"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/2373 E., 2023/3039 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Tokat 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2022/310 E., 2023/587 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl ve karşı boşanma davasının ayrı ayrı kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı- karşı davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; Davalı ile 2014 yılında evlendiklerini, bu evliliklerinden üç çocuklarının olduğunu, evliliğin her iki taraf içinde çekilmez bir hale geldiğini, bu nedenle boşanmaya karar verilmesini, müşterek çocukların velayetini, kadın için 1.000,00 TL tedbir yoksulluk, çocuklar için ayrı ayrı 500,00 TL tedbir iştirak, 25.000,00 TL maddi ve 40.000,00 TL manevi tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-karşı davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle, açılan davayı ve sunulan beyanları kabul etmediklerini, sunulan beyanların asılsız olduğunu, asıl davanın reddi ile karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, müvekkil yararına Türk Medeni Kanun'unun 174 nci maddesi uyarınca 100.000,00 TL maddi tazminat ile 100.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesine karar verilmesini, müşterek çocuk ...'nın velayetinin müvekkile verilmesine ve bu çocuk için aylık 500,00 TL tedbir-iştirak nafakasına hükmedilmesine, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı karşı davacı erkeğin davacı karşı davalı kadına fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ve küfürler ettiği, aşırı derecede alkol aldığı, uyuşturucu kullandığı, zorla üzerine kredi çektirdiği, davacı karşı davalı kadının yemek yapmadığı, müşterek çocuklarla ilgilenmediği, müşterek çocuklara fiziksel şiddet uyguladığı, doktorun verdiği psikolojik ilaçları kullanmaktan imtina ettiği, elinden telefon düşürmediği, geç saatlerde eve bir erkek ile alkol sipariş ederek güven sarsıcı davranışlar sergilediği, arkadaşlarıyla görüşmesini engellemeye çalıştığı, erkeğin kadına nazaran daha ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki davanın kabulüne, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanun'unun 166/1-2 nci maddesi uyarınca boşanmalarına, tarafların reşit olmayan müşterek çocuklarının velayetlerinin anneye verilmesine, müşterek çocuklar ile velayeti verilmeyen baba arasında: kişisel ilişki kurulmasına, tarafların müşterek çocukları ... için 400,00 TL tedbir- aylık 500,00 TL iştirak nafakasına, tarafların müşterek çocukları ... için; aylık 300,00 TL tedbir, aylık 500,00 TL iştirak nafakasına, tarafların müşterek çocukları ... için; aylık 300,00 TL tedbir, aylık 500,00 TL iştirak nafakasına, davacı kadın için aylık 750,00 TL tedbir , aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakasına, davacı kadın yararına 25.000,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi tazminatın kararın kesinleşmesinden itibaren işleyecek yasal faizi ile erkekten alınarak kadına ödenmesine, erkeğin maddi ve manevi tazminat, velayet ve iştirak nafakası istemlerinin ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı-karşı davalı erkek istinaf dilekçesinde özetle; kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi ve fer'îler yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davalı-davacı erkek vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı -davacı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi ve feriler yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, karşılıklı açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, kusur belirlemesine bağlı olarak kadının davasının kabulü ve feriler noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun’un 190 ıncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun'un) 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci, 176 ncı, 182 nci, 323 üncü, 324 üncü, 327 inci, 328 inci ve 329, 330 uncu ve 336 ncı maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (6098 sayılı Kanun) 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı- davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,