma hükmünün istinaf edilmeksizin kesinleştiği de dikkate alınarak kadın vekili tarafından temyiz aşamasında sunulan 04.01.2023 tarihli anlaşmalı boşanma protokolü uyarınca karar verilmesi gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin üçüncü fıkrası.
3. Değerlendirme
Davacı-karşı davalı kadın vekili; temyiz tarihinden sonra verdiği 19.01.2023 tarihli dilekçe ile taraflar arasında boşanma ve fer’îleri ile boşanmanın fer'îleri dışında kalan diğer mali konulara yönelik olarak düzenlenmiş olan 04.01.2023 tarihli “Anlaşmalı Boşanma Protokolü” başlıklı belge sunmuş olup bu hususta karar verilmesi talebinde bulunmuştur. Davalı-karşı davacı erkeğin boşanma davasındaki boşanma hükmü istinaf edilmeksizin kesinleşmiştir. O halde taraflar arasında düzenlenen 04.01.2023 tarihli “Anlaşmalı boşanma protokolü” başlıklı belge değerlendirilerek taraflar duruşmaya çağrılıp bizzat beyanları da alınmak suretiyle bir karar verilmek üzere hükmün boşanma bölümü dışında kalan diğer yönlerinden bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre kadının diğer temyiz itirazları ile erkeğin katılma yoluyla temyiz dilekçesinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına,
Temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine,
Dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
12.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.