"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/628 E., 2023/318 K.
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında imzalanan 01.12.2009 tarihli üç yıl süreli kafeterya işletme sözleşmesinin yıldan yıla yenilenerek devam ettiğini, en son imzalanan sözleşme gereği işletme hakkının 2015 yılına kadar kendisine verildiğini, Ataşehir Belediye Başkanlığı tarafından kiralanana 18.05.2011 tarihinde iş yeri açma ve çalışma ruhsatı düzenlendiğini, kafeteryanın inşası, iç dizaynı, ruhsat işlemleri, harç ve vergileri, kafeteryada kullanılan makineler, aşçı vs için birçok masraf yapıldığını, bloklar arasında kalan 200 m² büyüklüğündeki alanda inşa edilen kafeteryanın davalı site yönetimi tarafından 08.05.2013 tarihinde sözleşme süresi sona ermeden usul ve yasaya aykırı olarak yıkıldığını, kafeterya içindeki eşyaların kendisine teslim edilmeden talan edildiğini, davalının sözleşmeye aykırı davrandığını, maddi ve manevi zararın tazminine dair gönderilen 06.06.2013 tarihli ihtarın sonuçsuz kaldığını ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, kâr mahrumiyeti de dahil olmak üzere şimdilik 5.000,00 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 10.03.2016 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat istemini 80.370,00 TL'ye artırmıştır.
II. CEVAP
Davalı vekili; taraflar arasında son olarak imzalanan 18.04.2011 tarihli sözleşme hükümlerinin gözetilmesi gerektiğini, davacının sözleşme hükümlerini ihlal ettiğinden bahisle 11.10.2012 tarihli ihtar ile sözleşmenin feshedildiğini, ayrıca davacının bu dönemden önce işletmeyi fiilen terk ederek bir başkasına bıraktığını, Ataşehir Belediye Başkanlığı tarafından 03.05.2013 tarihli yazı ile ortak kullanım alanında bulunan ruhsatsız çelik kontrüksiyonun yıkılması gerektiği hususunun site yönetimine bildirildiğini, davacıya bilgi verildiği halde tutanak ile eski hale getirilen kafeteryadan sökülen eşyaları almaya yanaşmadığını, bu nedenle sökülen eşyaların site deposuna kaldırıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemenin 24.09.2020 tarihli ve 2020/217 E., 2020/587 K. sayılı kararıyla; dava konusu kafeterya işletmesine dair sözleşmenin davalı site yönetimince haksız bir şekilde feshedildiği, Ataşehir Belediyesinin yıkım kararının 11.11.2012 tarihli olup davacıya yapılan fesih ihtarnamesinden sonraki tarihli olduğu, bu doğrultuda davacının haksız feshi nedeniyle uğradığı maddi zararının tazmininin gerektiği gerekçesiyle; 55.370,00 TL maddi tazminat talebinin kabulüne, dava dilekçesinde faiz talebinde bulunulmadığından ıslah dilekçesi doğrultusunda faiz işletilmesine, şartlarının oluşmaması sebebiyle manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
IV.BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A.Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 31.03.2021 tarihli ve 2021/1040 E., 2021/3432 K. sayılı ilamıyla; davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları reddedildikten sonra, iş yerinin usulüne uygun şekilde tahliyesi sağlanmadan yıkımın gerçekleştirilmesi nedeniyle davacının zarara uğrayan eşyaları yönünden davalının sorumlu olduğu, bu nedenle davacının iş yerinin yıkılması nedeniyle zarara uğrayan eşyalarının nitelikleri, değeri, yıpranma durumu belirlenerek bedellerinin davalıdan tahsiline karar verilmesi gerektiği, ancak davalının söz konusu eşyaların zarar verilmeden depoda muhafaza edildiğini, davacının bu eşyaları gelip alabileceğini savunduğu, o halde Mahkemece; taşınır nitelikte eşyalar yönünden aynen teslimin mümkün olup olmadığı da değerlendirilerek hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerektiğinden bahisle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
B.Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; bozma ilamına uyularak alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, söz konusu eşyaların taşınır olma niteliği ve yıpranma durumu dikkate alındığında davacının 40.394,00 TL alacaklı olduğu gerekçesiyle; bu rakam üzerinden maddi tazminat talebinin kabulüne, dava dilekçesinde faiz talebinde bulunulmadığından ıslah dilekçesi doğrultusunda faiz işletilmesine, şartlarının oluşmaması sebebiyle manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; davacının üstlendiği yükümlülükleri yerine getirmeyerek sözleşmeye aykırı davrandığını, sözleşmeye aykırı davranan davacıya karşı fesih yoluna gidildiğini, kaldı ki müvekkili sözleşmeyi haklı nedenle feshetmemiş olsa bile, sözleşmedeki ''işletmecinin, işletme içindeki tüm eşyaları site yönetimine bırakacağı'' hükmüne istinaden, Mahkemece davacının işletme için yaptığı masrafları istemesinin haksız ve hukuka aykırı olduğunu, ayrıca davacının işbu davanın konusu olan eşya ve teçhizatları 2017 yılında teslim aldığını, bu nedenle de sadece yıpranma durumlarını tespit eden bilirkişi raporunu kabul etmediklerini ileri sürerek, kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kira sözleşmesinin erken feshinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 112, 301 ve 530 uncu maddeleri.
3. Değerlendirme
Mahkeme kararının, uyulan bozma ilamında gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yapılarak verildiği, hükme esas alınan bilirkişi raporunun denetime elverişli olduğu, davalı tarafça muhafaza altına alındığı beyan edilen davaya konu taşınır eşyaların teslim edildiği hususunun ispat edilemediği anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar verilmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Mahkeme kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3 üncü maddesi atfıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 439 uncu maddesi uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
1086 sayılı Kanun’un 440 ıncı maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,
16.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.