"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1475 E., 2023/1562 K.
DAVA TARİHİ : 24.03.2022
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara Batı 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2022/252 E., 2023/556 K.
Taraflar arasındaki çocukla kişisel ilişkinin kaldırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı anne vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı anne vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildi.
Davacı anne vekilince temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmiş ise de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince duruşma isteğinin mahiyeti itibareyle reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı anne vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların anlaşmalı olarak boşandıkları ortak çocuğun velâyetinin anneye verildiği, davalı babanın çocuğu teslim almak için arkadaşını gönderdiğini, müvekkilinin de çocuğun babası teslim etmeyeceğini söylemesi üzerine, davalı babanın sinirlendiğini ve " kes sesini seni öldüreceğim,çocuğu da öldüreceğim ,bundan sonra korkun benden " diyerek müvekkiline fiziksel şiddet uyguladığını, müvekkilinin babasına da fiziksel şiddet uyguladığını, müvekkiline "a...k...Orospusu, seni buradan bu gece aldıracağım,leşini dahi bulamayacaklar" dediğini, davalı babanın çocuğun yanında alkol aldığını, çocuğun yanında küfür ettiğini, başka kadınları "asıl annen" diyerek tanıttığını, alkollü şekilde çocuğu teslim ettiğini beyan ederek,18.02.2022 tarihinde kesinleşen Ankara Batı 7. Aile Mahkemesinin 2021/927 esas 2022/115 karar sayılı ilamı ile kurulan " ..... çocuk 5 yaşına gelinceye kadar her ayın 1. ve 3. Haftası Cumartesi günü saat:10:00 ile akşam saat:16:00 arasında, dini bayramların 2. günleri saat:09:00 ile akşam 16:00 arasında, babalar günü saat 12:00 ile akşam 18:00 saatleri arasında yatısız görüş tesisine, çocuk 5 yaşını doldurduktan sonra her ayın 1. ve 3. haftası Cumartesi günü saat:10:00 ile ertesi gün Pazar saat:18:00 arasında, Dini Bayramların 2. Ve 3. Günleri saat:09:00 ile saat:18:00 arasında, her sene Sömestir tatilinin ilk Cumartesi günü saat:09:00'dan 2. Cumartesi günü saat:18:00'e kadar, her yıl yaz tatillerinde Temmuz ayının 15. Günü saat:09:00'dan 30. Günü saat:18:00'e kadar" şeklinde kurulan kişisel ilişkinin kaldırılmasını aksi halde kişisel ilişkinin "yatılı olmayacak şekilde " kısıtlanmasına karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı baba vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının iddialarının gerçek dışı olduğunu, müvekkilinin çocuğuyla görüştürülmediğini, telefonlarına bakmadığını, baba ile çocuğun iletişimini kesmek için elinden geleni yaptığını, müvekkilinin evlilik birliği içerisinde eşi ve çocuğuna maddî olarak elinden gelinin fazlasını yaptığını beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dosya kapsamında baba ile çocuk arasında ki kişisel ilişkinin kaldırılmasını gerektirir, çocuğun yüksek menfaatine aykırı ve çocuk açısından ciddi tehlike oluşturan esaslı bir neden bulunmadığı, kişisel ilişkinin icrası sırasında taraflar arasında sorun yaşandığı ve bu olayların ceza davasına konu olduğu, salt tarafların birbiri ya da aile bireyleri arasında yaşanan olayların kişisel ilişkinin kaldırılmasını gerektirmeyeceği, tarafların boşanmış olmalarına rağmen arasındaki kişisel olayları çocuğa yansıttıkları, tarafların ortak çocuk üzerinden birbirlerini cezalandırmaya çalıştıkları, çocuk ile görüşmenin babanın da hakkı olduğu, kişisel ilişkinin kaldırılmasını gerektirir esaslı bir neden olmadığı, Ankara Batı 7. Aile Mahkemesinin 2021/927 esas 2022/115 karar sayılı ilamda çocuğun 5 yaşına gelinceye kadar babası ile yatılı olmaksızın görüşmeleri yönünde kişisel ilişki tesisine karar verildiğinden yeniden düzenleme yapılmasına gerek kalmadığı, taraflar ve çocuk arasında danışmanlık tedbiri uygulanmasına karar verilerek, ortak çocuk ile babanın görüşmeye devam etmesinin gerek çocuğun sağlıklı gelişimi gerekse de baba-evlat bağının korunması ve devam edebilmesi adına uygun olacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı anne vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı anne vekili istinaf dilekçesinde özetle; dava dilekçesindeki beyanları tekrar ederek, davalı babanın şiddete meyilli olduğunu, davalının 19.03.2021 tarihinde çocuğun teslimi esnasında müvekkilini ,babasını ve ortak çocuğu darp ettiğini, davalının psikolojik rahatsızlığının olduğunu, eski boksör olup öfke problemi tanısıyla ilaç kullandığını, yeniden sosyal inceleme raporu alınması gerektiğini, davalı hakkında görülen ceza davasının derdest olduğunu, bu nedenle kişisel ilişkinin kaldırılmasını, aksi halde kişisel ilişkinin sınırlandırılarak ortak çocuğun güvendiği üçüncü bir kişi gözetiminde kişisel ilişki tesisini talep ettiklerini belirterek, tamamı yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davacı anne vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı anne vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı anne vekili temyiz dilekçesinde özetle ; müvekkilinin adli yardım talepli olarak istinaf kanun yoluna başvurduğunu, istinaf itirazlarının esastan reddedilmesi üzerine yargılama giderinin müvekkilinin üzerine bırakılmasının usul ve yasaya aykırı olduğunu, davanın reddi yönünden istinaf kanun yolu itirazlarını aynen tekrar ederek, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık baba ile tarafların ortak çocuğu arasında boşanma davasında kurulan kişisel ilişkinin kaldırılması veya sınırlandırılması koşullarının bulunup bulunmadığı, kişisel ilişkinin kaldırılmasının ya da sınırlandırılmasının çocuğun üstün yararına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı, 194 üncü, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 182 nci, 323 üncü ve 324 üncü maddeleri. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin 3 üncü maddesi, 9 uncu maddesinin üçüncü fıkrası, 12 nci maddesi. Çocuk Haklarının Kullanılmasına Dair Avrupa Sözleşmesi 3 üncü, 4 üncü ve 6 ncı maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı kadın vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebi ile başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının davacıya yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
28.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.