"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1393 E., 2023/1705 K.
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı
İLK DERECE MAHKEMESİ : Büyükçekmece 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/369 E., 2023/504 K.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın vekili tarafından asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların ve yoksulluk nafakasının reddi ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
1.Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre kadın vekilinin aşağıdaki paragrafların kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Taraflarca karşılıklı açılan boşanma davalarının yapılan yargılaması sonucunda İlk Derece Mahkemesince kadının ağır, erkeğin az kusurlu olduğu gerekçesi ile her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiş, taraflarca istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince kusur oranları değişmemekle birlikte gerçekleşen kusurlu davranışlar yönünden gerekçenin düzeltilmesine karar verilmiş, bu hüküm kadın tarafından yukarıda belirtildiği şekilde temyiz edilmiştir. Somut uyuşmazlıkta, tarafların Bölge Adliye Mahkemesince kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında, dosya kapsamındaki tanık beyanları ile kadının cilt kanseri olduğu, erkeğin, kadının tedavisiyle ilgilenmediği, kadını ve çocukları Van ilinde yaşayan kadının ailesinin yanına bıraktığı, kadının akrabaları tarafından hastaneye yatırıldığı, ondan sonra da erkeğin arayıp sormadığı, erkeğin, İstanbul da yaşantısına devam ettiği, birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Erkeğe bu davranışların kusur olarak yüklenmesi gerekir. Bölge Adliye Mahkemesince belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlar ile birlikte değerlendirildiğinde tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Hal böyle iken Bölge Adliye Mahkemesince hatalı kusur belirlemesi yapılarak kadının ağır, erkeğin az kusurlu olduğuna hükmedilmesi doğru bulunmamış, kararın bozulmasını gerektirmiştir.
3.Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (4721 sayılı Türk Medeni Kanunu md.175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının kusur belirlemesi ve yoksulluk nafakası yönlerinden BOZULMASINA,
2.Davalı-davacı kadının sair temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Temyiz peşin harcının istek halinde yatırana iadesine,
Dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
25.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.