"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2019/1998 E., 2021/1568 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bakırköy 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2018/937 E., 2019/331 K.
Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davalının alacaklı olduğu Bakırköy 11. İcra Müdürlüğünün 2018/5754 esas sayılı dosyası üzerinden müvekkili banka adına 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun (2004 sayılı Kanun) 89/1 ve 89/2 maddeleri uyarınca haciz ihbarnameleri gönderildikten sonra, söz konusu ihbarnamelere herhangi bir itiraz yapılmamış gibi aynı Kanun'un 89/3 maddesi uyarınca ihbarnamesinin gönderildiğini, oysaki müvekkilinin her üç ihbarnameye de KEP üzerinden itiraz ettiğini, itirazın süresinde ve usulüne uygun olduğunu ileri sürerek; bu nedenlerle söz konusu ihbarnameler kapsamında müvekkili bankanın borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı; davacının itirazlarının süresinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacı banka tarafından 89/1 ve 89/2 nolu ihbarnamelere süresinde itiraz edildiği, bu nedenle 89/3 nolu ihbarnamenin düzenlenmesinin hukuken mümkün olmadığı gerekçesiyle; davanın kabulü ile davacı bankanın Bakırköy 11. İcra Müdürlüğünün 2018/5754 E. sayılı dosyası yönünden 2004 sayılı Kanun'un 89/1, 2 ve 3 maddeleri uyarınca gönderilen haciz ihbarnameleri kapsamında borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı vekili; Mahkemece müvekkili banka lehine, 89/3 haciz ihbarnamesindeki borç tutarı olarak gösterilen miktar üzerinden nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken , 2.725,00 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmiş olmasının hatalı olduğunu belirterek, kararın bu yönüyle kaldırılmasını talep etmiştir.
2. Davalı; UYAP sisteminde var olan arızadan sorumlu tutulamayacağını belirterek, kararın kaldırılmasını istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davalı alacaklı vekilinin takip dosyasında davacı 3. şahsa haciz ihbarnamesi tebliğ edilmesi talebi üzerine başlatılan süreç sonucunda davacı 3. şahsın 2004 sayılı Kanun'un 89 uncu maddesi kapsamında gönderilen 1., 2. ve 3. haciz ihbarnamelerine süresinde itiraz ettiği, anılan maddeye göre açılan menfi tespit davasının özünde tespit davası niteliğinde olduğu, haciz ihbarnamesi gönderilen 3. kişinin borçluya varsa borcu kadar sorumlu olacağı, takip miktarı ile sorumlu tutulamayacağı, bu nedenle maktu vekalet ücretine hükmedilmesinde isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle, istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, 2004 sayılı Kanun'un 89 uncu maddesine dayalı menfi tespit istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 2004 sayılı Kanun'un 89 uncu maddesi,
2.Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun (YHGK) 2017/(19)11-946 E., 2021/540 K. sayılı ilamı.
3. Değerlendirme
Yukarıda yer verilen YHGK ilamında da açıklandığı üzere, 2004 sayılı Kanun'un 89/3 maddesi uyarınca açılan menfi tespit davası maktu harca tabi olmakla birlikte, davanın konusu bedele ilişkin olduğundan, İlk Derece Mahkemesince davacı lehine nispi vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle maktu vekalet ücretine hükmedilmiş olması, doğru olmayıp bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü uyarınca temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılması ve İlk Derece Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1. Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının (4) numaralı bendinin çıkartılarak yerine "4-Davacı vekili için AAÜT'ne göre belirlenen 18.566,49 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan tahsiline" yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.