"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1721 E., 2023/818 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Serik 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/57 E., 2021/144 K.
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılmasına, yeniden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; Almanya'da ikamet eden müvekkilinin, aralarında bulunan arkadaşlık bağına güvenerek adına otomobil alması için yapılan anlaşma gereği davalıya 10.09.2015 tarihinde açıklama yapılmaksızın 15.000,00 Euro, 30.09.2015 tarihinde yine açıklama yapılmaksızın 15.000,00 Euro ve 27.05.2015 tarihinde ise ''otomobil'' açıklaması ile 40.956,35 Euro'yu banka havalesi ile para gönderdiğini, davalı tarafından otomobilin alınmış olmasına rağmen müvekkiline devredilmediği gibi gönderilen paraların da iade edilmediğini, iki parça halinde gönderilen 30.000,00 Euro'nun açıklamasız havale ile gönderilmesi nedeniyle dava konusu yapılmadığını, ancak otomobil açıklaması ile gönderilen 40.956,35 Euro'nun ferileri ile birlikte iade edilmesi gerektiğini ileri sürerek; davalının bu nedenle başlatılan icra takibine yapmış olduğu itirazın iptali ile takibin 40.956,35 Euro ve ferileri yönünden devamına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davacı adına otomobil alımı konusunda davalı ile yapılan bir sözleşme veya verilmiş bir vekaletnamenin bulunmadığını, ispat yükünün davacıda olduğunu, dava konusu banka havalelerinin davalının davacıdan olan alacağı karşılığında gönderildiğini, davacının kötü niyetli olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; yerleşik Yargıtay uygulamaları gereğince açıklamasız olarak gönderilen havalelerin borç ödemesi niteliğinde olduğu, davaya konu dekontta yalnızca ''otomobil'' ibaresinin yer aldığı, bu ibarenin tek başına davacının iddiasını kanıtlamaya yeterli olmadığı, davaya konu dekont yazılı delil başlangıcı kabul edilerek tanık dinlenmesine karar verildiği, ancak dinlenen tanık beyanın, görgüye dayalı olması nedeniyle hükme esas alınmadığı, davacının kendisinin gönderdiği paralarla alındığını iddia ettiği aracın tescil bilgilerinden 2018 yılında edinildiğinin anlaşıldığı, paraların havale tarihinin ise 2015 olması nedeniyle davalının satın almış olduğu araç ile gönderilen paralar arasında bir bağlantı kurulamadığı, bu haliyle davacının davasını usulüne uygun delillerle kanıtlayamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; dava konusu dekonttaki ''otomobil'' ibaresine itibar edilmemesinin doğru olmadığını, dekont üzerinde yazılı ibare olmadığı takdirde borç ödemesi olarak kabul edileceğinin Yargıtay kararlarında belirtildiğini, bu nedenle açıklamasız iki dekontun dava konusu edilmediğini ileri sürerek, kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; dava konusu havalenin ''otomobil'' açıklaması ile davalı hesabına gönderildiği, bu nedenle havale edilen paranın mevcut borcun ödenmesi için gönderildiğini iddia eden davalı tarafın iddiasını ispat etmekle yükümlü olduğu, ancak ispat yükü kendisinde olan davalının gönderilen paranın mevcut borcun ödenmesi için gönderildiğini ispat edemediği gerekçesiyle; davacı vekilinin istinaf talebinin kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılmasına, yeniden davanın 40.956,35 Euro asıl alacak üzerinden kabul edilerek, bu miktar üzerinden takibin devamına, davacı lehine takip konusu yabancı paranın Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankasının takip tarihindeki döviz kurlarına göre belirlenen Türk Lirası karşılığı üzerinden icra inkar tazminatına, davalının takip tarihinden önce temerrüte düşürüldüğünün iddia ve ispat edilememesi nedeniyle fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili; istinaf başvurusunun tümüyle kabul edilmiş olması nedeniyle davalı lehine hükmedilen vekalet ücretinin hatalı olduğunu ileri sürerek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
2. Davalı vekili; ispat yükünün davacıda olduğunu, gönderilen havalenin otomobil alımı için gönderildiğinin ispat edilemediğini, sadece ''otomobil'' açıklamasının yeterli kabul edilmesinin hatalı olduğunu, müvekkilinin 2015 yılında otomobil satın almadığını, davacının takip talebini borç para verildiği iddiasıyla başlattığını, taleple bağlılık ve iddianın değiştirilmesi ilkelerine aykırı olacak şekilde davacının dayandığı ödünç ilişkisini ''otomobil'' olarak değiştirdiğini, ayrıca davacı tarafça başlatılan takip talebinde yasal faiz talep edilmesine rağmen talep aşılarak 3095 sayılı Kanun uyarınca faize hükmedilmesinin hatalı olduğunu ileri sürerek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, otomobil alımı için havale ile gönderildiği ileri sürülen paranını tahsili için başlatılan takibe vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 6 ncı maddesi,
2. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190, 199, 200, 202 ve 203 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
Temyiz olunan kararda belirtilen gerekçeye ve özellikle dava konusu havalenin ''otomobil'' açıklaması ile davalı hesabına gönderildiği, bu nedenle ispat yükünün davalıda olduğu, davalının havale edilen paranın mevcut borcun ödenmesi için gönderildiğini ispat edemediği, davanın asıl alacak miktarı olan 40.956,35 Euro üzerinden kabul edildiğinin anlaşılmasına göre, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harçlarının temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
30.10.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.