"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/243 E., 2022/1066 K.
DAVA TARİHİ : 12.03.2012
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, bozmaya uyan Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı vekili ile katılma yoluyla davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davalı şirketin, 01.11.2008 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiraladığı taşınmazı 24.12.2011 tarihinde tahliye ettiğini, kiralananda meydana gelen zararın tespiti amacıyla İstanbul 15. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/176 D.İş sayılı dosyası ile yaptırılan bilirkişi incelemesinde hasarının 45.000,00 TL olduğunun tespit edildiğini belirterek, 45.000,00 TL tazminatın faiziyle beraber davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir
III. MAHKEME KARARI
Mahkemece verilen 23.05.2013 tarihli ve 2012/95 E., 2013/370 K. sayılı kararla; davanın kısmen kabulü ile 42.610,00 TL'nin davalıdan yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 6. Hukuk Dairesinin 26.05.2014 tarihli ve 2013/11950 E., 2014/6781 K.sayılı kararıyla; kiracının, kiralananı tam bir özenle kullanmak ve sözleşme sonunda aldığı hali ile kiralayana teslim etmekle yükümlü olduğu ancak kiracının sözleşmeye uygun kullanma dolayısıyla oluşan eskime ve bozulmalardan sorumlu olmayıp münhasıran kötü kullanım nedeniyle oluşan zarar ve hasardan sorumlu bulunduğu, davalının kiralananı kullandığı süre ve kullanma amacı gözetildiğinde olağan kullanımdan kaynaklanan yıpranma ve eskimelerin olacağını, hükme esas alınan bilirkişi raporunda hasar kalemlerinin her biri için ayrı ayrı değerlendirme yapılmadığı, masraf kalemlerinin birim fiyatının belirtilmediği, hasar kalemlerine ilişkin olarak hor kullanım ve olağan kullanım nedeniyle oluşan zarar ve hasar ayrımı yapıldıktan sonra kullanım süresi ile orantılı olarak yıpranma payının hesap edilip, alacaktan düşülmesi gerektiği, Mahkemece değinilen maddi ve hukuki esaslar doğrultusunda bilirkişiden yeniden rapor alınarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulmasının hatalı olduğu gerekçesiyle, karar bozulmuştur.
B. İkinci Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemece verilen 15.12.2015 tarihli ve 2015/588 E., 2015/834 K. sayılı kararla; davanın kısmen kabulü ile 42.610,00 TL'nin davalıdan yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
2. Dairece verilen 29.05.2018 tarihli ve 2017/4967 E. 2018/5987 K. sayılı kararla; davalının sair temyiz itirazlarının reddiyle davacının tespit dosyasında alınan bilirkişi raporuna dayanarak açtığı davada 45.000,00 TL tazminat isteminde bulunduğu, tazminat talebinin tespit dosyasında alınan bilirkişi raporunda belirlenen zarar kalemlerine hasredildiğini, bu durumda, davanın talebi ile bağlı kalınarak bu doğrultuda inceleme yapılması gerekirken, tespit raporunda yer almayan masraf kalemlerinin tazminat hesabına eklenmesinin doğru olmadığı, boya badana masrafının hor kullanma olarak kabul edilemeyeceği gözetilerek bu yöndeki talebin reddi gerektiği ayrıca bilirkişi raporları arasında zarar kalemlerine ilişkin belirlenen bedeller farklı olup Mahkemece raporlar arasındaki çelişkiler giderilmeden karar verilmesinin de doğru görülmediği gerekçesiyle, karar bozulmuştur.
C.Üçüncü Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemece verilen 01.12.2020 tarihli ve 2018/934 E., 2020/652 K. sayılı kararla; davanın kısmen kabulüne, 24.150,00 TL'nin 16.02.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
2. Dairece verilen 01.12.2021 tarihli ve 2021/7613 E. 2021/12348 K. sayılı kararla; davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddiyle hor kullanım sonucu hasar gören laminant parkelerin yenilenme bedeli üzerinden %10 oranında yıpranma payı düşülmek suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken; hatalı değerlendirme ile davalının aleyhine olacak şekilde fazla tazminata hükmedilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle, karar bozulmuştur.
D. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Bozmaya uyan Mahkemenin, ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; bozma ilamında belirtildiği üzere hasar gören laminant parkelerin yeniden kullanılır hale getirilme bedeli üzerinden %10 oranında yıpranma payı düşülmek suretiyle hesaplama yapıldığı gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile 22.015,00 TL'nin 16.02.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve katılma yoluyla davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı vekili; son bozma kararından sonra tekrar hüküm vermeye elverişli rapor dahi alınmadan ve çelişkiler giderilmeden karar verildiğini, bilirkişi raporunda hesaplamaların yanlış yapıldığını, Mahkemece ıslah talepleri dikkate alınmaksızın karar verildiğini, Yargıtay ilamını etkilememek üzere denkleştirici adalet ilkesi gereğince karardaki tutarın ıslah yoluyla uyarlanması gerektiğini ileri sürerek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
2.Davalı vekili; müvekkilinin sorumluluğunun bulunmadığını, aksi halde ise yapılan hesaplamının dönemin koşullarına uygun olmadığını, alacak kalemlerinin ispatlanamadığını ileri sürerek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; hor kullanma tazminatının tahsili istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
04.02.1959 tarihli ve 13/5 ile 09.05.1960 tarihli ve 21/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararları.
3.Değerlendirme
Mahkemece verilen kararın bozmaya uygun olduğu, bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin sebeplerin incelenmesinin artık mümkün olmadığı anlaşılmakla, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar verilmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan nedenlerle;
Temyiz olunan Mahkeme kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3 üncü maddesi atfıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 439 uncu maddesi uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harçlarının temyiz edenlere yükletilmesine,
1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,
05.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.