"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davacıya kaçak elektrik enerjisi kullandığı gerekçesiyle 23.11.2018 tarihinde 146.871,67 TL borç tahakkuk ettirildiğini, davacının davaya konu arazisini dava dışı ...'e kiraya verdiğini, kiracı da kendisine ait bir tesis inşa ettiğini, davacının tesisle herhangi bir bağlantısının bulunmadığını, tesisin mülkiyeti ve kullanımının kiracıya ait olduğunu, kiracının söz konusu iş yeri için vergi levhasının bulunduğunu, davacının ticarethane işletmediğini ve herhangi bir enerji kullanmadığını ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacının davalı şirkete şimdilik 100,00 TL borçlu olmadığının tespiti ile davalı şirketin kötü niyet tazminatına mahkum edilmesini talep etmiş, 20.02.2020 tarihli ıslah dilekçesi ile dava değerini 146.871,67 TL'ye yükseltmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; talebin zamanaşımına uğradığını, 8 günlük süre içerisinde faturaya ve cezaya itiraz edilmediğini, davacı tarafça 146.871,67 TL borçlu olmadıkları iddiasında bulunulduğu halde 100,00 TL üzerinden dava açılmasının hukuka aykırı olduğunu, müvekkil şirket elemanlarınca davacının 160 KWA gücündeki dinlenme tesisi şeklindeki ticarethanesinde yapılan kontrolde abonesiz ve sayaçsız kaçak elektrik kullandığı tespit edildiğini, kaçak elektrik kullanımına istinaden 03.04.2018 tarihli kaçak/usulsüz elektrik kullanım tespit tutanağı düzenlendiğini, davacının enerji ile sulama dışında başka bir şekilde sulama yapma imkanının bulunmadığını savunarak; davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; tutanakta herhangi bir koordinata ve tutanağı destekleyici görüntüye yer verilmediği, elektrik tesisinin bulunduğu parseldeki taşınmazın sahibi davacı tarafından kaçak elektrik tutanak tarihi olan 03.04.2018'den önce, 01.01.2018 tarihinden itibaren 11 yıllığına dava dışı ...'e kiralandığına dair noter onaylı kira sözleşmesinin mevcut olduğu, bahse konu parselde bulunan kaçak elektrik tutanağının tutulduğu elektrik tesisi için 30.10.2018 tarihinde ... adına davalı şirket tarafından abonelik sözleşmesi yapıldığı, elektrik tesisinin sahibi ve kullanıcısı ... olduğunun yapılan keşif, alınan bilirkişi raporları ve dosyadaki diğer tüm bilgi ve belgelerin incelenmesi neticesinde anlaşıldığı, düzenlenen tutanağın aksi davacı tarafça ispatlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacının 03.04.2018 tarihli Q52317805 nolu kaçak elektrik tespit tutanağı nedeniyle davalıya 146.871,67 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; harici bir trafo kurmak suretiyle abonesiz bir şekilde kaçak enerji kullanıldığından bahisle tutanak düzenlendiğini, davacının adına kayıtlı ticarethane tesisatına ait kaçak öncesi ve sonrası tüketim ekstresi ve sayaca ait endeks akışı incelendiğinde harici ikinci bir trafo ile Kaçak/Elektrik Tespit tutanağını destekleyici açık bulguların mevcut olduğunu, tespit sonrası tüketim kayıtlarında önceki dönemlere göre belirgin bir şekilde yükselme başladığını, bilirkişiler tarafından yapılan hesaplamada kaçak elektrik kullanımı yokmuşçasına kanaat bildirildiğini, davalı şirket tarafından tespit edilen kaçak ve kaçak ek tahakkuku, EPDK’nın tespit, süre, tüketim miktarı hesaplaması yönetmelikte belirlenen usul ve esaslara göre belirlendiğini, kaçak tutanağının aksini iddia eden davacının bunu resmi belge ile ispatlaması gerektiğini ileri sürerek, kararın kaldırılmasını istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; Mahkemece denetlemeye ve hüküm vermeye elverişli bilirkişi raporu gözetilerek karar verildiği gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kaçak elektrik tespit tutanağı nedeniyle borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
Dairemizin emsal niteliğindeki 21.10.2021 tarihli ve 2021/4894 E., 2021/1098 K. sayılı ilamı,
3. Değerlendirme
1. Davaya konu tutanağın, bir özel hukuk tüzel kişisi olduğu tartışmasız olan davalı şirkette hizmet akdiyle çalışan görevliler tarafından düzenlenmiş olduğu gözetildiğinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 204 üncü maddesinin ikinci fıkrasında hüküm altına alınan belgelerden olmadığı tartışmasızdır. Eş söyleyişle, kaçak elektrik tutanağı, aksi sabit oluncaya kadar geçerli belgelerden değildir (Dairemizin yukarıda yer verilen ilamı da aynı yöndedir.)
2. Somut olayda, davalı şirket personellerince, davacı hakkında sözleşmesiz enerji kullanmaktan dolayı 03.04.2018 tarihinde kaçak elektrik tespit tutanağı düzenlendiği, Mahkemece yapılan keşif sonucu hazırlanan bilirkişi raporunda tutanakta yazılı koordinatın gösterdiği noktada trafo tesisinin bulunduğu, trafo tesisinin tarımsal sulama amaçlı kullanılmadığı, dinlenme tesisinin elektrik ihtiyacını karşılamak için kullanıldığı, davacı ile dava dışı İsa arasında kaçak tespit tutanağı tarihi öncesi 01.01.2018 başlangıç tarihli noter onaylı kira sözleşmesi imzalandığı, dava dışı İsa ile davalı arasında 30.10.2008 tarihinde ticarethane abonelik sözleşmesi yapıldığı, davalının aşamalardaki beyanlarında ve istinaf dilekçesinde, davacı ile dava dışı İsa arasındaki davaya konu tesisin kira sözleşmesine ilişkin aleyhe beyanda bulunulmadığı, istinaf aşamasında ileri sürülmeyen hususların temyiz aşamasında ileri sürülemeyeceği anlaşılmakla davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı fazla alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,12.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.