"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2022/201 E., 2022/960 K.
DAVA TARİHİ : 11.10.2011
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; finansal kiralama sözleşmesi uyarınca kullandığı taşınmazın elektrik ihtiyacının karşılanabilmesi için genel olarak 07.03.2008 tarihinde...Müsaade Belgesi verildiğini, buna istinaden yer tespitinin yapıldığını ve 04.03.2010 tarihinde kira şerhinin tapuya işlenerek devir işleminin gerçekleştiğini, müvekkili ile davalı arasında yapılan görüşme sonucunda mevcut A tipi elektrik müsaadesinin 14.06.2010 tarihinde C 2 Tipi enerji Müsaadesine dönüştürüldüğü, sistemin kurulması için 128.770,28 TL bedelle yüklenici ... Elektrik Ltd. Şti.ne verildiği, işin tamamlandığı ve söz konusu imalat bedelinin yüklenici firmaya defaten ödendiğini ileri sürerek; 128.770,28 TL'nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek ticarî faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davanın zamanaşımına uğradığını, davacı şirketin verilen müsaadeye istinaden bütün tesislerin kendileri tarafından yapılacağını ve yapılan tesisleri devredeceğini taahhüt ettiğini, 38 inci madde kapsamında dağıtım tarifesi bedelinden düşüleceğine ilişkin herhangi bir kurum kararının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemece verilen 13.05.2013 tarihli ve 2011/520 E., 2013/116 K. sayılı kararla; davanın genel hükümler gereğince 10 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğu, alınan bilirkişi raporu ile dava konusu tesisatın davacı şirket tarafından finanse edildiği ve ilgili Yönetmelik gereği bu bedelin davalı şirket tarafından davacıya ait elektrik faturasından düşülmesi gerektiği, yapılan imalatın kurumun menfâatine olduğu gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile 128.770,00 TL'nin davalıdan tahsiline, bu bedelden 5.450,00 TL'sine 17.05.2010, 103.550,00 TL'sine 08.06.2010, 19.770,00 TL'sine 31.08.2010 tarihinden itibaren avans faizi uygulanmasına, fazla talebin reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairece verilen 01.06.2015 tarihli ve 2014/12032 E., 2015/5355 K. sayılı ilamla; Mahkemece, davacının davalı kuruma başvurduğu tarihten itibaren faiz hesabı yapılarak bulunacak tesisat bedelinin (yönetmelik gereği) davacının dağıtım tarifesi bedelinden düşülmesine karar verilmesi gerekirken, defaten ödenmesine karar verilmesinin hatalı olduğu gerekçesiyle, karar bozulmuştur.
B. İkinci Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemece verilen 20.12.2017 tarihli ve 2016/582 E., 2017/1123 K. sayılı kararla; davanın kabulü ile 128.770,28 TL'nin 29.07.2010 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davacının dağıtım tarife bedelinden düşülmesine karar verilmiş, karara karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairece verilen 30.10.2018 tarihli ve 2018/3384 E., 2018/10719 K. sayılı ilamla; davacının bedel ödeyerek yaptığı ve davalının (elektrik enerjisinin iletimi için) kullanımına sunduğu iletim tesisi için bedel talep edip edemeyeceği, bedel talep edebileceği kabul edildiğinde bu bedelin miktarının ne şekilde hesaplanıp tahsilinin ne şekilde sağlanacağı ve ayrıca davacının tesis için harcadığı bedele hangi tarihten itibaren faiz işletileceği hususunda bozma kararında belirtilen mevzuat hükümleri doğrultusunda denetime elverişli ve kuşkuya yer vermeyecek şekilde rapor alınması gerekirken; bozma sonrası Mahkemece alınan raporda; bozma ilamında belirtilen mevzuat hükümleri değerlendirilmeksizin ve asıl borç miktarı konusunda herhangi bir hesaplama yapılmaksızın yalnızca faiz hesabı yapılmakla yetinildiği gerekçesiyle, karar bozulmuş; bozma ilamına karşı, davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
