"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/547 E., 2021/393 K.
Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davalı şirketin, elektrik abonesi olan müvekkiline 15.317,50 TL borç tahakkuk ettirildiğini, itiraz üzerine bir netice alınamadığını, 14.08.2013 tarihinde de 97.694,90 TL tahakkuk edildiğini, toplam 113.012,40 TL'lik faturanın tahakkuk ettirildiğini belirterek, şimdilik 10.000,00 TL'lik kısım için müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; menfi tespit davasının kısmi dava olarak açılmasının mümkün olmadığını ve yapılan tahakkukun usulüne uygun olduğunusavunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemenin 25.11.2014 tarihli ve 2013/543 E., 2014/765 K. sayılı kararıyla; davacının talebine konu miktarın açıkça belirli olduğu, taraflar arasında bu konuda herhangi bir uyuşmazlık bulunmadığı, davacının kısmi dava açmada hukuki yararı olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1.Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2.Dairemizin 30.06.2020 tarihli ve 2020/2651 E., 2020/3672 K. sayılı ilamıyla; taraflar arasındaki uyuşmazlıkta alacağın tamamının ihtilaflı olduğu, hâl böyle olunca Mahkemece işin esasına girilip hasıl olacak sonuca göre hüküm kurulması gerekirken hatalı değerlendirme ile davanın reddine karar verildiği gerekçesiyle, karar bozulmuştur.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Bozmaya uyan Mahkemenin ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararlıya; 97.694,90 TL olarak tahakkuk ettirilen faturanın davalı şirket tarafından yanlış hesaplandığının kabul edildiği, 28.08.2013 tarihinde bu borcun silindiği, davanın ise 12.09.2013 tarihinde açıldığı, dava açıldığı tarihte davacının yapılan bu düzeltmeden bilgisinin olmadığı, kalan miktar olan 15.317,50 TL faturanın da davalı şirket tarafından yanlış endeks değeri girilerek hatalı hesaplandığı, faturada hesaba katılan 98.525,58 KW reaktif enerjinin fatura dönemi olan 09.11.2012 ile 14.01.2013 tarihleri arasındaki 66 günlük süre içerisinde fırın olarak kullanılan ticarethanede tüketilmesinin mümkün olmadığından bahisle, davanın kısmen kabulü ile 14.01.2013 tarihinde yapılan tahakkuk nedeni ile davacının 15.140,85 TL borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine, 97.694,90 TL'lik fatura yönünden açılan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; kaçak kullanım tespit edilmesi üzerine tutanak düzenlendiğini, kaçak tutanaklarının aksi sabit oluncaya kadar resmi belge gibi geçerli olduğunu, tüketilen elektrik miktarının bilirkişilerce eksik hesaplandığını ve bu farkın sebebinin açıkça ortaya konulmadığını savunarak, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kaçak elektrik kullanıldığından bahisle tahakkuk ettirilen borç nedeniyle menfi tespit istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
Dairemizin emsal niteliğindeki 21.10.2021 tarihli ve 2021/4894 E., 2021/1098 K. sayılı ilamı.
3. Değerlendirme
Temyizen incelenen kararda belirtilen gerekçeye, yukarıda yer verilen ilamda da belirtildiği üzere kaçak elektrik tutanağı özel hukuk tüzel kişisi olduğu tartışmasız olan davalı şirketçe düzenlendiğinden aksi sabit oluncaya kadar geçerli belgelerden sayılamayacak olmasından ve bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli bulunmasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Mahkeme kararının 1086 sayılı Kanun'un 439 uncu maddesi uyarınca ONANMASINA,
1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,16.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.