"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/47 E., 2019/2053 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davacı şirketin 01.06.2000 tarihli sözleşme ile kiracısı olduğu kiralananı 2010 yılı Nisan ayı sonunda tahliye ettiğini, tahliye aşamasında dava dışı ... San Tic. Ltd. Şti.nin taşınmazı kiralamak ve davacı şirkete ait olan elektrik panosunu da satın almak istemesi üzerine elektrik panosunun dava dışı şirkete 10.000,00 TL bedelle satıldığını ve bu şirket taşınmazda yeni kiracı olacağı için panonun yerinde bırakmak suretiyle şirkete teslim edildiğini, davalı tarafından elektrik panosunun dava dışı şirkete teslim edilmediğini, bu kez dava dışı şirket tarafından pano parası ve ihtarname gideri 10.099,00 TL'nin tahsili için davacı şirket aleyhine dava açıldığını, dava dışı şirket lehine sonuçlanan dava neticesinde icra takibi sonucunda 16.202,54 TL ödeme yapıldığını, şirkete ait elektrik panosuna davalının haksız olarak el koyması nedeniyle 16.202,54 TL zarara uğradığını ileri sürerek; 16.202,54 TL nin ödeme tarihi olan 14.01.2013 tarihinden itibaren işletilecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemece verilen 28.10.2014 tarihli ve 2014/997 E., 2014/2089 K. sayılı kararla; davanın kabulü ile 16.202,54 TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 6. Hukuk Dairesinin 30.11.2015 tarihli ve 2015/970 E., 2015/10569 K. sayılı ilamıyla; elektrik pano ve tesisatının zilyetliğini devretme borcunun satıcı kiracıda bulunduğu, teslim edilmeyen pano ve tesisat bedelinin iadesi ve ihtarname masrafının tahsili istemli davanın açılmasına davalı kiraya verenin sebebiyet vermediği, davacı kiracının ilamın infazı için dava dışı şirket tarafından aleyhine başlatılan icra takibi nedeniyle ödemek zorunda kaldığı yargılama gideri, vekalet ücreti ve faiz gibi kalemlerden davalı kiraya verenin sorumlu tutulamayacağı, davalı kiraya verenin sorumluluğunun elektirik pano ve tesisatı bedelinin imal tarihi itibariyle bulunacak değerinden yıpranma payı düşülmek suretiyle bulunacak değer kadar olduğu gerekmesiyle, karar bozulmuştur.
B. İkinci Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemece verilen 15.06.2017 tarihli ve 2016/750 E., 2017/1458 K. sayılı kararla; davanın kısmen kabulü ile 104,18 TLnin 14.01.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya dair istemin ise reddine karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairece verilen 03.12.2018 tarihli ve 2017/15797 E., 2018/12273 K. sayılı ilamla; bilirkişi tarafından dava konusu kompanzasyon panosuna ait malzeme ve pano montaj fiyatının imal edildiği 06.09.2000 tarihindeki KDV dahil fiyatı tespit edilip bu tespit üzerinden yıllara göre yıpranma payı hesabı yapıldığı, davacı vekilinin bilirkişi raporuna karşı beyanda bulunmaya ilişkin süre talebi Mahkemece reddedilerek, bu bilirkişi raporu doğrultusunda panonun 14.01.2013 tarihindeki bedeli üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verildiği, tebliğ edilmemiş bilirkişi raporuna karşı beyanda bulunmak üzere istenen süre talebinin reddi doğru olmadığı gibi, bozma kararına göre, pano ve tesisatı bedelinin imal tarihi itibariyle bulunacak değerinden yıpranma payı düşülmek suretiyle bulunacak değere hükmedilmesi gerekirken, sadece pano ve montaj değerinin tespiti ile yetinilmesi ve böylece bozma kararı kapsamına göre işlem yapılmadan karar verilmiş olmasının doğru olmadığı gerekçesiyle, karar bozulmuştur.
C. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Bozmaya uyan Mahkemenin ilam başlığında; tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; keşif sonrası alınan bilirkişi raporu ile pano ve tesisatının imal tarihi itibariyle belirlenen değerden yıpranma payı düşüldüğünde kalan tutarın 214,40 TL olduğu gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile 214,40 TL'nin yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; davalının haksız kazanç elde ettiğini, dava dışı şirkete satış bedelini iade etmek zorunda kaldıklarını, şirketin uğradığı zarardan davalının sorumlu tutulmamasının haksız olduğunu ileri sürerek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kiralananda bırakılan elektrik panosu ve tesisatı sebebiyle alacak istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 09.05.1960 tarihli ve 21/9 ile 04.02.1959 tarihli ve 13/5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararları,
2. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası.
3. Değerlendirme
Temyizen incelenen Mahkeme kararının; uyulan bozma ilamında gösterilen şekilde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda, yine o ilamda belirtilen hukuki esaslar gereğince verildiği, bozma kapsamı dışında kalarak kesinleşen ve karşı taraf yararına usuli kazanılmış hak durumunu oluşturan kısımların yeniden incelenemeyeceği bilirkişi hesaplamasının hüküm vermeye elverişli olduğu ve özellikle dava dışı şirket ile sözleşme yapan davacının sözleşmeye taraf olmayan davalıdan sözleşme uyarınca dava dışı şirkete ödemek zorunda kaldığı bedelin tahsilini talep edemeyeceğinin anlaşılmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Mahkeme kararının ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3 üncü maddesi atfıyla 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 440 ıncı maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,18.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.