"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/2395 E., 2023/2359 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 9. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/419 E., 2022/612 K.
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davacı şirketin uzun yıllardır davalı Üniversitenin Maslak kampüsünde kafe işlettiğini, davalı Üniversite tarafından şirket aleyhine fuzuli şagillik iddiasıyla tahliye davaları açıldığını, basit sebeplerle sözleşmeye aykırılık iddiasıyla ihtarlar keşide edildiğini, Kaymakamlık vasıtasıyla çıkarılan 27.12.2018 tarihli ihbarın 18.02.2019 tarihinde ilanen tebligat yoluyla yapıldığını, davalı Üniversitenin 2886 sayılı Devlet İhale Kanunun (2886 sayılı Kanun) 75 inci maddesine göre fuzuli şagil vasfına sokmaya çalıştığını ancak kira sözleşmesinin 21.03.2018 tarihi öncesihde yapıldığını, konu ile ilgili İçişleri Bakanlığı'na yapılan yazılı müracaat sonucu gelen cevabi yazıda üniversitelerin özel mülkiyet alanına giren taşınmazların kiralanması ve tahliyesinin 2886 sayılı Kanun himayesinde olmadığının belirtildiği, kafeye yaptığı yatırımlar nedeniyle maddi ve manevi zararlarının doğduğunu ileri sürerek; fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere, 10.000,00 TL manevi ve 10.000,00 TL maddi tazminatın davalı Üniversiteden tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davacının 24.08.2015 tarihli kira sözleşmesi ile 180 m²'lik kapalı alanı cafe/büfe olarak kullanmak üzere kiraladığını, 19.10.2016 tarihinde söz konusu işletmede kumar oynandığı ihbarına istinaden güvenlik müdürlüğünce yapılan incelemede masalarda iskambil, okey ve tavla oynandığının tespit edildiğini, işletme denetleme komisyonu tarafından 16.11.2016 tarihinde yapılan denetimde kiralanan alanın dışına çıkılarak ve kiralanan alan dışına eşyalarını koymak suretiyle davacının faaliyetini yürüttüğünün tespit edildiğini, sözleşmeye aykırı davranışların devam ettiğini, belirtilen gerekçelerle sözleşmenin tek taraflı fesih edildiğinin ihtarname ile bildirildiğini, ancak tahliyenin gerçekleşmemesi nedeniyle 2886 sayılı Kanunun 75 inci maddesi gereğince kaymakamlıktan tahliye talep edildiğini, Sarıyer Kaymakamlığının 11.02.2019 tarihli ve E.903 sayılı işlem ile 20.02.2019 tarihinde tutulan tutanaklar eşliğinde tahliye işleminin gerçekleştirildiği, davacının hukuka aykırı olarak işletmesinin tahliye edildiği yönündeki beyanlarının mesnetsiz olduğunu, dava konusu yerin öğrenci ve personelin kullanımına fitness salonu olarak tahsis edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; 24.08.2015 tarihli kira sözleşmesinin (10.), (13.), (16.) ve (21.) maddeleri ile 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (6098 sayılı Kanun) 316 ve 321 inci maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, kira sözleşmesinin kiracının akde aykırılık teşkil eden davranışları nedeniyle davalı kiraya veren tarafından haklı olarak feshedildiği, dolayısıyla müspet zararın tazmininin mümkün olmadığı, depoya kaldırılan bir kısım demirbaşların depodan alınması yönünde ihtar yazısı gönderilmesine rağmen davacı tarafından alınmadığından bu eşyalara ilişkin zararın da talep edilemeyeceği, 6098 sayılı Kanun'un 58 inci maddesi kapsamında davacının kişilik hakları zarar görmediğinden manevi tazminat koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; bilirkişi raporunun dosya içeriğine, kanuna ve hayatın gerçeklerine aykırı olduğunu, memurların asılsız ihtarlarına karşı sunulan fotoğrafların dikkate alınmadığını, yapılan tadilatların ve eşyaların zarar görmesi nedeniyle bunların güncel maddi değerinin belirlenmesi gerektiğini, benzer olaylarda mahkemelerce davalı aleyhine verilen kararların değerlendirmeye alınmadığını ileri sürerek; kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davalı kiracı hakkında farklı tarihlerde tutulan tutanaklar, ihtarnameler, uzman bilirkişi heyetince düzenlenen kök ve ek raporlar kapsamında, kira sözleşmesinin davacı kiracının akde aykırı davranışları nedeniyle davalı idarece haklı olarak feshedildiği, kendi kusurlu ve sözleşmeye aykırı eylemleriyle haklı feshe sebep olan davacı kiracının işletmesine ait bir kısım eşyayı verilen süre içinde kiralanandan teslim almadığı, manevi tazminat talebinin ise yasal koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararı temyiz etmiştir. Yerinde inceleme yapmadan gerçeğe aykırı rapor hazırlandığını, davalı kurum memurlarının asılsız keşide ettikleri ihtarlara karşılık sunulan fotoğrafların dikkate alınmadığını, iddia edilen eylemler gerçek olsaydı bunlar bakımından ceza soruşturması bulunması ve idarece bu yönde işlem yapılması gerektiğini, hukuk dışı işlemlerle tahliye olunan diğer şirketlerin açtıkları tazminat davalarını kazandıklarını, yalnızca cam konstrüksiyon fiyatının 700.000,00 TL olduğunu, mekanın sermayesi olan eşyaların kırılarak konulduğu depoda zayi olduğunu, eşyaların depolardan alınmasının engellendiğini, bazı eşyaların ise kullanılamaz hale geldiğini, tahliyenin haksız olduğunu ileri sürerek; kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kiralananın haksız feshinden kaynaklı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6098 sayılı Kanun 'un 299 vd. maddeleri,
2.2886 sayılı Kanun'un 75 inci maddesi.
3. Değerlendirme
Temyiz olunan kararda belirtilen gerekçeyle; 27.03.2018 tarihli ve 7103 sayılı Kanun'un 26 ncı maddesi ile 2886 sayılı Kanun'un 75 inci maddesinin özel bütçeli idarelerin mülkiyetinde bulunan taşınmazlar hakkında da uygulanması imkanı tanınmasına, taraflar arasında imzalanan 24.08.2015 başlangıç tarihli ve 3 yıl süreli kira sözleşmesinin bitimi tarihinde söz konusu hükmün uygulanabilir durumda olmasına, sözleşmenin süresinin sona ermesine ve özellikle 20.03.2019 tarihli tutanaklar kapsamında davacının birtakım eşya ve malzemeleri yasal haklarını saklı tutarak teslim aldığının, ancak bunların zarara uğradığını yahut bunlar dışında maddi zararı bulunduğunu ispatlayamadığının, yine manevi tazminat talebi koşullarının da oluşmadığının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.12.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.