3. Dairece verilen 28.11.2019 tarihli ve 2019/1343 E., 2019/9506 K. sayılı ilamla; Mahkemece 13.07.2017 tarihli bilirkişi raporunda, davacının davalı kuruma yaptığı başvuru tarihi ile dava tarihi olan 12.10.2010-11.10.2011 tarihleri arası hesaplanarak belirlenen faiz miktarı (19.597,73 TL) asıl borca eklenerek davacının dağıtım tarife bedelinden düşülmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmasının hatalı olduğu, kabule göre de; somut olayda Mahkemece gerekçede "geçici kabulün yapıldığı tarih 29.07.2010 ayını takip eden aydan itibaren işleyecek faizi ile birlikte davacının dağıtım tarife bedelinden düşülmesine" karar verildiği belirtilmiş iken hükümde "29.07.2010 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davacının dağıtım tarife bedelinden düşülmesine" karar verilerek hükmün mahkeme kararının gerekçesine aykırılık teşkil etmesinin hatalı olduğu, Mahkeme kararının bu nedenlerle bozulması gerekirken zuhulen başka gerekçe ile bozulduğundan bahisle, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile kararın açıklanan gerekçeyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. Üçüncü Bozma İlamı
1. Bozmaya uyan Mahkemece verilen 04.12.2020 tarihli ve 2019/701 E., 2020/648 K. sayılı kararla; davanın kabulü ile 128.770,28 TL asıl alacak, 19.597,73 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 148.368,01 TL'nin 12.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacının dağıtım tarife bedelinden düşülmesine karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairece verilen 18.10.2021 tarihli ve 2021/4495 E., 2021/10215 K. sayılı ilamla; Mahkemece 128.770,28 TL'nin 29.07.2010 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile tahsiline dair verilen 20.12.2017 tarihli hükmün sadece davalı vekilince temyiz edildiği ve hükmün davalı lehine bozulduğu, bozma sonrası ise Mahkemece 128.770,28 TL asıl alacak, 19.597,73 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 148.368,01 TL'nin 12.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verildiği, Mahkemece bozma kararı sonrası yapılan yargılama neticesinde davalının önceki hükme oranla daha aleyhine olacak şekilde hüküm kurulmasının usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle, karar bozulmuştur.
D. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davanın kısmen kabulü ile 128.770,28 TL'nin 12.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davacının dağıtım tarife bedelinden düşülmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; ilk bozma ilamının somut olaya uygulanmasında hata yapıldığını, dava konusu edilen yapım bedellerinin belirlenmesine ilişkin yapılan tespitlerin yasal düzenlemelere aykırı olduğunu, her ne kadar bozmaya konu edilmese de kamu düzeni niteliğindeki hukuka aykırılığın dikkate alınması gerektiğini, davacı ile davalı şirket arasında söz konusu yatırımın dağıtım tarifesi bedelinden düşülerek yapılacağına dair bir anlaşma bulunmadığını, davacının verilen enerji müsaadesinde tüm tesislerin kendileri tarafından yapılacağını ve yapılan tesislerin davalı şirkete devredeceğini taahhüt ettiğini, faizin başlangıç tarihi konusunda kararın gerekçesi ile hüküm kısmının birbiriyle çelişkili olduğunu ileri sürerek; kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı tarafından bedel ödenerek yaptırılan ve davalının kullanımına sunulan iletim tesisi için ödenen bedelin tahsili istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
09.05.1960 tarihli ve 21/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı.
3. Değerlendirme
Temyiz olunan kararın; uyulan bozma ilamında belirtilen hukuki esaslar gereğince verildiği, bozma ilamlarının kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin ileri sürülen sebeplerin incelenmesinin mümkün olmadığı anlaşılmakla; davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Mahkeme kararının 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 439 uncu maddesi uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3 üncü maddesi atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
09.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.