"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 11.10.2023
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bodrum 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2017/122 E., 2018/487 K.
Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı tarafından temyiz edilmiş, temyiz incelemesi aşamasında ortaya çıkan feragat hususunda Mahkemece ek karar verilmesi için dosya hükmü veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmiş, bölge Adliye Mahkemesince feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi ek kararı davacı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davacının davalı idareye 19.06.2014 tarihli taahhütname dolayısıyla 1.063.165,54-TL borçlu bulunmadığının tespitine, mahkemenin aksi kanaatte olması halinde cezai şartın indirilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; taahhütnameyi geçersiz kılacak herhangi bir hukuki gerekçe olmadığını beyan ederek, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; bir buçuk yıl sonra tespit yapıldığını, cezai tazminat istenemeyeceğini, kararın gerekçesinde hem bilirkişi raporunun hem de idarenin tazminat hesabının hatalı ve yanlış olduğunun belirtildiğini beyanla mahkeme kararının kaldırılmasını ve davanın kabulünü talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davalının geçerli bir sözleşmeye dayanmayan tek taraflı taahhüdü, muhdesatın kaldırılmadığına dair tespite rağmen davacı ile üst hakkı sözleşmesi imzalanması ve yönetmelikteki düzenlemeler karşısında davalının, tazminat talep edemeyeceği kanaatine varıldığından davacının istinaf talebinin kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm kurularak davanın kabulü ile davacının, davalı idarenin 22/02/2017 tarih 991 sayı nolu yazısı ile, 01/11/2014 ve 22/04/2015 tarihleri arasındaki dönem için talep ettiği 1.063.165,54TL borçlu olmadığının tesbitine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
1.Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 10.07.2023 tarihli ve 2023/3680 E, 2023/2105 K. Sayılı kararı ile; vekâletnamesinde davadan feragat yetkisi bulunan davacı vekilince 14.12.2021 tarihli dilekçe ile davadan feragat ettiğini açıkça, kayıtsız ve şartsız olarak bildirildiği, 7251 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un 29 uncu maddesiyle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 310 uncu maddesine eklenen üçüncü fıkrasına göre feragatin, dosyanın temyiz incelemesine gönderilmesinden sonra yapılması hâlinde, Yargıtay temyiz incelemesi yapmaksızın dosyayı feragat hususunda ek karar verilmek üzere hükmü veren mahkemeye gönderileceği düzenlemesi bulunduğu, buna göre temyiz incelemesi aşamasında ortaya çıkan feragat hususunda Mahkemece ek karar verilmesi gerektiği belirtilerek dosya Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmiştir.
3.Bölge Adliye Mahkemesinin 11.10.2023 tarihli ek kararıyla; hükmün kesinleşmesinden önce davacı vekili davadan feragat ettiğinden feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
4. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen ek kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Ek kararı temyiz eden davacı; davayı açmakta haklı olan ancak davalı idarenin etkisi ile davadan feragat etmek durumunda kalan müvekkili şirket aleyhine fahiş karşı vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğunu beyanla kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı aleyhine vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmesine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 312 inci maddesi.
2. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 6. Maddesi.
3. Değerlendirme
Temyiz edilen ek kararda, vekalet ücretinin yukarıda belirtilen hukuk kurallarına uygun hesaplandığı, feragat eden davacının davada aleyhine hüküm verilmiş gibi yargılama giderlerini ödemek zorunda olduğunun anlaşılmasına göre, davacının temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan ek kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.