"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/317 E., 2023/1985 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Aksaray 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/446 E., 2021/616 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile kararın kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm tesisine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin daha önce açtığı davadan feragat ettiğini ve bir araya gelmediklerini, davalının birlik görevlerini yerine getirmediğini, tarikatlara girip hacı hoca gezdiğini, müvekkilinin rahatsızlığında ilgilenmediğini, bu sebeple başka bir kadınla evlenmek zorunda kaldığını belirterek tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının evlilik birliğinden kaynaklanan yükümlülüklerini yerine getirmediğini, kazancını çar çur ettiğini, alkollü araç kullandığından kaza yaptığını, müvekkilinin davacı tarafından defalarca kovulduğunu, hakarete maruz kaldığını, sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığını belirterek davanın reddini savunmuş aksi halde 100.000,00 TL maddî 100.000,00 TL manevî tazminat ve aylık 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına karar verilmesini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile Aksaray 2. Aile Mahkemesi'nin 2017/877 Esas, 2017/706 Karar sayılı dava dosyasının feragat nedeniyle reddedilmesi üzerine 22.09.2017 tarihinde kesinleştiği, tarafların önceki boşanma davasından sonra ayrı yaşadıkları ve hiç bir araya gelmedikleri, erkeğin birlik yükümlüğünü yerine getirmediği, sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiği, daha önceki davayı açarak boşanma sebebi yarattığı gerekçesiyle tam kusurlu olduğu, davalı kadının ise herhangi bir kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın yararına 25.000,00 TL maddî 25.000,00 TL manevî tazminata, boşanma ile yoksulluğa düşeceğinden kadın yararına aylık 700,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; davanın kabulü, kusur, tazminat ve nafaka miktarları yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile Mahkemece erkeğe yüklenen kusurlar yanında erkeğin sürekli eşini istemediği söylediği, ilk davayı açarak fiili ayrılığa zemin hazırladığı vakıalarının da gerçekleştiği, kadın yararına hükmedilen tazminat ve nafaka miktarlarının az olduğu gerekçesiyle kadının kusur belirlemesine, tazminat ve nafaka miktarlarına yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili bentlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle kadın yararına tedbir nafakasının karar tarihinden itibaren 1.500,00 TL'ye yükseltilmesine, 1500,00 TL yoksulluk nafakasına, 35.000,00 TL maddî, 35.000,00 TL manevî tazminata, kadının boşanma davasının kabulüne yönelik istinaf taleplerinin ise 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
1.Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekilince temyiz isteminde bulunulmuştur.
2.Dairemizin 29.02.2024 tarihli kararı ile davalı kadın vekiline ait vekâletnamenin sunulması için dosyanın geri çevrilmesine karar verilmiş, vekâletname ibraz edilmemiş ancak davalı kadın (asıl) tarafından temyize muvafakat edildiğine dair dilekçe sunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili özetle; istinaf sebeplerini tekrarla davanın kabulü, kusur belirlemesi, tazminat ve nafaka miktarları yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı erkek tarafından açılan davada 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca boşanma kararı verilmesi koşullarının oluşup oluşmadığı, kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, kadın yararına hükmedilen tazminat ve nafaka miktarlarının hakkaniyete ve dosya kapsamına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü ve 6 ncı maddeleri, 166 ncı maddesinin dördüncü fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 nci maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 352 ve 362, inci, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,06.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.